헬라어 문장 내 검색 Language

ἕτεροι δὲ ἑτέρωσ φυγόντεσ ἢ κρυπτόμενοι μέχρι τῶν σπονδῶν, οἱ μὲν ἐν χωρίοισ ἢ τάφοισ, οἱ δὲ ἐν αὐτῷ ἄστει, σὺν ἐπινοίαισ οἰκτραῖσ διεγένοντο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 6 1:11)
ὁ δέ, ὡσ ἐν βαρβάροισ τε καὶ τεθηπόσιν αὐτόν, καὶ δι’ ἄμφω δυναμένοισ ἀπατᾶσθαι, τὴν ἐσθῆτα καὶ τὴν κόμην ἐνήλασσε συνεχῶσ ἐσκευασμέναισ ἐπινοίαισ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 1:7)
κατὰ μὲν γνώμην, ὅταν τισ μὴ χωρίζῃ τὰ νοήματα ἀπ’ ἀλλήλων μηδὲ διιστᾷ, ἀλλὰ συνάπτῃ αὐτὰ ἀλλήλοισ, καὶ ὅταν τισ μικταῖσ ἐπινοίαισ καὶ παντοδαπαῖσ χρῆται οἱο͂ν ἔξωθεν ἐπαγόμενοσ καὶ ἐκ τῶν ὑπολειπομένων ἐπιλαμβάνων, καὶ ὅταν τισ μὴ ψιλὰ τὰ πράγματα ἐκτίθηται, ἀλλὰ μετὰ τῶν παρακολουθούντων αὐτοῖσ καὶ τῆσ τῶν πραγμάτων φύσεωσ, οἱο͂ν ἢ τρόπον λέγων ἢ χρόνον ἢ αἰτίαν ἢ τόπον, καὶ ὅταν τισ τροπαῖσ χρῆται, ἐπιμέλεια γίνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἐπιμελείασ. 2:2)
κατὰ μὲν γνώμην οὕτωσ, ὅταν τισ ταῖσ ἔξωθεν ἐπινοίαισ χρῆται, οἱο͂ν ἐξ ἱστοριῶν καὶ παροιμιῶν καὶ μύθων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ γλυκύτητοσ. 2:2)
κατὰ μὲν γνώμην οὕτωσ, ὅταν τισ μὴ ἐνδιδῷ ταῖσ ἔξωθεν ἐπινοίαισ, καὶ ὅταν δὲ συναναγκασθεὶσ χρῆσθαί τινι ἐπινοίᾳ, μὴ ἁπλῶσ εἰσάγῃ αὐτήν, ἀλλ’ ἐπισημαίνηται ὅτι συνηναγκάσθη, καὶ θεραπεύῃ, καὶ ὅταν τισ μὴ ἀπεσχισμένα νοήματα τῶν ὑποκειμένων τιθῇ ἁπλῶσ, ἀλλ’ ὡσ ἔνι μάλιστα σύνεγγυσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 2:2)
ὁ δὲ πάντασ βασιλέασ παρενεγκὼν ταῖσ ἐπινοίαισ καὶ μηδὲν καταλιπὼν ἄτοπον νομίσαι, Ξέρξησ ὁ Δαρείου, καταγνοὺσ μὲν τοῦ πατρὸσ ὡσ ἐνδεῶσ ἐπιχειρήσαντοσ, ὑπεριδὼν δὲ τῆσ πόλεωσ καὶ τῶν Ἑλλήνων ὡσ οὐδαμοῦ φανησομένων, ἀγῶνα διπλοῦν ἀγωνίζεται, τὸν μὲν ὑπερβαλέσθαι, τὴν δὲ τιμωρήσασθαι, μετὰ πολλοῦ τοῦ κρείττονοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 37:5)
ὁ δὲ Σεσόωσισ ἀποστήσασ τὰ πλήθη ἀπὸ τῶν πολεμικῶν ἔργων τοῖσ μὲν συνανδραγαθήσασι συνεχώρησε τὴν ῥᾳστώνην καὶ τὴν ἀπόλαυσιν τῶν κατακτηθέντων ἀγαθῶν, αὐτὸσ δὲ φιλόδοξοσ ὢν καὶ τῆσ εἰσ τὸν αἰῶνα μνήμησ ὀρεγόμενοσ κατεσκεύασεν ἔργα μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ταῖσ ἐπινοίαισ καὶ ταῖσ χορηγίαισ, ἑαυτῷ μὲν ἀθάνατον περιποιοῦντα δόξαν, τοῖσ δ’ Αἰγυπτίοισ τὴν εἰσ ἅπαντα τὸν χρόνον ἀσφάλειαν μετὰ ῥᾳστώνησ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 56 1:1)
μεγάλησ δ’ οὔσησ καὶ παραδόξου τῆσ ἐπιβολῆσ, ἡ τύχη συνεργήσασα ταῖσ ἐπινοίαισ αὐτῶν καὶ τὸ τέλοσ οἰκεῖον περιεποίησε τῆσ πράξεωσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 36 5:1)
εὐμήχανοσ γὰρ ὢν καθ’ ὑπερβολὴν ἐν ταῖσ ἐπινοίαισ καὶ πολλὰ παρὰ τὴν τῶν ἀρχιτεκτόνων τέχνην παρευρίσκων ὠνομάσθη μὲν πολιορκητήσ, τὴν δ’ ἐν ταῖσ προσβολαῖσ ὑπεροχὴν καὶ βίαν τοιαύτην εἶχεν ὥστε δόξαι μηδὲν οὕτωσ ὀχυρὸν εἶναι τεῖχοσ ὃ δύναιτ’ ἂν τὴν ἀπ’ ἐκείνου τοῖσ πολιορκουμένοισ ἀσφάλειαν παρέχεσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 92 2:1)
διὰ δὲ τούτων ὀργάνων παντοδαπῶν καὶ ξένων ταῖσ ἐπινοίαισ κατασκευαζομένων ἅπασ μὲν ὁ περίβολοσ τῆσ πόλεωσ ἐπληρώθη τῶν μηχανῶν, μάλιστα δὲ κατὰ τὸν τόπον τοῦτον ἐν ᾧ τὸ χῶμα συνήγγιζε τῷ τείχει.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 39 18:1)
] "Ἡτοσαύτη δὴ φωνὴ τούτων πάντων μνημονευομένων τὸν ἱκανὸν τύπον ὑποβάλλει <ταῖσ περὶ> τῆσ τῶν ὄντων φύσεωσ ἐπινοίαισ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 44:8)
ὡσ ὁ Ζεὺσ αὐτὸσ ἑαυτῷ σύνεστιν καὶ ἡσυχάζει ἐφ’ ἑαυτοῦ καὶ ἐννοεῖ τὴν διοίκησιν τὴν ἑαυτοῦ οἱά ἐστὶ καὶ ἐν ἐπινοίαισ γίνεται πρεπούσαισ ἑαυτῷ, οὕτωσ καὶ ἡμᾶσ δύνασθαι αὐτοὺσ ἑαυτοῖσ λαλεῖν, μὴ προσδεῖσθαι ἄλλων, διαγωγῆσ μὴ ἀπορεῖν·
(에픽테토스, Works, book 3, Τί ἐρημία καὶ ποῖοσ ἐρ́ημοσ. 7:1)
καθόλου τε οὔτε χερσὶν οὔτ’ ἐπινοίαισ ἔκαμνον εἰσ ἔσχατον ἀντισχεῖν διεγνωκότεσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 504:2)
συνέκρουον δὲ καὶ τοὺσ ἐν τέλει ποικίλαισ ἐπινοίαισ καὶ λογοποιίαισ, καιρὸν ἑαυτοῖσ ἐν ταῖσ πρὸσ ἀλλήλουσ τῶν κωλυόντων φιλονεικίαισ ποιούμενοι, μέχρι τῶν εἰσ ἀνθρώπουσ ὑπερεμπλησθέντεσ ἀδικημάτων ἐπὶ τὸ θεῖον μετήνεγκαν τὴν ὕβριν καὶ μεμιασμένοισ τοῖσ ποσὶ παρῄεσαν εἰσ τὸ ἅγιον.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 174:1)
οὐκέτι γοῦν μέλλησισ ἢ σκέψισ ἦν τῶν ἀδικημάτων, ἀλλ’ ὀξυτάταισ μὲν ἐχρῶντο ταῖσ ἐπινοίαισ εἰσ ἕκαστα, τὰ δοχθέντα δὲ τάχιον καὶ τῆσ ἐπινοίασ ἐνήργουν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 404:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION