헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ὁδὲ ἀνὰ σάρκα ἠδὲ τοῦ λευκοῦ φλέγματοσ, τὰσ μὲν λαγόνασ ἰόχοσι κενεὰσ, οἰδαλέο ἐάσι καὶ πρόσωπα καὶ βραχίον ασ· ἀτὰρ ἠδὲ ὁκόσα τοῖσι ἄλλοισι κενεὰ, τοῖσδε γίγνεται πλήρεα φλέγμα μεν γὰρ λευκὸν ἐπὶ τῷ λευκῷ φλεγματίᾳ συνίσταται , ψυχρόν τε καὶ παχύ· τοῦδε ἐμπίπλαται τὸ πᾶν, οἰδαίνει δὲ τὸ πρόσωπον, αὐχήν τε καὶ βραχίονεσ· παχὺ δὲ τὸ ἐπιγάστριο ν ἀπὸ τοῦ οἴδεοσ· μαζοὶ δὲ ἐσ ὄγκον αἴρονται, ὁκόσοι νέοι ἀκμὴν ὄντεσ ἐν εὐτυχίῃ τῆσ ἡλικίησ · ἐπὶ δὲ τῷ ἀνὰ σάρκα τηκεδὼν τῆσ σαρκὸσ ἐσ χυμὸν σαρκοει δέα , ἰχώρτε αἱμάλωποσ, ὁκοῖοσ Ῥέει ἀπὸ ἐντέρων ἕλκεσι· τοιόσδε καὶ ἐπὶ θλάσμασι ἀπὸ βάρεοσ ἐμπεσόντοσ, ἢν τάμῃσ τι ἐπιπολῆσ, ὁ χυμὸσ ἐκρέει· ἡ δὲ τῶν δυοῖν ἐπιμιξίη ἀμφοῖν ἴσχει τὰ σημήϊα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.22)
τὰ μὲν γὰρ ἐπιπολῆσ ξέει ἔντερα, ἀναδορὴν μούνην ποιεύμενα, καὶ ἔστιν ἀσινέα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.193)
ἢν μὲν γὰρ ἐπιπολῆσ ἐῄ, ἄνωθεν μὲν λεπτὰ, χολώδεα, ἄνοσμα, πλὴν ὁκόσον ἀπ’ ἐντέρων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.202)
ἀθρόον μὲν οὖν εἰρήσθω, ἢν ἐπιπολῆσ ἀναδορὴ, ἤν τε ἄνω, ἤν τε κάτω ἐῄ, ἄπυροι, ἄπονοι, ὀρθοστάδην ὑγιαζόμενοι, σμικρῆσι τῇσι διαίτῃσι ἑτεροίωσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.226)
Γίγνεται ἕλκεα καὶ ἐν ὑστέρῃ, τὰ μὲν πλατέα, κνησμώδεα, ἅπερ ἅλια, ὅκωσ ἀναδορή τισ ἐπιπολῆσ, πῦον παχὺ, ἄνοσμον, ὀλίγον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.278)
ἥδε ἐστὶ ἡ ξυνὴ θανάτου καὶ τοῦ πάθεοσ αἰτίη, ἀτὰρ οὐδὲ ἴσχει τέκμαρ οὐδὲν ἡ ἀρχὴ τῆσ νούσου μέγα· οὐδέ τι ξενοπρεπὲσ κακὸν τὸν ἄνθρωπον ἐπιφοιτῇ · οὐδὲ ἐπὶ τοῖσι ἐπιπολῆσ τοῦ σκήνεοσ φαντάζεται , ὡσ ἰδεῖν τε εὐθὺσ καὶ ἀρχομένῳ ἀρῆξαι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.363)
χρίσιεσ δὲ φαρμάκων δυνατωτέρων· οὐ γὰρ ἀτρεμέει τὰ ἕλκεα, οὐδὲ ἐσχάραι γίγνονται ἐπιπολῆσ· ἀλλὰ κἢν ἰχὼρ ἀπὸ τουτέων εἴσω στάξῃ, ὤκιστα μὲν ἑλκοῦται τὰ μέρη, κἢν ἀσινέα ᾖ· ὤκιστα δὲ εἰσ τὸ εἴσω νέμεται καὶ κτείνει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.334)
χρὴ ὦν ἀφαιρέοντα τὰσ κόμασ ξυρῷ, ̔καὶ γὰρ τόδε κεφαλῇ ὀνηϊστὸν,̓ καίειν πυρίῃσι καυτήρων, ἐπιπολῆσ μὲν ἐσ μύασ· ἢν δὲ μέσφι ὀστέου ἐθέλῃσ, ἀπάνευθεν καὶ τῶν μυῶν· μύεσ γὰρ καυθέντεσ ἐάσι σπασμῶν προκλήσιεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.45)
κἢν μὲν ἐπιπολῆσ καύσῃσ, οἶνον εὐώδη λευκὸν ξὺν Ῥοδίνῳ καταιονεῖν ἅλισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.46)
καὶ μὲν δὴ οὐκ ἐπιπολῆσ γε κέχυται, ἀλλ’ ἀτεχνῶσ πολὺ ὑπὲρ τὸ παράδειγμα ἐπὶ πλεῖστον ἄνω ἥκει τοῦ ἀέροσ, ὡσ εἶναι μὴ χιόνοσ καταλήψει τὸ ὕψοσ προσεικάσαι, ἀλλὰ μᾶλλον αὐτοῖσ τοῖσ πρώοσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 3:4)
ἃ πρώην ἤρου με περὶ τοῦ Νείλου, ἐπειδή σοι διὰ βραχέων καὶ ἐπιπολῆσ ἀπεκρινάμην καὶ ἅμα οἱ ἐπεισελθόντεσ ἀφείλοντο, ἐβουλήθην ἀναλαβὼν διελθεῖν σοι καὶ ὥσπερ ἄλλο τι χρέοσ ἀποδοῦναι πάντα τὸν λόγον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 1:1)
καὶ τἆλλα δὲ ὅσα ἁρμόττει ἐπιπολῆσ ἰδεῖν ἔστιν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 22:2)
τῷ δὲ πλούτῳ ἃ ἕπεται ἤθη, ἐπιπολῆσ ἔστιν ἰδεῖν ἅπασιν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 16 1:1)
πάντων δὲ καὶ τῶν ἐλεγκτικῶν καὶ τῶν δεικτικῶν συλλογισμῶν θορυβεῖται μάλιστα τὰ τοιαῦτα ὅσα ἀρχόμενα προορῶσι μὴ ἐπιπολῆσ εἶναι ἅμα γὰρ καὶ αὐτοὶ ἐφ’ αὑτοῖσ χαίρουσι προαισθανόμενοι, καὶ ὅσων τοσοῦτον ὑστερίζουσιν ὥσθ’ ἅμα εἰρημένων γνωρίζειν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 30:2)
ὅμωσ δ’ ἐάν τι πολλὰ πολλάκισ πάθω ὑπὸ τοῖνδε τοῖν κασαλβάδοιν δεῦρ’ ἐσπλέων, θάψαι μ’ ἐπ’ αὐτῷ τῷ στόματι τῆσ ἐσβολῆσ, καὶ τήνδ’ ἄνωθεν ἐπιπολῆσ τοῦ σήματοσ ζῶσαν καταπιττώσαντεσ εἶτα τὼ πόδε μολυβδοχοήσαντεσ κύκλῳ περὶ τὰ σφυρὰ ἄνω ’πιθεῖναι πρόφασιν ἀντὶ ληκύθου.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2 4:29)

SEARCH

MENU NAVIGATION