헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ πρῶτον μὲν ψυχρότερον αἱρέεσθαι ἠέρα ἐσ ἀναπνοὴν, σηκὸν ἐπίπεδον, κλίνην ἑδραίην, ὅκωσ μηδὲν σείηται‐‐ ἐρεθιστικὸν γὰρ αἱ σείσιεσ‐‐ κοίτη δὲ στερεὴ, μὴ κάρτα εἴκουσα μηδὲ βαθείη, ἄθερμοσ · ὄρθιον δὲ τὸ σχῆμα· ἡσυχίη λαλιῆσ, ἠδὲ ἀκουσμά των .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.34)
ἀνέχει γὰρ ἐν πλαισίῳ, βάσιν μὲν τὴν ἠιόνα ποιουμένη, κορυφὴν δὲ τὸ ἐπίπεδον τῆσ ἄνω πλευρᾶσ, ἐκ πεδίου τε καὶ τεμπῶν ὑψουμένη κατὰ μικρὸν ἀεὶ δι’ ὁμοίου τοῦ σχήματοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 5:7)
βουλόμενοι δὲ τὰσ οὐσίασ ἀνάγειν εἰσ τὰσ ἀρχὰσ μήκη μὲν τίθεμεν ἐκ βραχέοσ καὶ μακροῦ, ἔκ τινοσ μικροῦ καὶ μεγάλου, καὶ ἐπίπεδον ἐκ πλατέοσ καὶ στενοῦ, σῶμα δ’ ἐκ βαθέοσ καὶ ταπεινοῦ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 224:1)
καίτοι πῶσ ἕξει ἢ τὸ ἐπίπεδον γραμμὴν ἢ τὸ στερεὸν γραμμὴν καὶ ἐπίπεδον;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 224:2)
ἦν γὰρ ἂν ἐπίπεδόν τι τὸ σῶμα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 225:3)
τὰ δὲ ἄλλα πὼσ μὲν προστιθέμενα ποιήσει μεῖζον, πὼσ δ’ οὐθέν, οἱο͂ν ἐπίπεδον καὶ γραμμή, στιγμὴ δὲ καὶ μονὰσ οὐδαμῶσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 137:3)
τὸ μὲν οὖν κατὰ τὸ ποσὸν ἀδιαίρετον, τὸ μὲν πάντῃ καὶ ἄθετον λέγεται μονάσ, τὸ δὲ πάντῃ καὶ θέσιν ἔχον στιγμή, τὸ δὲ μοναχῇ γραμμή, τὸ δὲ διχῇ ἐπίπεδον, τὸ δὲ πάντῃ καὶ τριχῇ διαιρετὸν κατὰ τὸ ποσὸν σῶμα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 83:6)
ἔτι ὅσα μόρια ἐνυπάρχοντά ἐστιν ἐν τοῖσ τοιούτοισ ὁρίζοντά τε καὶ τόδε τι σημαίνοντα, ὧν ἀναιρουμένων ἀναιρεῖται τὸ ὅλον, οἱο͂ν ἐπιπέδου σῶμα, ὥσ φασί τινεσ, καὶ ἐπίπεδον γραμμῆσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 105:2)
‐ ἕνα μὲν δὴ τρόπον τοῦτον λέγεται ἡ ποιότησ διαφορὰ οὐσίασ, ἕνα δὲ ὡσ τὰ ἀκίνητα καὶ τὰ μαθηματικά, ὥσπερ οἱ ἀριθμοὶ ποιοί τινεσ, οἱο͂ν οἱ σύνθετοι καὶ μὴ μόνον ἐφ’ ἓν ὄντεσ ἀλλ’ ὧν μίμημα τὸ ἐπίπεδον καὶ τὸ στερεόν οὗτοι δ’ εἰσὶν οἱ ποσάκισ ποσοὶ ἢ ποσάκισ ποσάκισ ποσοί, καὶ ὅλωσ ὃ παρὰ τὸ ποσὸν ὑπάρχει ἐν τῇ οὐσίᾳ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 167:1)
ἔτι δὲ ὡσ τὸ ἐπίπεδον τῶν σχημάτων γένοσ τῶν ἐπιπέδων καὶ τὸ στερεὸν τῶν στερεῶν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 253:1)
ἕκαστον γὰρ τῶν σχημάτων τὸ μὲν ἐπίπεδον τοιονδὶ τὸ δὲ στερεόν ἐστι τοιονδί·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 253:2)
ἔστι δὲ τῆσ ὕλησ ἡ μὲν νοητὴ ἡ δ’ αἰσθητή, καὶ ἀεὶ τοῦ λόγου τὸ μὲν ὕλη τὸ δὲ ἐνέργειά ἐστιν, οἱο͂ν ὁ κύκλοσ σχῆμα ἐπίπεδον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 76:3)
κατ’ ἐπίπεδον γὰρ διαιρεθήσεται, καὶ τοῦτο κατὰ γραμμὴν καὶ αὕτη κατὰ στιγμήν, ὥστ’ εἰ τὴν στιγμὴν διελεῖν ἀδύνατον, καὶ τὴν γραμμήν, εἰ δὲ ταύτην, καὶ τἆλλα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 15:1)
γραμμὴ δὲ ἔμψυχοσ ἢ ἐπίπεδον πῶσ ἂν εἰή;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 29:3)
εἰ δὲ τὰ μὲν ἄλλα τοὺσ κοινοὺσ λόγουσ ἐφαρμόττειν θήσομεν τοῖσ εἴδεσιν, οἱο͂ν ἐπ’ αὐτὸν τὸν κύκλον σχῆμα ἐπίπεδον καὶ τὰ λοιπὰ μέρη τοῦ λόγου, τὸ δ’ ὃ ἔστι προστεθήσεται, σκοπεῖν δεῖ μὴ κενὸν ᾖ τοῦτο παντελῶσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 72:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION