헬라어 문장 내 검색 Language

χρόνιόν τε γὰρ αὐτῷ τὴν στρατείαν καὶ ἐπίπονον κατὰ ἐθνῶν μαχιμωτάτων γεγονέναι καὶ πολλὰ τῇ πατρίδι προσλαβόντα ἐπὶ τιμὰσ καὶ θυσίασ ἥξειν καὶ ἀναπαύσεισ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 4 5:6)
καὶ πολέμον ἄλλον οἵδε ἐφ’ ἑαυτῶν ἐπολέμουν, ὃν ἐκ πόλεωσ αὐτῶν μιᾶσ Νομαντῖνον ἡγοῦνται, μακρόν τε καὶ ἐπίπονον Ῥωμαίοισ γενόμενον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 6:2)
ἔσ τε τοὺσ Ῥωμαίων δυνατούσ, στασιάζοντασ ἀλλήλοισ τότε μάλιστα καὶ Ἰβηρίαν ἀνιστάντασ ἐπὶ Ῥωμαίουσ, περιέπεμπε, καὶ Κελτοῖσ φιλίαν ἐτίθετο ὡσ καὶ τῇδε ἐσβαλῶν ἐσ τὴν Ἰταλίαν, λῃστῶν τε ἐνεπίμπλη τὴν θάλασσαν ἀπὸ Κιλικίασ ἐπὶ στήλασ Ἡρακλείουσ, οἳ πάντα ἄμικτα καὶ ἄπλωτα ταῖσ πόλεσιν ἐσ ἀλλήλουσ ἐποίουν, καὶ λιμὸν ἐπίπονον ἐξειργάσαντο ἐπὶ πλεῖστον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17 5:7)
οὐ γὰρ περὶ τὴν δύναμιν τῆσ ἀντιφάσεωσ αὐτοῖσ, οἱο͂ν τοῖσ φθαρτοῖσ, ἡ κίνησισ, ὥστε ἐπίπονον εἶναι τὴν συνέχειαν τῆσ κινήσεωσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 105:4)
πρῶτον μὲν οὖν εἰ μὴ νόησίσ ἐστιν ἀλλὰ δύναμισ, εὔλογον ἐπίπονον εἶναι τὸ συνεχὲσ αὐτῷ τῆσ νοήσεωσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 120:4)
πολλοῖσ γὰρ ἀνθυπηρετεῖν ἐπίπονον, καὶ οὐχ ἱκανὸσ ὁ βίοσ αὐτὸ τοῦτο πράττειν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 125:3)
ἅνθρωπόσ ἐστι ζῷον ἐπίπονον φύσει, καὶ πολλὰ λυπήρ’ ὁ βίοσ ἐν ἑαυτῷ φέρει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 23)
ἐν πάσαισ δὲ ταύταισ ταῖσ ἐπιμελείαισ τὸ ἄρχειν οὐδαμῶσ ῥᾴθυμον, ἀλλὰ ἐπίπονον, οὐδὲ πλεονεκτοῦν ἀνέσεωσ καὶ σχολῆσ, ἀλλὰ φροντίδων καὶ πόνων.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 68:2)
καὶ διὰ τοῦτο ἄθλουσ ἐκάλουν τοὺσ πόνουσ αὐτοῦ καὶ τὰ ἔργα, ὡσ τὸν ἐπίπονον βίον ἄθλιον ὄντα·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 34:2)
τὸ δέ γε ἡμέτερον τῆσ τέχνησ ἐπίπονον καὶ βραδύ, μόλισ καὶ κατ’ ὀλίγον προβαῖνον, ἅτε οἶμαι πετρώδει καὶ στερεᾷ κάμνον ὕλῃ.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 91:1)
οὐ γάρ ἐστιν, ὡσ εἰπεῖν, οὐδέποτε ἡδὺσ οὐδὲ ὠφέλιμοσ ὁ τοῦ μίσουσ καρπόσ, ἀλλὰ τοὐναντίον ἁπάντων ἀηδέστατοσ καὶ πικρότατοσ, οὐδὲ βάροσ οὕτω χαλεπὸν οὐδὲ ἐπίπονον ὡσ ἔχθρα φέρειν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ. 20:1)
ἀπὸ μὲν γὰρ τῆσ δύσεωσ ὠχύρωκεν αὐτὴν ἡ ἔρημοσ καὶ θηριώδησ τῆσ Λιβύησ, ἐπὶ πολὺ μὲν παρεκτείνουσα, διὰ δὲ τὴν ἀνυδρίαν καὶ τὴν σπάνιν τῆσ ἁπάσησ τροφῆσ ἔχουσα τὴν διέξοδον οὐ μόνον ἐπίπονον, ἀλλὰ καὶ παντελῶσ ἐπικίνδυνον·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 30 2:1)
αὐτὴ γὰρ ἡ φύσισ, οἶμαι, ποιεῖ πρόδηλον ὡσ ὁ χρυσὸσ γένεσιν μὲν ἐπίπονον ἔχει, φυλακὴν δὲ χαλεπήν, σπουδὴν δὲ μεγίστην, χρῆσιν δὲ ἀνὰ μέσον ἡδονῆσ τε καὶ λύπησ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 14 5:1)
οὗτοι γὰρ νέμονται μὲν χώραν τραχεῖαν καὶ παντελῶσ λυπράν, τοῖσ δὲ πόνοισ καὶ ταῖσ κατὰ τὴν λειτουργίαν συνεχέσι κακοπαθείαισ ἐπίπονόν τινα βίον καὶ ἀτυχῆ ζῶσι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 39 1:2)
τὸ μὲν οὖν διὰ τῆσ οἰκουμένησ χώρασ ὁδοιπορεῖν ἀπεδοκίμασε διὰ τὸ καὶ μακρὰν εἶναι καὶ τοῖσ πολεμίοισ εὐθεώρητον, τὸ δὲ τολμῆσαι διὰ τῆσ ἐρήμου καὶ ἀνύδρου προάγειν ἐπίπονον μὲν ἔκρινεν, εἰσ δὲ τὴν βεβουλευμένην ἐπιβολὴν χρησιμώτατον·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 37 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION