헬라어 문장 내 검색 Language

εἰπεῖν οὖν καὶ αὐτὸσ ὅτι οὐκ εἰε͂ν θεαὶ χαριέστεραι, πάντωσ δὲ εἶναι καὶ τῷ ἐπιεικεῖ ἀπολαύειν αὐτῶν, εἰ καὶ μὴ πολλὰ λουμένῳ, τά γε μέτρια.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 9:3)
οἶμαι τοίνυν μηδὲ ἐκεῖνο ἀργῶσ μηδὲ ἀλόγωσ σκοπεῖν, ὅτι ἂν μὲν μὴ ἀνέλωσιν οἱ Θηβαῖοι παραπεσόντοσ καιροῦ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ, ἀλλ’ ἐπιεικεῖ τινι καὶ μετρίᾳ γνώμῃ μεταχειρίσωνται, Θηβαίουσ εὐδοκιμεῖν ἐστιν ἀνθ’ ἡμῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 13:3)
ἕπεται γὰρ τῇ ἐπιεικεῖ δόσει ἡ τοιαύτη λῆψισ, ἡ δὲ μὴ τοιαύτη ἐναντία ἐστίν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 20:3)
τοῦ δ’ ἐπιδεξίου ἐστὶ τοιαῦτα λέγειν καὶ ἀκούειν οἱᾶ τῷ ἐπιεικεῖ καὶ ἐλευθερίῳ ἁρμόττει·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 145:3)
ὃ μὲν γὰρ οἰόμενοσ κομιεῖσθαι ἐδάνεισεν ἐπιεικεῖ ὄντι, ὃ δ’ οὐκ ἐλπίζει κομιεῖσθαι παρὰ πονηροῦ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 24:3)
πρὸσ ἑαυτὸν δὲ τούτων ἕκαστον τῷ ἐπιεικεῖ ὑπάρχει τοῖσ δὲ λοιποῖσ, ᾗ τοιοῦτοι ὑπολαμβάνουσιν εἶναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 43:1)
τῷ δὴ πρὸσ αὑτὸν ἕκαστα τούτων ὑπάρχειν τῷ ἐπιεικεῖ, πρὸσ δὲ τὸν φίλον ἔχειν ὥσπερ πρὸσ αὑτόν ἔστι γὰρ ὁ φίλοσ ἄλλοσ αὐτόσ, καὶ ἡ φιλία τούτων εἶναί τι δοκεῖ, καὶ φίλοι οἷσ ταῦθ’ ὑπάρχει.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 46:5)
τὸ δὲ τῇ φύσει ἀγαθὸν καὶ τῷ ἐπιεικεῖ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 117:2)
καὶ ἔχοντεσ δὲ ἐναντίωσ τῷ ὀργίζεσθαι δῆλον ὅτι πρᾶοί εἰσιν, οἱο͂ν ἐν παιδιᾷ, ἐν γέλωτι, ἐν ἑορτῇ, ἐν εὐημερίᾳ, ἐν κατορθώσει, ἐν πληρώσει, ὅλωσ ἐν ἀλυπίᾳ καὶ ἡδονῇ μὴ ὑβριστικῇ καὶ ἐν ἐλπίδι ἐπιεικεῖ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 3 12:2)
καὶ μᾶλλον τῷ ἐπιεικεῖ ἁρμόττει χρηστὸν φαίνεσθαι ἢ τὸν λόγον ἀκριβῆ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 17 12:2)
κἂν μὲν φῇ καλῶσ, μηκέτι τὸν νοῦν ὡσ ἐπιεικεῖ προσέχειν, ἂν δὲ κακῶσ, τί δὴ ταῦτ’ εἰά φάσκων ἐπιεικὴσ εἶναι, πάλιν αὐτὸν ἐρωτᾶτε.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 52:3)
τοῦτο γὰρ ἀνθρώπῳ ἱκανώτατον ἐπιεικεῖ, τὸ ἀγαπᾶσθαι ὑπὸ τῶν αὑτοῦ πολιτῶν, καὶ ὁ τοῦτο ἔχων τί ἂν ἔτι προσδέοιτο εἰκόνων ἢ κηρυγμάτων ἢ κηρυγμάτων ἢ προεδριῶν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΦΙΛΟΦΡΟΝΗΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΣΗΓΟΥΜΕΝΗΝ ΑΥΤΩΙ ΤΙΜΑΣ. 4:1)
ταῦτά τε δὴ αὐτὸν ἐν πολλοῖσ ἔβλαψε, καὶ πάντων μάλιστα ἡ περὶ τὰ δίκαια καὶ τὴν φυλακὴν τῶν νόμων ἄκρατόσ τε καὶ ἀπαράπειστοσ καὶ οὐθὲν τῷ ἐπιεικεῖ διδοῦσα ἀποτομία·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 61 2:4)
φύσει δ’ ἐπιεικεῖ κέχρητο καὶ σφόδρα ἦν αἰδοῦσ ἥττων, ὡσ μαρτυρεῖ τούτῳ καὶ Στράβων ἐκ τοῦ Τιμαγένουσ ὀνόματοσ λέγων οὕτωσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 392:1)
τῇδ’ οὖν τῶν χρωμάτων πέρι μάλιστα εἰκὸσ πρέποι τ’ ἂν ἐπιεικεῖ λόγῳ διεξελθεῖν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 325:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION