헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τοὺσ μὲν γὰρ πελαργοὺσ τὰ θερμὰ τοῦ θέρουσ ἀπολείποντασ εἰσ τὸν εὔκρατον ἀέρα ἀφικνεῖσθαι, καὶ διαγαγόντασ ἐνταῦθα ὁπόσον ἥδιστον τοῦ χρόνου, μετὰ ταῦτα ἀθρόουσ ἀπιέναι, τὸν χειμῶνα ὑποχωροῦντασ, τὰσ δὲ γεράνουσ ἐπιφοιτᾶν τῷ σπόρῳ, χειμῶνα μετρίωσ φερούσασ, καὶ τῆσ τροφῆσ ἕνεκα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 38:1)
τοιαύτησ δ’ οὔσησ καταστάσεωσ, οἱά νῦν ἐστιν, ὡσ ἐν παρατάξει, μή ποτ’ ἀπερίσπαστον εἶναι δεῖ τὸν Κυνικόν, ὅλον πρὸσ τῇ διακονίᾳ τοῦ θεοῦ, ἐπιφοιτᾶν ἀνθρώποισ δυνάμενον, οὐ προσδεδεμένον καθήκουσιν ἰδιωτικοῖσ οὐδ’ ἐμπεπλεγμένον σχέσεσιν, ἃσ παραβαίνων οὐκέτι σώσει τὸ τοῦ καλοῦ καὶ ἀγαθοῦ πρόσωπον, τηρῶν δ’ ἀπολεῖ τὸν ἄγγελον καὶ κατάσκοπον καὶ κήρυκα τῶν θεῶν;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 69:1)
νῦν ὦν, ἐπειδὴ τέτραψαι ἐπὶ τὴν ἀμείνω, φῄσ τοι μετιέντι τὸν ἐπ’ Ἕλληνασ στόλον ἐπιφοιτᾶν ὄνειρον θεοῦ τινοσ πομπῇ, οὐκ ἐῶντά σε καταλύειν τὸν στόλον.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 16B 2:1)
Ἀριστομένησ δὲ οὐ πολλαῖσ πρότερον ἡμέραισ Κεφαλλῆνα ἔμπορον, ἑαυτῷ ξένον καὶ ἐσάγοντα ἐσ τὴν Εἶραν ὁπόσων ἐδέοντο, ἑαλωκότα ὑπὸ Λακεδαιμονίων καὶ τοξοτῶν Ἀπτεραίων ὧν ἦρχεν Εὐρύαλοσ Σπαρτιάτησ, τοῦτον τὸν Κεφαλλῆνα ἀφαιρούμενοσ ἐκεῖνον μὲν καὶ τὰ χρήματα ὁπόσα ἦγεν ἀπέσωσεν, αὐτὸσ δὲ ἐτέτρωτο καὶ οὐκ ἐδύνατο ἐπιφοιτᾶν τοῖσ φυλάσσουσι καθάπερ εἰώθει.
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 20 13:1)
τέχνη τὸ ἄγαλμα Πραξιτέλουσ, θεῶν δὲ ἐν τοῖσ μάλιστα Διόνυσον σέβουσιν Ἠλεῖοι καὶ τὸν θεόν σφισιν ἐπιφοιτᾶν ἐσ τῶν Θυίων τὴν ἑορτὴν λέγουσιν.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Β, chapter 26 2:2)
ἐπεὶ δὲ πολλοὶ τῶν συντεταγμένων εἰσ τὰ ὅπλα περιοίκων καὶ εἱλώτων ἀπεδίδρασκον ἐκ τῆσ πόλεωσ πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ, καὶ τοῦτο πλείστην ἀθυμίαν παρεῖχεν, ἐδίδαξε τοὺσ ὑπηρέτασ περὶ ὄρθρον ἐπιφοιτᾶν ταῖσ στιβάσι καὶ τὰ ὅπλα τῶν ἀποκεχωρηκότων λαμβάνειν καὶ ἀποκρύπτειν, ὅπωσ ἀγνοῆται τὸ πλῆθοσ.
(플루타르코스, Agesilaus, chapter 32 7:1)
ταῦτα δὲ ἄλλωσ ὀνείρατα καί φλύαρον εἶναι δοκοῦντα ταχέωσ αὐτὸσ ἀπέδειξε μαντείαν ἀληθινὴν ἐν ἡλικίᾳ τοῦ μανθάνειν γενόμενοσ, δι’ εὐφυϊάν ἐκλάμψασ καί λαβὼν ὄνομα καί δόξαν ἐν τοῖσ παισίν, ὥστε τοὺσ πατέρασ αὑτῶν ἐπιφοιτᾶν τοῖσ διδασκαλείοισ ὄψει τε βουλομένουσ ἰδεῖν τὸν Κικέρωνα καὶ τὴν ὑμνουμένην αὐτοῦ περὶ τὰσ μαθήσεισ ὀξύτητα καί σύνεσιν ἱστορῆσαι, τοὺσ δ’ ἀγροικοτέρουσ ὀργίζεσθαι τοῖσ υἱέσιν ὁρῶντασ ἐν ταῖσ ὁδοῖσ τὸν Κικέρωνα μέσον αὑτῶν ἐπὶ τιμῇ λαμβάνοντασ.
(플루타르코스, Cicero, chapter 2 2:1)
τὸν δὲ θεῖναι φέροντα τοῦ ποταμοῦ πλησίον, εἶτα λύκαιναν μὲν ἐπιφοιτᾶν μαστὸν ἐνδιδοῦσαν, ὄρνιθασ δὲ παντοδαποὺσ ψωμίσματα κομίζοντασ ἐντιθέναι τοῖσ βρέφεσιν, ἄχρι οὗ βουκόλον ἰδόντα καὶ θαυμάσαντα τολμῆσαι προσελθεῖν καὶ ἀνελέσθαι τὰ παιδία.
(플루타르코스, chapter 2 6:1)
καὶ οἱ τὴν Ἀτθίδα συγγράψαντεσ ἱστοροῦσι περὶ τῶν Πελασγῶν ὡσ καὶ Ἀθήνησι γενομένων, διὰ δὲ τὸ πλανήτασ εἶναι καὶ δίκην ὀρνέων ἐπιφοιτᾶν ἐφ’ οὓσ ἔτυχε τόπουσ Πελαργοὺσ ὑπὸ τῶν Ἀττικῶν κληθῆναι.
(스트라본, 지리학, book 5, chapter 2 8:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION