헬라어 문장 내 검색 Language

γενόμενον γὰρ τὸ κακὸν κρεῖσσον ἐπινοίασ καὶ τὴν ἐκ τῶν παραλόγων αὐτοὺσ ἐλπίδα ἀφῃρεῖτο, μέχρι ποτὲ ἄφνω τὸ πνεῦμα προσιούσησ ἡμέρασ διελύετο καὶ μεθ’ ἡλίου ἐπιτολὴν πάμπαν ἐμαραίνετο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 10 3:9)
ἅμα δ’ ἡμέρᾳ τὸ μὲν δέοσ ἐξῄρητο τῶν Ἀννίβου φίλων ἐκ τῆσ Ἀρίστωνοσ ἐπινοίασ, ὡσ πρὸσ ἅπασαν τὴν γερουσίαν ἀπεσταλμένου, ἡ δὲ πόλισ ἐπεπλήρωτο θορύβου ποικίλου, δυσμενῶσ μὲν ἔχουσα Ῥωμαίοισ, λήσεσθαι δ’ οὐ προσδοκῶσα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 3:5)
καὶ τό γε ἥδιστον τῆσ ἐπινοίασ, ὥσπερ γὰρ πρότερον τοὺσ κατ’ ἐνιαυτὸν ἄρχοντασ κατὰ συζυγίαν παρείχοντο ὀνομάζειν τοῖσ ἔξω, οὕτω νῦν τοὺσ διηνεκεῖσ ἔξεστιν ὁμοῦ πατρόθεν τε καὶ σὺν ἀλλήλοισ ὀνομάζειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 9:6)
ὦ μεγάλησ μὲν τῆσ ἐπινοίασ καὶ ὑπερφυοῦσ, θαυμαστῆσ δὲ τῆσ ῥώμησ, ὅστισ ταῦτα πρῶτοσ πείσειν ἤλπισε καὶ οὐκ ἀπέγνω πρᾶγμα τοσοῦτον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 77:1)
ἀλλ’ εἰσ κενὸν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὰ τῆσ ἐπινοίασ τἀνδρὶ, καὶ οὐδὲν ἔσται πλέον ταῦτ’ αὐτῷ τεχνωμένῳ, ὑμῶν τὰ δίκαια ποιούντων καὶ ἃ μάλιστα τῇ πόλει προσῆκε καὶ προσέτι τοὺσ τἀληθῆ διαστρέφειν ἐπιχειροῦντασ μισούντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 6:3)
οἱάσ δὲ Κράτησ ὀργὰσ ὑμῶν ἠνέσχετο καὶ στυφελιγμούσ, ὃσ ἀπὸ σμικρᾶσ δαπάνησ ὑμᾶσ ἀριστίζων ἀπέπεμπεν, ἀπὸ κραμβοτάτου στόματοσ μάττων ἀστειοτάτασ ἐπινοίασ·
(아리스토텔레스, Parabasis, parabasis14)
καὶ ποῦ ’στιν νῦν ὦ θαυμαστὰσ ἐξευρίσκων ἐπινοίασ;
(아리스토텔레스, Choral, anapests4)
πρῶτα μὲν εὐοδίαν ἀγαθὴν ἀπιόντι ποιητῇ ἐσ φάοσ ὀρνυμένῳ δότε δαίμονεσ οἱ κατὰ γαίασ, τῇ δὲ πόλει μεγάλων ἀγαθῶν ἀγαθὰσ ἐπινοίασ.
(아리스토파네스, Frogs, Exodus, dactyls1)
τὰσ γὰρ βαναύσουσ τέχνασ Ἕλληνεσ ὕστερον περὶ πλείστου μᾶλλον ἐποιοῦντο ἢ τὰσ κατὰ παιδείαν γινομένασ ἐπινοίασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 342)
εἰσ ἃ ἀποβλέψασ ὁ βασιλεὺσ εἶπεν ’ ὦ θαυμάσιε λυτικέ, ἐὰν ἀφέλῃσ τοῦ Σωτῆροσ τὸ σω καὶ τοῦ Σωσιγένουσ τὸ σω καὶ τοῦ Βίωνοσ τὴν πρώτην συλλαβὴν καὶ τὴν τελευταίαν τοῦ Ἀπολλωνίου,11 εὑρήσεισ σαυτὸν ἀπειληφότα κατὰ τὰσ σὰσ ἐπινοίασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 85 4:1)
ἡ ψυχὴ δὲ ὑπὲρ ἐκείνου πάσασ μὲν φροντίδασ φροντίζει, πάσασ δὲ ἐπινοίασ σκύλλει καὶ πολλὰ μὲν ἀνιᾶται λυπουμένη.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 75:2)
ἅτε γὰρ οὐ μακρὰν οὐδ’ ἔξω τοῦ θείου διῳκισμένοικαθ’ αὑτούσ, ἀλλὰ ἐν αὐτῷ μέσῳ πεφυκότεσ, μᾶλλον δὲ συμπεφυκότεσ ἐκείνῳ καὶ προσεχόμενοι πάντα τρόπον, οὐκ ἐδύναντο μέχρι πλείονοσ ἀξύνετοι μένειν, περιλαμπόμενοι πάντοθεν θείοισ καὶ μεγάλοισ φάσμασιν οὐρανοῦ τε καὶ ἄστρων, ἔτι δὲ ἡλίου καὶ σελήνησ,νυκτόσ τε καὶ ἡμέρασ ἐντυγχάνοντεσ ποικίλοισ καὶ ἀνομοίοισ εἴδεσιν, ὄψεισ τε ἀμηχάνουσ ὁρῶντεσ καὶ φωνὰσ ἀκούοντεσ παντοδαπὰσ ἀνέμων τε καὶ ὕλησ καὶ ποταμῶν καὶ θαλάττησ, ἔτι δὲ ζῴων ἡμέρων καὶ ἀγρίων, αὐτοί τε φθόγγον ἥδιστον καὶ σαφέστατον ἱέντεσ καὶ ἀγαπῶντεσ τῆσ ἀνθρωπίνησ φωνῆσ τὸ γαῦρον καὶ ἐπιστῆμον,ἐπιθέμενοι σύμβολα τοῖσ εἰσ αἴσθησιν ἀφικνουμένοισ, ὡσ πᾶν τὸ νοηθὲν ὀνομάζειν καὶ δηλοῦν, εὐμαρῶσ ἀπείρων πραγμάτων μνήμασ καὶ ἐπινοίασ παραλαμβάνοντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 35:1)
τοὺσ δημιουργούσ, ὑπὸ τῆσ ἁπάντων ἐπινοίασ καὶ δημιουργίασ συγκείμενοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 43:1)
καὶ παρ’ ἑτέροισ δὲ πλείοσιν ἔθνεσι παραδέδοται τοῦτο τὸ γένοσ τῆσ ἐπινοίασ ὑπάρξαι καὶ πολλῶν ἀγαθῶν αἴτιον γενέσθαι τοῖσ πεισθεῖσι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 94 2:1)
ἴδιον δέ τι καὶ περὶ τὴν γλῶτταν αὐτοὺσ ἔχειν, τὸ μὲν φυσικῶσ αὐτοῖσ συγγεγενημένον, τὸ δ’ ἐξ ἐπινοίασ φιλοτεχνούμενον·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 56 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION