헬라어 문장 내 검색 Language

αὐτὰρ Ιἤσων, ὡσ ἀίω, μεγάλοισιν ἐνίσχεται ἐξ ἕθεν ὁρ́κοισ, κουριδίην θήσεσθαι ἐνὶ μεγάροισιν ἄκοιτιν, τῶ, φίλε, μήτ’ οὖν αὐτὸν ἑκὼν ἐπίορκον ὀμόσσαι θείησ Αἰσονίδην, μήτ’ ἄσχετα σεῖο ἕκητι παῖδα πατὴρ θυμῷ κεκοτηότι δηλήσαιτο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 17:21)
τὸ μὲν οὖν ἐπίορκον κἄπιστον καλεῖν ἄνευ τοῦ τὰ πεπραγμένα δεικνύναι λοιδορίαν εἶναί τισ ἂν φήσειε κενὴν δικαίωσ·
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 8:1)
ἢ τίνα τισ δικαίωσ ἂν ἔχοι περὶ τούτου διάνοιαν, τοῦ ῥᾳδίωσ οὕτωσ αὑτὸν ἐξελέγχοντοσ ὄντ’ ἐπίορκον;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Β 13:8)
αὐτὰρ Ἔρισ στυγερὴ τέκε μὲν Πόνον ἀλγινόεντα Λήθην τε Λιμόν τε καὶ Ἄλγεα δακρυόεντα Ὑσμίνασ τε Μάχασ τε Φόνουσ τ’ Ἀνδροκτασίασ τε Νείκεά τε ψευδέασ τε Λόγουσ Ἀμφιλλογίασ τε Δυσνομίην τ’ Ἄτην τε, συνήθεασ ἀλλήλῃσιν, Ὅρκον θ’, ὃσ δὴ πλεῖστον ἐπιχθονίουσ ἀνθρώπουσ πημαίνει, ὅτε κέν τισ ἑκὼν ἐπίορκον ὀμόσσῃ.
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 26:1)
ὅσ κεν τὴν ἐπίορκον ἀπολλείψασ ἐπομόσσῃ ἀθανάτων, οἳ ἔχουσι κάρη νιφόεντοσ Ὀλύμπου, κεῖται νήυτμοσ τετελεσμένον εἰσ ἐνιαυτόν·
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 74:9)
ὃσ δέ κε μαρτυρίῃσι ἑκὼν ἐπίορκον ὀμόσσασ ψεύσεται, ἐν δὲ δίκην βλάψασ νήκεστον ἀασθῇ, τοῦ δέ τ’ ἀμαυροτέρη γενεὴ μετόπισθε λέλειπται·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 34:5)
Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε, Ηἔλιόσ θ’, ὃσ πάντ’ ἐφορᾷσ καὶ πάντ’ ἐπακούεισ, καὶ ποταμοὶ καὶ γαῖα, καὶ οἳ ὑπένερθε καμόντασ ἀνθρώπουσ τίνυσθον ὅτισ κ’ ἐπίορκον ὀμόσσῃ, ὑμεῖσ μάρτυροι ἔστε, φυλάσσετε δ’ ὁρ́κια πιστά·
(호메로스, 일리아스, Book 3 34:7)
ὣσ φάτο καί ῥ’ ἐπίορκον ἐπώμοσε, τὸν δ’ ὀρόθυνεν·
(호메로스, 일리아스, Book 10 39:1)
ἴστω νῦν Ζεὺσ πρῶτα θεῶν ὕπατοσ καὶ ἄριστοσ Γῆ τε καὶ Ηἔλιοσ καὶ Ἐρινύεσ, αἵ θ’ ὑπὸ γαῖαν ἀνθρώπουσ τίνυνται, ὅτισ κ’ ἐπίορκον ὀμόσσῃ, μὴ μὲν ἐγὼ κούρῃ Βρισηί̈δι χεῖρ’ ἐπένεικα, οὔτ’ εὐνῆσ πρόφασιν κεχρημένοσ οὔτέ τευ ἄλλου.
(호메로스, 일리아스, Book 19 19:12)
εἰ δέ τι τῶνδ’ ἐπίορκον ἐμοὶ θεοὶ ἄλγεα δοῖεν πολλὰ μάλ’, ὅσσα διδοῦσιν ὅτίσ σφ’ ἀλίτηται ὀμόσσασ.
(호메로스, 일리아스, Book 19 19:14)
ἐν ἀρχῇ δὲ καὶ ἐν θύραισ καὶ ἐπὶ τῇ πρώτῃ ἐξόδῳ καὶ ἑώθεν τοῦ ἅπαντοσ ἔτουσ εἴ τισ ἴδοι κίναιδον καὶ ἀπόρρητα ποιοῦντα καὶ πάσχοντα, ἐπίσημον ἐπὶ τούτῳ καὶ ἀπερρωγότα καὶ μονονουχὶ τοὔνομα τῶν ἔργων αὐτῶν ὀνομαζόμενον, ἀπατεῶνα, γόητα, ἐπίορκον, ὄλεθρον, κύφωνα, βάραθρον, μὴ φύγῃ μηδ’ εἰκάσῃ τοῦτον ἀποφράδι ἡμέρᾳ ;
(루키아노스, Pseudologista, (no name) 14:3)
χαλεπὸν δὲ λαθεῖν θεὸν ἄνδρ’ ἐπίορκον.
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 22 12:1)
ὥσπερ σίδηρον μεστὸν ἰοῦ καὶ νόσημα τῆσ ψυχῆσ, ἀποδυσάμενοσ εἰσ ἀγορὰσ καπήλων ἢ δανειστῶν ἀπόρριψον, αὐτὸσ δ’ ἀπονόσφι τραπέσθαι τὸν ἀπὸ δημοσίων χρηματιζόμενον ἡγούμενοσ ἀφ’ ἱερῶν κλέπτειν, ἀπὸ τάφων, ἀπὸ φίλων, ἐκ προδοσίασ, ἀπὸ ψευδομαρτυρίασ, σύμβουλον ἄπιστον εἶναι, δικαστὴν ἐπίορκον, ἄρχοντα δωροδόκον, οὐδεμιᾶσ ἁπλῶσ;
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 26 9:1)
χαλεπὸν δὲ λαθεῖν θεὸν ἄνδρ’ ἐπίορκον.
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 33 3:1)
ἴστω γὰρ Κούρη τε καὶ εὐέανοσ Δημήτηρ, ἅσ κε μέγα βλαφθείσ τισ ἑκὼν ἐπίορκον ὀμόσσῃ δυσμενέων, μηδέν δε χερειότερον φρεσὶν ᾗσι στέργειν ἢ εἴ πέρ μοι ὑπὲκ νηδυίοφιν ἦλθεσ καί μοι τηλυγέτη ἐνὶ δώμασι παρθένοσ ἦσθα.
(테오크리토스, Idylls, Μεγάρα44)

SEARCH

MENU NAVIGATION