헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτωσ ἀναιδὴσ καὶ πόρρωθεν ἀχάριστοσ εἶ, ὃσ Φιλόδημον τὸν Φίλωνοσ πατέρα καὶ Ἐπικράτουσ οὐκ ἀγαπᾶσ οὐδὲ προσκυνεῖσ, δι’ ὃν εἰσ τοὺσ δημότασ ἐνεγράφησ, ὡσ ἴσασιν οἱ πρεσβύτεροι Παιανιέων.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1502)
καὶ τὴν Ἐπικράτουσ εὐαγωγίαν, τοῦ Φίλωνοσ ἀδελφοῦ, ἐπανάγεισ εἰσ ὀνείδη.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1513)
ἐμοὶ δέ, ὦ ἄνδρεσ, ἐκ τῆσ Φιλοδήμου θυγατρὸσ καὶ Φίλωνοσ ἀδελφῆσ καὶ Ἐπικράτουσ τρεῖσ παῖδέσ εἰσι, μία μὲν θυγάτηρ, δύο δὲ υἱεῖσ·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1521)
κἄγωγ’ Ἑπικράτουσ οὐκ ὀλίγῳ καλλίονα.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Prologue 2:18)
ὁρᾶτε οὖν καὶ ὑμεῖσ, ὦ φιλόσοφοι, οἱ παρὰ φύσιν τῇ Ἀφροδίτῃ χρώμενοι καὶ ἀσεβοῦντεσ εἰσ τὴν θεόν, μὴ τὸν αὐτὸν διαφθαρῆτε τρόπον, τότε γὰρ καὶ οἱ παῖδέσ εἰσιν καλοί, ὡσ Γλυκέρα ἔφασκεν ἡ ἑταίρα, ὅσον ἐοίκασι γυναικὶ χρόνον, καθάπερ ἱστορεῖ Κλέαρχοσ, ἐμοὶ μὲν γὰρ καὶ κατὰ φύσιν δοκεῖ πεποιηκέναι Κλεώνυμοσ ὁ Σπαρτιάτησ, πρῶτοσ ἀνθρώπων εἰσ ὁμηρείαν λαβὼν παρὰ Μεταποντίνων γυναῖκασ καὶ παρθένουσ τὰσ ἐνδοξοτάτασ καὶ καλλίστασ διακοσίασ, ὡσ ἱστορεῖ Δοῦρισ ὁ Σάμιοσ ἐν τῇ τρίτῃ τῶν περὶ Ἀγαθοκλέα Ἱστοριῶν κἀγὼ δὲ κατὰ τὴν Ἐπικράτουσ Ἀντιλαίδα τἀρωτίκ’ ἐκμεμάθηκα ταῦτα παντελῶσ Σαπφοῦσ, Μελήτου, Κλεομένουσ, Λαμυνθίου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 841)
ἐπειδὰν δὲ παραγένηται Ἀρκεσίλαοσ, λογισάσθω Ἴραιοσ μετ’ Ὀλυμπίχου καὶ Ἐπικράτουσ καὶ τῶν ἄλλων ἐπιμελητῶν τὸ γεγονὸσ ἀνάλωμα εἰσ τὴν ἐκφορὰν καὶ τἄλλα τὰ νομιζόμενα.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. g'. STRATWN 6:7)
φήναντοσ γὰρ Λυσάνδρου τὸ Ἐπικράτουσ μέταλλον τοῦ Παλληνέωσ ἐντὸσ τῶν μέτρων τετμημένον, ὃ ἠργάζετο μὲν ἤ[δ]η τρία ἔτη, μετεῖχον δ’ αὐτοῦ οἱ πλουσ[ιώ]τατοι σχεδόν τι τῶν ἐν τῇ πόλει, ὁ δὲ Λ[ύσα]νδροσ ὑπισχνεῖτ[ο τρι]ακόσια τάλαντα εἰσ[πράξει]ν τῇ πόλει τ[οσαῦτα] γὰρ εἰληφέναι α[ὐτοὺσ ἐ]κ τοῦ μετάλλου·
(히페레이데스, Speeches, Ὑπὲρ Εὐξενίππου ἐισαγγελίασ ἀπολογία πρὸσ Πολύευκτον 35:2)
κατηγόρηται μέν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Ἐπικράτουσ ἱκανὰ καὶ τῶν συμπρεσβευτῶν·
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἐπικράτουσ καὶ τῶν συμπρεσβευτῶν ἐπίλογοσ ὡσ Θεόδωρος 2:1)
νῦν τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καταψηφισάμενοι Ἐπικράτουσ τῶν ἐσχάτων τιμήσατε, καὶ μή, ὥσπερ ἐν τῷ τέωσ χρόνῳ εἰθισμένοι ἐστέ, ἐπειδὰν καταψηφισάμενοι ἐξελέγξητε τοὺσ ἀδικοῦντασ, ἐν τῷ τιμήματι ἀζημίουσ ἀφίετε, ἔχθραν, οὐ δίκην παρὰ τῶν ἀδικούντων λαμβάνοντεσ, ὥσπερ τοῦ ὀνείδουσ ἀλλ’ οὐ τῆσ ζημίασ αὐτοῖσ μέλον, εὖ εἰδότεσ ὅτι ἐν μὲν τῇ ψήφῳ οὐδὲν ἄλλο ποιεῖτε ἢ ὀνειδίζετε τοῖσ ἀδικοῦσιν, ἐν δὲ τῷ τιμήματι τιμωρεῖσθε τοὺσ ἐξαμαρτάνοντασ.
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἐπικράτουσ καὶ τῶν συμπρεσβευτῶν ἐπίλογοσ ὡσ Θεόδωρος 17:1)
Ἐπικράτουσ γοῦν ποτε τοῦ σακεσφόρου μήτε ἀρνουμένου δῶρα δέξασθαι παρὰ βασιλέωσ, ψήφισμά τε γράφειν φάσκοντοσ ἀντὶ τῶν ἐννέα ἀρχόντων χειροτονεῖσθαι κατ’ ἐνιαυτὸν ἐννέα πρέσβεισ πρὸσ βασιλέα τῶν δημοτικῶν καὶ πενήτων, ὅπωσ λαμβάνοντεσ εὐπορῶσιν, ἐγέλασεν ὁ δῆμοσ·
(플루타르코스, Pelopidas, chapter 30 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION