헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ ὡσ ἡδύσματι χρῆται ἀλλ’ ὡσ ἐδέσματι τοῖσ ἐπιθέτοισ <τοῖσ> οὕτω πυκνοῖσ καὶ μείζοσι καὶ ἐπιδήλοισ, οἱο͂ν οὐχ ἱδρῶτα ἀλλὰ τὸν ὑγρὸν ἱδρῶτα, καὶ οὐκ εἰσ Ἴσθμια ἀλλ’ εἰσ τὴν τῶν Ἰσθμίων πανήγυριν, καὶ οὐχὶ νόμουσ ἀλλὰ τοὺσ τῶν πόλεων βασιλεῖσ νόμουσ, καὶ οὐ δρόμῳ ἀλλὰ δρομαίᾳ τῇ τῆσ ψυχῆσ ὁρμῇ, καὶ οὐχὶ μουσεῖον ἀλλὰ τὸ τῆσ φύσεωσ παραλαβὼν μουσεῖον, καὶ σκυθρωπὸν τὴν φροντίδα τῆσ ψυχῆσ, καὶ οὐ χάριτοσ ἀλλὰ πανδήμου χάριτοσ δημιουργόσ, καὶ οἰκονόμοσ τῆσ τῶν ἀκουόντων ἡδονῆσ, καὶ οὐ κλάδοισ ἀλλὰ τοῖσ τῆσ ὕλησ κλάδοισ ἀπέκρυψεν, καὶ οὐ τὸ σῶμα παρήμπισχεν ἀλλὰ τὴν τοῦ σώματοσ αἰσχύνην, καὶ ἀντίμιμον τὴν τῆσ ψυχῆσ ἐπιθυμίαν τοῦτο δ’ ἅμα καὶ διπλοῦν καὶ ἐπίθετον, ὥστε ποίημα γίνεται, καὶ οὕτωσ ἔξεδρον τὴν τῆσ μοχθηρίασ ὑπερβολήν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 3 3:6)
ἔπειτα δ’ ὅτι τὸ τρήρωνεσ μόνων ἐδέξαντο εἶναι ἐπίθετον πελειάδων, ἐπεὶ διὰ τὴν ἀσθένειαν εὐλαβὴσ ἡ ὄρνισ αὕτη τρεῖν δ’ ἐστὶ τὸ εὐλαβεῖσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 79 5:2)
ἀφ’ ὧν ἡμῖν περιαιρετέον ἐστὶ τὴν ἐπίθετον καὶ συνήθη τοῖσ συγγραφεῦσι τραγῳδίαν, μάλιστα μὲν διὰ τὸν τῶν παθόντων ἔλεον, ἔπειτα καὶ διὰ τὸ μηθένα τῶν ἀναγινωσκόντων ἐπιζητεῖν ἀκοῦσαι τὰ κατὰ μέροσ, ἐν ἑτοίμῳ τῆσ γνώσεωσ οὔσησ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 8 4:1)
ἐπεὶ δὲ Τύλλιον ἀποκτείνασ Ταρκύνιοσ σὺν ἄλλοισ ἀνδράσι πολλοῖσ καὶ ἀγαθοῖσ καὶ τὸν ἐκείνου πατέρα διεχρήσατο ἀφανεῖ θανάτῳ δι’ οὐδὲν μὲν ἀδίκημα, τοῦ δὲ πλούτου προαχθεὶσ εἰσ ἐπιθυμίαν, ὃν ἐκ παλαιᾶσ τε καὶ προγονικῆσ παραλαβὼν εὐτυχίασ ἐκέκτητο, καὶ σὺν αὐτῷ τὸν πρεσβύτερον υἱὸν εὐγενέσ τι φρόνημα διαφαίνοντα καὶ τὸ μὴ τιμωρῆσαι τῷ θανάτῳ τοῦ πατρὸσ οὐκ ἂν ὑπομείναντα, νέοσ ὢν ὁ Βροῦτοσ ἔτι καὶ κομιδῇ βοηθείασ συγγενικῆσ ἔρημοσ ἔργον ἐπεχείρησε ποιῆσαι πάντων φρονιμώτατον, ἐπίθετον ἑαυτοῦ καταψεύσασθαι μωρίαν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 68 3:1)
πρῶτοσ δ’ ὁ Βροῦτοσ ἀρξάμενοσ ὑπὲρ ἑαυτοῦ λέγειν, ὅτι τὴν δοκοῦσαν τοῖσ πολλοῖσ μωρίαν οὐκ εἶχεν ἀληθινήν, ἀλλ’ ἐπίθετον, καὶ τὰσ αἰτίασ εἰπών, δι’ ἃσ τὸ προσποίημα τοῦθ’ ὑπέμεινε, καὶ δόξασ ἁπάντων ἀνθρώπων εἶναι φρονιμώτατοσ, μετὰ τοῦτ’ ἔπειθεν αὐτοὺσ τὴν αὐτὴν γνώμην ἅπαντασ λαβόντασ ἐξελάσαι Ταρκύνιόν τε καὶ τοὺσ παῖδασ ἐκ τῆσ πόλεωσ, πολλὰ καὶ ἐπαγωγὰ εἰσ τοῦτο διαλεχθείσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 70 5:3)
πατέρα γάρ μου Ταρκύνιοσ ἀποκτείνασ ἅμα τῷ παραλαβεῖν τὴν ἀρχήν, ἵνα τὴν οὐσίαν αὐτοῦ κατάσχοι πολλὴν σφόδρα οὖσαν, καὶ ἀδελφὸν πρεσβύτερον, ὃσ ἔμελλε τιμωρήσειν τῷ θανάτῳ τοῦ πατρόσ, εἰ μὴ γένοιτο ἐκποδῶν, ἀφανεῖ θανάτῳ διαχρησάμενοσ, οὐδ’ ἐμοῦ δῆλοσ ἦν φεισόμενοσ ἐρήμου τῶν ἀναγκαιοτάτων γεγονότοσ, εἰ μὴ τὴν ἐπίθετον ἐσκηψάμην μωρίαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 77 4:1)
καὶ εἰσ μὲν τὸ διδάξαι τὸν ἀκροατὴν σαφέστατα, ὅ τι βούλοιτο, τὴν ἁπλῆν καὶ ἀκόσμητον ἑρμηνείαν ἐπιτηδεύει τὴν Λυσίου, εἰσ δὲ τὸ καταπλήξασθαι τῷ κάλλει τῶν ὀνομάτων σεμνότητά τε καὶ μεγαληγορίαν περιθεῖναι τοῖσ πράγμασι τὴν ἐπίθετον καὶ κατεσκευασμένην φράσιν τῶν περὶ Γοργίαν ἐκμέμακται.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 4 1:2)
"δέδοκται μηδεμίαν ἡδονὴν ἀσύμβολον δέχεσθαι, ἀλλ’ εὐφραινομένουσ δυσκολαίνειν, ἂν μὴ μετά τινοσ μισθοῦ τοῦτο πάσχωμεν ἢ τὸ μὲν μύρον εἰκότωσ ὑποδυσωπούμεθα καὶ τὴν πορφύραν διὰ τὴν ἐπίθετον πολυτέλειαν ὡσ δολερὰ εἵματα καὶ χρίματα κατὰ τὴν τοῦ βαρβάρου φωνήν, αἱ δ’ αὐτοφυεῖσ χρόαι καὶ ὀσμαὶ τὸ ἀφελὲσ ἔχουσι καὶ καθαρὸν καὶ οὐδὲν ὀπώρασ διαφέρουσι;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Εἰ χρηστέον ἀνθίνοισ στεφάνοισ παρὰ πότον. 7:1)
οἱ γοῦν ἡρ́ωεσ εὐτελοῦσ καὶ λιτῆσ ἐθάδεσ ὥσπερ ἀσκηταὶ διαίτησ ὄντεσ καὶ τῆσ τροφῆσ πᾶσαν ἡδονὴν ἐπίθετον καὶ περίεργον ἀφελόντεσ, ὡσ μηδ’ ἰχθύσι χρῆσθαι παρὰ τὸν Ἑλλήσποντον στρατοπεδεύοντεσ, οὐχ ὑπέμενον τὰ κρέα χωρὶσ ἁλῶν προσφέρεσθαι, μαρτυροῦντεσ ὅτι τοῦτο τῶν ὄψων μόνον ἀπαραίτητόν ἐστιν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Εἰ ἡ θάλασσα τῆσ γῆσ εὐοψοτέρα. 12:7)
τοῦ δ’ Ἐμπεδοκλέουσ εἰρηκότοσ οὕνεκεν ὀψίγονοί τε σίδαι καὶ ὑπέρφλοια μῆλα, τὸ μὲν τῶν σιδῶν ἐπίθετον νοεῖν, ὅτι, τοῦ φθινοπώρου λήγοντοσ ἤδη καὶ τῶν καυμάτων μαραινομένων, ἐκπέττουσι τὸν καρπόν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Διὰ τί τὴν μηλέαν ἀγλαόκαρπον ὁ ποιητὴσ εἶπεν, Ἐμπεδοκλῆσ δ’ ὑπέρφλοια τὰ μῆλα. 6:2)
"μὴ πρὸσ τοῦτο μᾶλλον ὁ Ἐμπεδοκλῆσ πεποίηκε τὸ ἐπίθετον, ὅτι, τῶν ἄλλων καρπῶν τὸ ἔξωθεν ὑπὸ τοῦ φλοιοῦ περιεχομένων καὶ τὰ καλούμενα λεπύχανα καὶ κελύφη καὶ ὑμένασ καὶ λοβοὺσ ἐπιπολῆσ;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Διὰ τί τὴν μηλέαν ἀγλαόκαρπον ὁ ποιητὴσ εἶπεν, Ἐμπεδοκλῆσ δ’ ὑπέρφλοια τὰ μῆλα. 16:2)
πρὸσ ὃ καὶ τοὔνομα λέγουσιν αὐτῷ γενέσθαι τῆσ χρόασ ἐπίθετον, καὶ τῶν Ἀθήνησι γεφυριστῶν ἐπέσκωψέ τισ εἰσ τοῦτο ποιήσασ·
(플루타르코스, Sulla, chapter 2 1:3)
τὸ εὔκτιτον δ’ Αἶπυ ἔνιοι μὲν ζητοῦσι πότερον ποτέρου ἐπίθετον, καὶ τίσ ἡ πόλισ, καὶ εἰ αἱ νῦν Μαργάλαι τῆσ Ἀμφιδολίασ·
(스트라본, 지리학, Book 8, chapter 3 48:9)
ἐτυμολογοῦσι δὲ τὸ ἐπίθετον τῆσ θεοῦ μῦθόν τινα προστησάμενοι, ὡσ ἐπιθεμένων ἐνταῦθα τῇ θεῷ τῶν γιγάντων ἐπικαλεσαμένη τὸν Ἡρακλέα κρύψειεν ἐν κευθμῶνί τινι, εἶτα τῶν γιγάντων ἕκαστον δεχομένη καθ’ ἕνα τῷ Ἡρακλεῖ παραδιδοίη δολοφονεῖν ἐξ ἀπάτησ.
(스트라본, 지리학, Book 11, chapter 2 14:7)
ἀλλὰ μὴν καὶ Καρνεάδησ οὗτοσ δὲ τῶν ἐξ Ἀκαδημίασ ἄριστοσ φιλοσόφων ὁμολογεῖται καὶ ὁ Κρόνοσ δὲ Ἀπολλώνιοσ ἐκεῖθέν ἐστιν, ὁ τοῦ διαλεκτικοῦ Διοδώρου διδάσκαλοσ τοῦ καὶ αὐτοῦ Κρόνου προσαγορευθέντοσ, μετενεγκάντων τινῶν τὸ τοῦ διδασκάλου ἐπίθετον ἐπὶ τὸν μαθητήν.
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 3 43:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION