헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τὰσ μὲν παραγωγάσ, ἃσ οὗτοι ποιήσονται, χαίρειν ἐᾶτε καὶ μὴ ἐπιτρέπετε λέγειν αὐτοῖσ, κελεύετε δὲ δεῖξαι ποῦ γέγραφεν κρίσιν, ἢ ποῦ γέγραφεν, ἄν τισ ἁλῷ φόνου, κατὰ τούτου τὰσ τιμωρίασ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 305:2)
ὥστε ἐὰν μὲν ἐπιχειρῇ ταῦτα λέγειν, μὴ ἐπιτρέπετε ἀναισχυντεῖν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 35:4)
ὑμεῖσ δ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, μάλιστα μέν, ὥσπερ αὐτοὶ οὐκ ἂν ἀξιώσαιτε κακῶσ ἀκούειν ὑπὸ τῶν ὑμετέρων παίδων, οὕτω μηδὲ τούτῳ ἐπιτρέπετε περὶ τοῦ πατρὸσ βλασφημεῖν·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 55:1)
ὑμεῖσ οὖν, ἐάν τι τοιοῦτον τεχνάζῃ, μὴ ἐπιτρέπετε αὐτῷ, ἀλλ’ ἐξελέγχετε, καὶ ὅ τι ἂν μὴ ἕκαστοσ ὑμῶν εἰδῇ, μηδὲ τὸν πλησίον δοκιμαζέτω εἰδέναι, ἀλλ’ ἀξιούτω τοῦτον ἀποδεικνύναι σαφῶσ ὑπὲρ ὧν ἂν λέγῃ, καὶ μὴ ὑμᾶσ φάσκοντα εἰδέναι, περὶ ὧν αὐτὸσ οὐδὲν ἕξει εἰπεῖν δίκαιον, ἀποδιδράσκειν τὴν ἀλήθειαν, ἐπεὶ καὶ ἐγώ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πάντων ὑμῶν εἰδότων ὃν τρόπον ἀναγκασθεὶσ ὁ πατήρ μου ἐποιήσατο τούτουσ, οὐδὲν ἧττον δικάζομαι νῦν αὐτοῖσ καὶ μάρτυρασ ὑποδίκουσ παρέσχημαι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 66:1)
ἐὰν δὲ μὴ ἔχων περὶ ὧν φεύγει τὴν δίκην μήτε μάρτυρασ ἀξιόχρεωσ παρασχέσθαι μήτ’ ἄλλο πιστὸν μηδέν, ἑτέρουσ παρεμβάλλῃ λόγουσ κακουργῶν, καὶ βοᾷ καὶ σχετλιάζῃ μηδὲν πρὸσ τὸ πρᾶγμα, πρὸσ Διὸσ καὶ θεῶν μὴ ἐπιτρέπετε αὐτῷ, ἀλλὰ βοηθεῖτέ μοι τὰ δίκαια, ἐξ ἁπάντων τῶν εἰρημένων ἐνθυμούμενοι, ὅτι πολὺ δικαιότερόν ἐστι τὴν τῆσ ἐμῆσ μητρὸσ προῖκα τῇ ἐμῇ θυγατρὶ εἰσ ἔκδοσιν ὑμᾶσ ψηφίσασθαι, ἢ Πλαγγόνα καὶ τούτουσ πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ καὶ τὴν οἰκίαν τὴν εἰσ τὴν προῖκα ἐξαίρετον γενομένην ἀφελέσθαι ἡμᾶσ παρὰ πάντα τὰ δίκαια.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 73:1)
ὑμεῖσ οὖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μὴ ἐπιτρέπετε τούτοισ οὕτωσ ἔχουσιν, μηδ’ ἐπὶ δυοῖν ἀγκύραιν ὁρμεῖν αὐτοὺσ ἐᾶτε, ὡσ, ἐὰν μὲν κατορθώσωσι, τἀλλότρια ἕξοντασ, ἐὰν δὲ μὴ δύνωνται ἐξαπατῆσαι ὑμᾶσ, αὐτὰ τὰ ὀφειλόμενα ἀποδώσοντασ·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Διονυσοδώρου Βλάβης 59:1)
εἴρηκα, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὑμεῖσ δέ, ἢν εἰσ τὸν ἐμὸν τρόπον τῶν λόγων ἀπολογεῖσθαι θέλῃ, τοῦτο μὲν μὴ ἐπιτρέπετε, ‐ ἄγνωμον γὰρ ἐπ’ ἐμὲ τὴν ἐμὴν μάχαιραν ἀκονᾶν ‐ κατὰ δὲ τὸν αὑτοῦ ἐρώμενον τὸν Διάλογον οὕτωσ ἀπολογείσθω, ἢν δύνηται.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 29:5)
ὑμεῖσ δ’, ὦ ἱππεῖσ, ὄπισθεν ἕπεσθε παρακελευόμενοι καὶ ὠθοῦντεσ ἄνω ἡμᾶσ, ἢν δέ τισ μαλακύνηται, μὴ ἐπιτρέπετε.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Γ, chapter 2 7:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION