헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ᾐσθόμην δὲ τῶν ἐχθρῶν διαβαλλόντων ἡμᾶσ ἐσ ἐπιορκίαν καὶ ἐσ αἰτίαν ἀπορίασ εἰρήνησ ἀσφαλοῦσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 19 2:5)
οὕτωσ δὲ δι’ ἀρετὴν ἂν εἰή, ἀλλ’ οὐ δι’ ἐπιορκίαν, τὸ μή.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 29:4)
εἰ μὲν ἅπανθ’ ὅσ’ ὑπέσχονθ’ ὑμῖν ἐκ τῆσ εἰρήνησ γέγονε, καὶ τοσαύτησ ἀνανδρίασ καὶ κακίασ ὑμεῖσ ὁμολογεῖτ’ εἶναι μεστοί, ὥστε μήτ’ ἐν τῇ χώρᾳ τῶν πολεμίων ὄντων μήτ’ ἐκ θαλάττησ πολιορκούμενοι μήτ’ ἐν ἄλλῳ μηδενὶ δεινῷ τῆσ πόλεωσ οὔσησ, ἀλλὰ καὶ σῖτον εὐώνον ὠνούμενοι καὶ τἄλλ’ οὐδὲν χεῖρον πράττοντεσ ἢ νῦν, προειδότεσ καὶ προακηκοότεσ παρὰ τούτων καὶ τοὺσ συμμάχουσ ἀπολουμένουσ καὶ Θηβαίουσ ἰσχυροὺσ γενησομένουσ καὶ τἀπὶ Θρᾴκησ Φίλιππον ληψόμενον καὶ ἐν Εὐβοίᾳ κατασκευασθησόμεν’ ὁρμητήρι’ ἐφ’ ὑμᾶσ καὶ πάνθ’ ἃ πέπρακται γενησόμενα, εἶτα τὴν εἰρήνην ἐποιήσασθ’ ἀγαπητῶσ, ἀποψηφίσασθ’ Αἰσχίνου, καὶ μὴ πρὸσ τοσούτοισ αἰσχροῖσ καὶ ἐπιορκίαν προσκτήσησθε·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 286:1)
εἰ ταῦτ’ εἰπόντεσ καὶ ὑποσχόμενοι πάντ’ ἐξηπατήκασι καὶ πεφενακίκασι καὶ μόνον οὐ τὴν Ἀττικὴν ὑμῶν περιῄρηνται, καταψηφίσασθε, καὶ μὴ πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ οἷσ ὕβρισθε οὐ γὰρ ἔγωγ’ οἶδ’ ὅ τι χρὴ λέγειν ἄλλο καὶ ὑπὲρ ὧν οὗτοι δεδωροδοκήκασιν ὑμεῖσ τὴν ἀρὰν καὶ τὴν ἐπιορκίαν οἴκαδ’ εἰσενέγκησθε.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 288:2)
καὶ μετὰ ταῦθ’ ὁ τὸν τοιοῦτον ὁρ́κον ὀμωμοκὼσ οὔπω πεπίστευται, ἀλλ’ ἐὰν ἐξελεγχθῇ μὴ λέγων ἀληθῆ, τὴν ἐπιορκίαν ἀπενεγκάμενοσ τοῖσ αὑτοῦ παισὶν καὶ τῷ γένει πλέον οὐδ’ ὁτιοῦν ἕξει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 97:1)
Φίλιπποσ δὲ ὁ Μακεδὼν οὐ διετέλει καθάπερ ἄλλο τι τῶν εἰσ τὸν πόλεμον εὐχρήστων καὶ τὴν ἐπιορκίαν παρεσκευασμένοσ καὶ δυσὶ τούτοισ τὰσ πόλεισ αἱρῶν, τῷ τε παρασπονδεῖν καὶ τῷ τοὺσ προδώσοντασ παρασκευάζειν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ. 25:7)
ἔνθα δὴ πολὺσ ὁ Ταρκύνιοσ ἦν ἐπιορκίαν τε καὶ ἀπιστίαν τοῖσ Ῥωμαίοισ ἐγκαλῶν, καὶ τὸν βασιλέα παροξύνων ὡσ ἐξαπατώμενον ὑπ’ ἀνθρώπων δολίων μηθὲν προσέχειν αὐτοῖσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 33 3:1)
οὗτοι δ’ εἰ γένοιντο τῆσ ψήφου κύριοι τὸν ἀδικοῦντα περὶ πλείονοσ ποιήσονται τῆσ ἀδικουμένησ ὑπ’ αὐτοῦ πόλεωσ, μέλλοντεσ ἀρὰν καὶ ἐπιορκίαν καὶ μῖσοσ μὲν παρ’ ἀνθρώπων, χόλον δὲ παρὰ θεῶν ἐκ τῆσ δίκησ ἀποίσεσθαι καὶ μετὰ πονηρῶν ἐλπίδων ζῆν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 52 9:3)
εὐθέωσ δὲ τῶν καταλειφθέντων Πάρθων οἷσ προσετέτακτο Φασάηλόν τε καὶ Ὑρκανὸν συνελάμβανον τά τε ἄλλα πρὸσ τὴν ἐπιορκίαν καὶ τὸ ἄπιστον αὐτοῖσ καταρωμένουσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 375:2)
καὶ δεινὸν ἡγεῖτο τοὺσ μὲν σὺν Ξενοφῶντι μυρίουσ ἥκειν ἐπὶ θάλατταν, ὁσάκισ ἐβουλήθησαν αὐτοὶ τοσαυτάκισ βασιλέα νενικηκότασ, αὐτοῦ δὲ Λακεδαιμονίων ἄρχοντοσ ἡγουμένων γῆσ καὶ θαλάσσησ μηδὲν ἔργον ἄξιον μνήμησ φανῆναι πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ, εὐθὺσ οὖν ἀμυνόμενοσ ἀπάτῃ δικαίᾳ τὴν Τισαφέρνουσ ἐπιορκίαν, ἐπέδειξεν ὡσ ἐπὶ Καρίαν προάξων, ἐκεῖ δὲ τὴν δύναμιν τοῦ βαρβάρου συναθροίσαντοσ ἄρασ εἰσ Φρυγίαν ἐνέβαλε.
(플루타르코스, Agesilaus, chapter 9 2:2)
ὁ δ’ Ἀριστείδησ ὡρ́κισε μὲν τοὺσ Ἕλληνασ καὶ ὤμοσεν ὑπὲρ τῶν Ἀθηναίων, μύδρουσ ἐμβαλὼν ἐπὶ ταῖσ ἀραῖσ εἰσ τὴν θάλατταν, ὕστερον δὲ τῶν πραγμάτων ἄρχειν ἐγκρατέστερον, ὡσ ἐοίκεν, ἐκβιαζομένων ἐκέλευε τοὺσ Ἀθηναίουσ τὴν ἐπιορκίαν τρέψαντασ εἰσ ἑαυτὸν ᾗ συμφέρει χρῆσθαι τοῖσ πράγμασι.
(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 25 1:1)
οἱ μέντοι δυσχεραίνοντεσ τὰ πεπραγμένα μιμεῖσθαι τοὺσ προγόνουσ ἐκέλευον καὶ γὰρ ἐκεῖνοι τοὺσ ἀγαπήσαντασ ὑπὸ Σαυνιτῶν ἀφεθῆναι στρατηγοὺσ αὐτούσ τε τοῖσ πολεμίοισ γυμνοὺσ προσέρριψαν, καὶ τοὺσ ἐφαψαμένουσ καὶ μετασχόντασ τῶν σπονδῶν, οἱο͂ν ταμίασ καὶ χιλιάρχουσ, ὁμοίωσ προὔβαλον, εἰσ ἐκείνουσ τὴν ἐπιορκίαν καὶ τὴν διάλυσιν τῶν ὡμολογημένων τρέποντεσ.
(플루타르코스, Tiberius Gracchus, chapter 7 2:1)
τοῦ δὲ στρατηγοῦ κελεύσαντοσ ἐπισχεῖν, ἤρξαντο τὸν Ἀσδρούβαν λοιδορεῖν οἱ μὲν εἰσ ἐπιορκίαν, φάσκοντεσ αὐτὸν πολλάκισ ἐπὶ τῶν ἱερῶν ὀμωμοκέναι μὴ προλείψειν αὐτούσ, οἱ δ’ εἰσ ἀνανδρίαν καὶ καθόλου τὴν τῆσ ψυχῆσ ἀγεννίαν·
(폴리비오스, Histories, book 38, chapter 20 5:1)
ἀλλ’ ὁρᾶτε μέν, ὦ ἄνδρεσ, τὴν βασιλέωσ ἐπιορκίαν καὶ ἀσέβειαν, ὁρᾶτε δὲ τὴν Τισσαφέρνουσ ἀπιστίαν, ὅστισ λέγων ὡσ γείτων τε εἰή τῆσ Ἑλλάδοσ καὶ περὶ πλείστου ἂν ποιήσαιτο σῶσαι ἡμᾶσ, καὶ ἐπὶ τούτοισ αὐτὸσ ὀμόσασ ἡμῖν, αὐτὸσ δεξιὰσ δούσ, αὐτὸσ ἐξαπατήσασ συνέλαβε τοὺσ στρατηγούσ, καὶ οὐδὲ Δία ξένιον ᾐδέσθη, ἀλλὰ Κλεάρχῳ καὶ ὁμοτράπεζοσ γενόμενοσ αὐτοῖσ τούτοισ ἐξαπατήσασ τοὺσ ἄνδρασ ἀπολώλεκεν.
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Γ, chapter 2 5:2)
τὴν μὲν τῶν βαρβάρων ἐπιορκίαν τε καὶ ἀπιστίαν λέγει μὲν Κλεάνωρ, ἐπίστασθε δὲ καὶ ὑμεῖσ οἶμαι.
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Γ, chapter 2 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION