헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τάδε μὲν οὖν, ἢν ἐσ κακὸν ἐπιδιδῷ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.132)
Ἢν δὲ ἐσ τὸ κάκιον ἐπιδιδῷ, καὶ στρόφοι μείζονεσ, λειποθυμίη , ἔκλυσισ μελέων, ἀπορίη, ἀποσιτίη · ἢν δὲ καί τι προσενέγ κωνται , πολλῷ Ῥοίζῳ ξὺν ναυτίῃ ἐσ ἔμετον διεκθέει ξανθὴ χολὴ κατακορέωσ καὶ τὰ διαχωρήματα ὅμοια· σπασμοὶ, ξυνολκαὶ μυῶν τῶν ἐν τῇ κνήμῃ καὶ βραχιόνων· δάκτυλοι καμπύλοι, σκοτόδινοσ , λὺγξ, ὄνυχεσ πελιδνοὶ, κατάψυξισ, ἄκρεα ψυχρὰ, καὶ τὸ ὅλον Ῥιγώδεεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.123)
δοκέουσί τέ μοι Αἰγυπτίων οἱ ἔνερθε λίμνησ τῆσ Μοίριοσ οἰκέοντεσ τά τε ἄλλα χωρία καὶ τὸ καλεόμενον Δέλτα, ἢν οὕτω ἡ χώρη αὕτη κατὰ λόγον ἐπιδιδῷ ἐσ ὕψοσ καὶ τὸ ὅμοιον ἀποδιδῷ ἐσ αὔξησιν, μὴ κατακλύζοντοσ αὐτὴν τοῦ Νείλου πείσεσθαι τὸν πάντα χρόνον τὸν ἐπίλοιπον Αἰγύπτιοι τὸ κοτὲ αὐτοὶ Ἕλληνασ ἔφασαν πείσεσθαι.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 13 3:1)
Τὰ δὲ Ῥοφήματα, ὁκόταν ἐγγὺσ τῶν κρισίων ᾖ, μὴ δίδου, ἢν θορυβῆται, ἢν δ’ ἀνῇ καὶ ἐπιδιδῷ ἐπὶ τὸ βέλτιον‧ φυλάσσεσθαι δὲ χρὴ καὶ τῶν ἄλλων πυρετῶν τὰσ κρίσιασ, καὶ ἀφαιρέειν τὰ Ῥοφήματα κατὰ τοῦτον τὸν καιρόν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 7.11)
Ὁκόταν δὲ ἀπὸ τῶν τενόντων σφοδρῶσ ἔμπροσθεν ἀντισπῶνται, καὶ ἱδρῶτεσ περὶ τράχηλον καὶ πρόσωπον, ὑπὸ τοῦ πόνου δακνομένων καὶ ξηραινομένων τῶν τενόντων τῶν οὐρωδέων, οἳ παχύτατοι τὴν Ῥάχιν ξυνέχουσιν, ᾗ οἱ μέγιστοι ξύνδεσμοι καταπεφυκότεσ ἑώσ ἐσ πόδασ ἀποτελευτῶσι, τῷ τοιῷδε ἢν μὴ πυρετὸσ καὶ ὕπνοσ ἐπιγένηται, καὶ τὰ ἑπόμενα οὖρα πέψιν ἔχοντα ἔλθῃ καὶ ἱδρῶτεσ κριτικοὶ, πίνειν οἶνον κρητικὸν οἰνώδεα, καὶ ἄλητον ἑφθὸν ἐσθίειν, καὶ κηρωτῇ ἀλείφειν καὶ ἐγχρίειν‧ τά τε σκέλεα περιελίσσειν ἑώσ τῶν ποδῶν, θερμῷ προβρέχων ἐν σκάφῃ, καὶ βραχίονασ ἑώσ δακτύλων κατελίσσειν, καὶ ὀσφὺν ἀπὸ τοῦ τραχήλου ἑώσ τῶν ἰσχίων, λάσιον ἐγκηρώσασ, ὅκωσ καὶ τὰ ἔξωθεν περιέξει, καὶ διαλιπὼν πυρία τοῖσιν ἀσκίοισι, θερμὸν ὕδωρ ἐγχέων, καὶ περιτείνων σινδόνιον, ἐπανάκλινε αὐτόν‧ κοιλίην δὲ μὴ λύσῃσ, ἢν μὴ βαλάνῳ, ἢν πουλὺσ χρόνοσ ᾖ ἀδιαχωρήτῳ ἐούσῃ‧ καὶ ἢν μὲν ἐπιδιδῷ τί σοι, ἐπὶ τὸ βέλτιον‧ εἰ δὲ μὴ, τοῦ μόδου τῆσ Ῥίζησ τρίβων ἐν οἴνῳ εὐώδει καὶ τοῦ δαύκου, πίνειν δίδου πρωϊ νήστει πρὸ τοῦ βρέχειν, καὶ ταχὺ ἐπὶ τουτέοισι τὸ ἄλευρον ἑφθὸν χλιαρὸν ἐσθιέτω ὡσ πλεῖστον, καὶ οἶνον, ὁκόταν βούληται, εὔκρητον ἐπιπινέτω‧ καὶ ἢν μέν σοι ἐπιδιδῷ, ἐπὶ τὸ βέλτιον‧ εἰ δὲ μὴ, προλέγειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 14.2)
ἢν δὲ τοσοῦτον ἐπιδιδῶ, δέδοικα, ἔφη, μὴ παντάπασι βλάξ τισ καὶ ἠλίθιοσ γένωμαι·
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Α, chapter 4 16:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION