헬라어 문장 내 검색 Language

ἔπειτα ἐπερωτᾶν με, ὡσ ἐγὼ πυνθάνομαι, μέλλει, τίσ ἂν εἰή τοιοῦτοσ ἰατρόσ, ὅστισ τῷ νοσοῦντι μεταξὺ μὲν ἀσθενοῦντι μηδὲν συμβουλεύοι, τελευτήσαντοσ δὲ ἐλθὼν εἰσ τὰ ἔνατα διεξίοι πρὸσ τοὺσ οἰκείουσ ἃ ἐπιτηδεύσασ ὑγιὴσ ἂν ἐγένετο.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 225 1:1)
ἀνέθηκε δ’ αὐτὸ εἰσ τὸ τῆσ Ἀρτέμιδοσ ἱερόν, ὡσ μέν τινεσ, ἐπιτηδεύσασ ἀσαφέστερον γράψαι, ὅπωσ οἱ δυνάμενοι <μόνοι> προσίοιεν αὐτῷ καὶ μὴ ἐκ τοῦ δημώδουσ εὐκαταφρόνητον ᾖ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. a'. HRAKLEITOS 6:1)
ἐπεί, φέρε, πρὸσ θεῶν εἴπατέ μοι, τίνοσ ἀδικήματοσ αἰτίᾳ ταύτησ ἐγὼ πεπείραμαι τῆσ τύχησ, ἢ ποῖον ἐπιτηδεύσασ ἔργον ἀνάξιον τῶν ἐμαυτοῦ προγόνων;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 29 6:1)
οὔτε γὰρ ἐν τοῖσ δυσχερεστάτοισ ἀμελήσασ τῶν εἰσ τὰσ ὑμετέρασ χρείασ διαφερόντων οὔτε ἐν τοῖσ κατασκευάσμασιν ἐπιτηδεύσασ ἐμαυτῷ μᾶλλον ἢ καὶ πᾶσιν ὑμῖν τὸ ἀνεπηρέαστον, οἶμαι σὺν τῇ τοῦ θεοῦ βουλήσει πρὸσ εὐδαιμονίαν ὅσον οὐ πρότερον ἀγηοχέναι τὸ Ιοὐδαίων ἔθνοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 455:1)
πάντα κόσμον ἐπιτηδεύσασ ὡσ ἄν τισ ἐπὶ τοῖσ τιμιωτάτοισ παρεσκεύαστο ἀπολωλόσιν, ἀποσημαίνει τοῦ Γαί̈ου τὸν θάνατον ἐπὶ τὸ θέατρον παρελθὼν καὶ ἔπαυσεν τοὺσ ἀνθρώπουσ ἐπὶ πλέον ἀγνοίᾳ συμπεριφέρεσθαι τοῦ γεγονότοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 166:1)
ἐπὶ ταύτην δὴ αὐτὸσ ἀναβαίνει, ἐπιτηδεύσασ ὅκωσ ἀπὸ τέκνων ὡσ νεωτάτων ἀποσπάσασ ζεύξει.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 102 4:2)
ὁ δὲ Ἀλκμέων πρὸσ τὴν δωρεὴν ἐοῦσαν τοιαύτην τοιάδε ἐπιτηδεύσασ προσέφερε·
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 125 4:1)
καὶ ταῦτα πάντα εἶπον οὐχ ὡσ ἐκ προνοίασ ἀφελὼν μὲν τὸ χαίρειν, ἐπιτηδεύσασ δὲ ἀντ̓ αὐτοῦ εἰπεῖν τὸ ὑγιαίνειν, ἀλλ̓ ὡσ τοῦτο μὲν ἄκων παθών·
(루키아노스, Pro lapsu inter salutandum 26:1)
ἆρ’ οὐχ ὁ μαθὼν καὶ ἐπιτηδεύσασ, ᾧ καὶ διδάσκαλοι ἀγαθοὶ γεγονότεσ ἦσαν αὐτοῦ τούτου;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 42:2)
"εἶτ’ οὐκ αἰσχύνῃ, ὦ Σώκρατεσ, τοιοῦτον ἐπιτήδευμα ἐπιτηδεύσασ ἐξ οὗ κινδυνεύεισ νυνὶ ἀποθανεῖν;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 124:2)
ἐπειδὴ ἡ Τροία ἥλω, λέγει ὁ λόγοσ ὅτι Νεοπτόλεμοσ Νέστορα ἔροιτο ποῖά ἐστι καλὰ ἐπιτηδεύματα, ἃ ἄν τισ ἐπιτηδεύσασ νέοσ ὢν εὐδοκιμώτατοσ γένοιτο·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ μειζών 31:4)
ὃν καὶ διισχυρίζομαι παίζων καὶ σπουδάζων ἅμα, ὅτε θανάτῳ τισ τῶν τοιούτων τὴν αὑτοῦ μοῖραν ἀναπλήσει, σχεδὸν ἐάνπερ ἔτ’ ἀποθανὼν ᾖ, μήτε μεθέξειν ἔτι πολλῶν τότε καθάπερ νῦν αἰσθήσεων, μιᾶσ τε μοίρασ μετειληφότα μόνον καὶ ἐκ πολλῶν ἕνα γεγονότα, εὐδαίμονά τε ἔσεσθαι καὶ σοφώτατον ἅμα καὶ μακάριον, εἴτε τισ ἐν ἠπείροισ εἴτ’ ἐν νήσοισ μακάριοσ ὢν ζῇ, κἀκεῖνον μεθέξειν τῆσ τοιαύτησ ἀεὶ τύχησ, κεἴτε δημοσίᾳ τισ ἐπιτηδεύσασ ταῦτα εἴτε ἰδίᾳ διαβιῷ, τὰ αὐτὰ καὶ ὡσαύτωσ αὐτὸν πράξειν παρὰ θεῶν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 131:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION