헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τοὺσ ἀποψύχοντασ ὁ Λεύκιοσ ἐσ τάφρουσ ἐπιμήκεισ κατώρυσσεν, ἵνα μήτε καιομένων ἐπίδηλον τοῖσ ἐχθροῖσ γένοιτο, μήτε σηπομένων ἀτμὸσ καὶ νόσοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 4 6:10)
ἐπίδηλον γὰρ τὸ κακόν· ἄχρι τῶν ἄνω γαστὴρ πίμπλαται ὑπὸ πνεύματοσ παχέοσ, ὁμιχλώδεοσ , ὑγροῦ ὡσ δοκέειν, οὐκ ἔτ’ ἐόντοσ ὑγροῦ· βῆξαι πολλὸν θυμὸσ ἐγγίγνεται , καὶ βραχέα ξηρὰ βήσσουσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.292)
ἐπίδηλον δὲ καὶ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ πλέον τοῦ συνήθουσ τὸ φῶσ ἐγγιγνόμενον, ἀφαιρούσησ ἤδη τὴν πολλὴν ἀχλὺν ὡσ ἀληθῶσ καὶ καθ’ Ὅμηρον εἰπεῖν τῆσ Ἀθηνᾶσ ἔτι τῇ χώρᾳ προσαγόντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 7:3)
μὴ γὰρ ὅτι εἰσ ἀντιπάλων μέροσ ἐξήρκουν, ἀλλ’ ἐν προσθήκῃ τῷ βασιλεῖ γενομένων οὐκ ἂν ἦν τὸ ἐπίδηλον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 41:5)
οὔτε γὰρ ἐκείνη μείζων ὑπὸ τῆσ ἐμβολῆσ τῶν ποταμῶν γίγνεται, ὡσ συνειμαρμένου τούτου σὺν αὐτοῖσ εἰσ ῥοῦν αὐτὴν ἔχειν τὸ μέγεθοσ, καὶ τῇδε ὑπὸ μεγέθουσ οὐδὲν ἐπίδηλον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 18:4)
ἐξιόντι δέ μοι τὰ προπύλαια προσερρύησαν χῆνεσ δύο τῶν ἱερῶν, καὶ παρελθόντεσ εἰσ τὸ πρόσθεν ἡγοῦντο οὕτωσ ἀκριβῶσ κατ’ αὐτὸ ὃ βαίνειν ἔμελλον ὥστε ἐπίδηλον εἶναί μοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 12:7)
καὶ μὴν εἰ μὲν, ὦ Ἀθηναῖοι, τοσαύτην δύναμιν πέμψομεν ὅση τὴν ὠφέλειαν ἐπίδηλον ἐκείνοισ ἕξει, εἰσ λεπτὸν παντελῶσ τὸ τῶν ἐνταῦθα καθίσταται, ὥσθ’ ἅμα τε ἐκείνοισ τοῖσ ἐκεῖ πέμψομεν τοὺσ βοηθήσοντασ καὶ τοῖσ ἐνταῦθα δεήσει ζητεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 7:7)
ἔτι τοίνυν καὶ τὰ κάτω τῆσ Αἰγύπτου λαμπρῶσ πολλάκισ ὑέται, ‐ ψακάδι μὲν γὰρ καὶ ἄνω πολλάκισ ὡσ ἐν χρόνοισ, ἀλλὰ τά γε πρὸσ θαλάττησ καὶ κατὰ συνήθειαν πολλῷ ‐ καὶ οὐδ’ ὁπωστιοῦν ἐπίδηλον τῷ Νείλῳ γίγνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 8:14)
ἓν δ’ αὐτοὺσ παραιτησώμεθα, ἐπίδηλον ἡμῖν τοῖσ προσώποισιν ποιεῖν, ἢν τοῖσ ἔπεσι χαίρωσι καὶ τοῖσ πράγμασιν.
(아리스토텔레스, Prologue 1:44)
ἀλλ’ οὐδὲ τὸ βλέμμ’ αὐτὸ κατὰ χώραν ἔχει, ἀλλ’ ἐστὶν ἐπίδηλόν τι πεπανουργηκότι.
(아리스토파네스, Plutus, Episode37)
ἀνὴρ γὰρ κάμνων νοσήματι μήτε τῶν χαλεπῶν τε καὶ ἀπόρων μήτε αὖ τῶν παντάπασιν εὐηθέων, ἀλλ’ ὅ τι αὐτῷ ἐξαμαρτάνοντι μέλλει ἐπίδηλον ἔσεσθαι, εἰ ἐθέλοι καταφαγεῖν ἄρτον καὶ κρέασ ἢ ἄλλο τι ὧν οἱ ὑγιαίνοντεσ ἐσθίοντεσ ὠφελέονται, μὴ πολλόν, ἀλλὰ πολλῷ ἔλασσον ἢ ὑγιαίνων ἂν ἐδύνατο, ἄλλοσ τε τῶν ὑγιαινόντων φύσιν ἔχων μήτε παντάπασιν ἀσθενέα μήτε αὖ ἰσχυρὴν φάγοι τι ὧν βοῦσ ἢ ἵπποσ φαγὼν ἂν ὠφελοῖτό τε καὶ ἰσχύοι, ὀρόβουσ ἢ κριθὰσ ἢ ἄλλο τι τῶν τοιούτων, μὴ πολύ, ἀλλὰ πολλῷ μεῖον ἢ δύναιτο, οὐκ ἂν ἧσσον ὁ ὑγιαίνων τοῦτο ποιήσασ πονήσειέ τε καὶ κινδυνεύσειε κείνου τοῦ νοσέοντοσ, ὃσ τὸν ἄρτον ἢ τὴν μᾶζαν ἀκαίρωσ προσηνέγκατο.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, viii.2)
τότε μὲν οὖν ἐξαθυμῆσαι παντάπασιν, εἰ καθάπερ εἰσ πέλαγοσ ἀχανὲσ τὴν πόλιν ἐμπεσὼν ὁ περὶ αὐτοῦ λόγοσ οὐδὲν εἰσ δόξαν ἐπίδηλον πεποίηκεν·
(플루타르코스, Cicero, chapter 6 4:1)
ἐκ γὰρ τῆσ ἄκρασ κακίασ μεταβαλὼν εἰσ τὴν ἄκραν ἀρετὴν καὶ τὸν ἀθλιώτατον βίον διαφυγὼν ἅμα καὶ κτησάμενοσ τὸν μακαριώτατον οὐδὲν ἐπίδηλον εἰσ χαρὰν ἔσχεν οὐδ’ ἐπῆρεν αὐτὸν οὐδ’ ἐκίνησεν ἡ τοσαύτη μεταβολή, κακοδαιμονίασ ἀπαλλαγέντα καὶ μοχθηρίασ ἁπάσησ, εἰσ δ’ ἀσφαλῆ τινα καὶ βεβαίαν παντέλειαν ἀγαθῶν ἐξικόμενον.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 8 2:2)
τὸν οὖν ἱερὸν λόχον τοῦτον ὁ μὲν Γοργίδασ διαιρῶν εἰσ τὰ πρῶτα ζυγά καὶ παρ’ ὅλην τὴν φάλαγγα τῶν ὁπλιτῶν προβαλλόμενοσ ἐπίδηλον οὐκ ἐποίει τὴν ἀρετὴν τῶν ἀνδρῶν, οὐδ’ ἐχρῆτο τῇ δυνάμει πρὸσ κοινὸν ἔργον, ἅτε δὴ διαλελυμένῃ καὶ πρὸσ πολὺ μεμιγμένῃ τὸ φαυλότερον, ὁ δὲ Πελοπίδασ, ὡσ ἐξέλαμψεν αὐτῶν ἡ ἀρετὴ περὶ Τεγύρασ, καθαρῶσ καὶ περὶ αὐτὸν ἀγωνισαμένων, οὐκέτι διεῖλεν οὐδὲ διέσπασεν, ἀλλ’ ὥσπερ σώματι χρώμενοσ ὅλῳ προεκινδύνευε τοῖσ μεγίστοισ ἀγῶσιν.
(플루타르코스, Pelopidas, chapter 19 3:1)
ἐξέδησε δὲ τὴν τοῦ Νικάνοροσ κεφαλὴν ἐκ τῆσ ἄκρασ ἐπίδηλον πᾶσι καὶ φανερὸν τῆσ τοῦ Κυρίου βοηθείασ σημεῖον.
(70인역 성경, Liber Maccabees II 15:35)

SEARCH

MENU NAVIGATION