헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ δὲ ὑπερεπέπληστο ἀνθρώπων ἡ πόλισ, ἁπάντων τοὺσ ἐγκεφάλουσ καὶ τὰσ καρδίασ προεξῃρημένων οὐδὲν ἐοικότων σιτοφάγοισ ἀνδράσιν, ἀλλὰ μόνῃ τῇ μορφῇ μὴ οὐχὶ πρόβατα εἶναι διαφερόντων, ἐν οἰκίσκῳ τινὶ ἐπὶ κλίνησ καθεζόμενοσ μάλα θεοπρεπῶσ ἐσταλμένοσ ἐλάμβανεν εἰσ τὸν κόλπον τὸν Πελλαῖον ἐκεῖνον Ἀσκληπιόν, μέγιστόν τε καὶ κάλλιστον, ὡσ ἔφην, ὄντα, καὶ ὅλον τῷ αὑτοῦ τραχήλῳ περιειλήσασ καὶ τὴν οὐρὰν ἔξω ἀφεὶσ ‐ πολὺσ δὲ ἦν ‐ ἐν τῷ προκολπίῳ προκεχύσθαι αὐτοῦ ^ καὶ χαμαὶ τὸ μέροσ ἐπισύρεσθαι, μόνην τὴν κεφαλὴν ὑπὸ μάλησ ἔχων καὶ ἀποκρύπτων, ἀνεχομένου πάντα ἐκείνου, προὔφαινεν τὴν ὀθονίνην κεφαλὴν κατὰ θάτερον τοῦ πώγωνοσ, ὡσ δῆθεν ἐκείνου τοῦ φαινομένου πάντωσ οὖσαν.
(루키아노스, Alexander, (no name) 15:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION