헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γὰρ μηδεὶσ ἂν ὑμῶν ἑαυτὸν ἀναπλῆσαι φόνου δικαίου βούλοιτο, ἦ που ἀδίκου γε φυλάξαιτ’ ἄν, τὴν ψυχὴν ἢ τὴν οὐσίαν ἢ τὴν ἐπιτιμίαν τινὸσ ἀφελόμενοσ, ἐξ ὧν αὑτοὺσ ἀνηρήκασί τινεσ, οἱ δὲ καὶ δημοσίᾳ ἐτελεύτησαν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 881)
τοὺσ τοίνυν τότ’ ἂν οὕτω διατεθέντασ καὶ ὅλῳ θυμῷ πρὸσ ταῦτ’ ἐσχηκότασ εὖ οἶδα καὶ νῦν μὴ μόνον τῆσ προσούσησ ἀτελείασ περὶ πλείονοσ ἂν πεποιῆσθαι τὴν ἐν ταῖσ εἰκόσιν ἐπιτιμίαν, καὶ αὐτοὺσ καὶ τούσ γ’ αὐτῶν παῖδασ, ἐάν γε μὴ περιῶσιν, ἀλλὰ καὶ τοσοῦτον ἡσθῆναι ὡσ καὶ πλείστην χάριν ὁμολογῆσαι δή που τῇ πόλει τοῦ τε ταυτὶ διανενοῆσθαι τοῦ τ’ ἐψηφίσθαι συμφέροντα μὲν ἑαυτῇ, συμφέροντα δὲ καὶ σφίσιν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 20:7)
εἶτα κατηγορεῖ μὲν ἐμοῦ, κρίνει δὲ τουτονί, καὶ τοῦ μὲν ἀγῶνοσ ὅλου τὴν πρὸσ ἔμ’ ἔχθραν προί̈σταται, οὐδαμοῦ δ’ ἐπὶ ταύτην ἀπηντηκὼσ ἐμοὶ τὴν ἑτέρου ζητῶν ἐπιτιμίαν ἀφελέσθαι φαίνεται.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 22:2)
ὅστισ, ὦ πάντων ἀδικώτατε, οὐδ’ ὅθ’ ἅπαντεσ, ὅσοι πώποτ’ ἐφθέγξαντ’ ἐπὶ τοῦ βήματοσ, εἰσ σωτηρίαν ἐπεδίδοσαν, καὶ τὸ τελευταῖον Ἀριστόνικοσ τὸ συνειλεγμένον εἰσ τὴν ἐπιτιμίαν, οὐδὲ τότ’ οὔτε παρῆλθεσ οὔτ’ ἐπέδωκασ οὐδέν, οὐκ ἀπορῶν, πῶσ γάρ;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 437:4)
ἐγὼ μὲν γὰρ αὐτόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, νομίζω αὐτόχειρά μου γεγενῆσθαι τούτοισ τοῖσ ἔργοισ, καὶ τότε μὲν τοῖσ Διονυσίοισ τὴν παρασκευὴν καὶ τὸ σῶμα καὶ τἀναλώμαθ’ ὑβρίζειν, νῦν δὲ τούτοισ οἷσ ἐποίει καὶ διεπράττετ’ ἐκεῖνά τε καὶ τὰ λοιπὰ πάντα, τὴν πόλιν, τὸ γένοσ, τὴν ἐπιτιμίαν, τὰσ ἐλπίδασ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 138:1)
τοῖσ ἀτίμοισ ἀβίωτοσ εὐλόγωσ ὁ βίοσ φαίνεται, καὶ πολλοὶ μᾶλλον αἱροῦνται θάνατον ἢ ζῆν τὴν ἐπιτιμίαν ἀποβαλόντεσ, ὅτι τῷ ἐθελήσαντι τύπτειν ἔξεστι καὶ κόλασισ οὐκ ἔστιν οὐδεμία τοῦ προπηλακίζοντοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 25:1)
ἀπολαβὼν δὲ τὴν ἐπιτιμίαν ὑπὸ τοῦ δήμου παραχρῆμα ἐξεπέμφθη πρεσβευτὴσ μετὰ Φωκίωνοσ καί τινων ἑτέρων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 18 2:2)
ὁ δὲ Ιὤσηποσ εἰληφὼσ περὶ τῶν προειρημένων γέρασ τὴν ἐπιτιμίαν ἤδη καὶ περὶ τῶν μελλόντων ἀξιόπιστοσ ἦν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 712:2)
μηδ’ ὀχήματα ζευκτὰ κερασφόρα καὶ κατάργυρα, ἃ τόκοι ταχεῖσ καταλαμβάνουσι καὶ παρατρέχουσιν ἀλλ’ ὄνῳ τινὶ τῷ τυχόντι καὶ καβάλλῃ χρώμενοσ φεῦγε πολέμιον καὶ τύραννον δανειστήν, οὐ γῆν αἰτοῦντα καὶ ὕδωρ ὡσ ὁ Μῆδοσ, ἀλλὰ τῆσ ἐλευθερίασ ἁπτόμενον καὶ προγράφοντα τὴν ἐπιτιμίαν·
(플루타르코스, De vitando aere alieno, chapter, section 3 7:1)
καὶ γὰρ καὶ τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὴν ἐπιτιμίαν ὁ πατὴρ ἔδωκεν, ὧν σε δεῖ λόγον ἔχειν πλείονα.
(플루타르코스, De vitando aere alieno, chapter, section 8 5:1)
Οἱ δὲ ἀσεβεῖσ καθὰ ἐλογίσαντο ἕξουσιν ἐπιτιμίαν, οἱ ἀμελήσαντεσ τοῦ δικαίου καὶ τοῦ Κυρίου ἀποστάντεσ.
(70인역 성경, 지혜서 3:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION