헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ μὴν καὶ κινάραν ὠνόμασε παραπλησίωσ ἡμῖν Σώπατροσ ὁ Πάφιοσ γεγονὼσ τοῖσ χρόνοισ κατ’ Ἀλέξανδρον τὸν Φιλίππου, ἐπιβιοὺσ δὲ καὶ ἑώσ τοῦ δευτέρου τῆσ Αἰγύπτου βασιλέωσ, ὡσ αὐτὸσ ἐμφανίζει ἔν τινι τῶν συγγραμμάτων αὑτοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 841)
παρ’ ᾧ βραχύν τινα ἡμερῶν ἀριθμὸν ἐπιβιοὺσ ἀποθνήσκει καὶ θάπτεται ὑπ’ αὐτοῦ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 21 6:1)
ἐκεῖνοσ μὲν οὗν οὐ πολὺν ἔτι χρόνον ἐπιβιοὺσ ἀποθνήσκει·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 11 6:1)
Ἐπιβιοὺσ δ’ ὃν προειρήκαμεν χρόνον ὁ βασιλεὺσ Ἐζεκίασ καὶ πάντα τοῦτον ἐν εἰρήνῃ διαγαγὼν τελευτᾷ πεντηκοστὸν μὲν καὶ τέταρτον ἔτοσ τῆσ ζωῆσ διανύσασ, εἴκοσι δὲ βασιλεύσασ καὶ ἐννέα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 47:1)
Τιβέριοσ δὲ τὸν Γάιον ἀποδείξασ διάδοχον τῆσ ἡγεμονίασ ὀλίγασ ἐπιβιοὺσ ἡμέρασ ἔθανεν σχὼν αὐτὸσ τὴν ἀρχὴν ἡμέρασ τρεῖσ καὶ πέντε μῆνασ πρὸσ ἐνιαυτοῖν δυοῖν καὶ εἴκοσι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 266:1)
τὸ λοιπὸν δ’ ἐπιβιοὺσ ἐν εὐδαιμονίᾳ Ιωἄννησ καὶ τὰ κατὰ τὴν ἀρχὴν κάλλιστα διοικήσασ ἐν τρισὶν ὅλοισ καὶ τριάκοντα ἔτεσιν ἐπὶ πέντε υἱοῖσ τελευτᾷ, μακαριστὸσ ὄντωσ καὶ κατὰ μηδὲν ἐάσασ ἐφ’ ἑαυτῷ μεμφθῆναι τὴν τύχην.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 97:1)
Μετὰ δὲ τὴν ἀναίρεσιν τοῦ παιδὸσ ἐπιβιοὺσ πέντε ἡμέρασ τελευτᾷ, βασιλεύσασ ἀφ’ οὗ μὲν ἀποκτείνασ Ἀντίγονον ἐκράτησεν τῶν πραγμάτων ἔτη τέσσαρα καὶ τριάκοντα, ἀφ’ οὗ δὲ ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπεδείχθη βασιλεὺσ ἑπτὰ καὶ τριάκοντα, καὶ κατὰ μὲν τὰ ἄλλα πάντα τύχῃ δεξιᾷ χρησάμενοσ, εἰ καί τισ ἄλλοσ, ὅστισ κατεκτήσατο βασιλείαν ἰδιώτησ ὢν καὶ τοσούτῳ χρόνῳ φυλάξασ ἰδίοισ τέκνοισ κατέλιπεν, ἐν δὲ τοῖσ κατ’ οἶκον ἀτυχέστατοσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 932:1)
ἐξετέλεσα γὰρ ἂν αὐτὰ ἐπιβιοὺσ πέντε μόνασ ἡμέρασ.
(루키아노스, Cataplus, (no name) 9:7)
"καὶ τότε μὲν πληγὰσ οὐκ ὀλίγασ ἔλαβεν ἁλούσ, οὐ πολὺν δὲ ἐπιβιοὺσ χρόνον κακὸσ κακῶσ ἀπέθανεν μαστιγούμενοσ, ὡσ ἔλεγεν, κατὰ τὴν νύκτα ἑκάστην, ὥστε καὶ μώλωπασ εἰσ τὴν ἐπιοῦσαν φαίνεσθαι αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ σώματοσ.
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 18:11)
ὁ μὲν οὖν Χαρίξενοσ πέντε μόνασ ἡμέρασ ἐπιβιοὺσ ἀπέθανεν, ὁ δὲ Ἀρεταῖοσ ἄριστοσ κληρονόμων γενόμενοσ τήν τε αὑτοῦ καὶ τὴν ἐκείνου μερίδα παραλαβὼν τρέφει τε τοῦ Εὐδαμίδα τὴν μητέρα καὶ τὴν θυγατέρα οὐ πρὸ πολλοῦ ἐκδέδωκεν, ἀπὸ ταλάντων πέντε ὧν εἶχεν δύο μὲν τῇ ἑαυτοῦ θυγατρί, δύο δὲ τῇ τοῦ φίλου ἐπιδούσ, καὶ τὸν γάμον γε αὐταῖν ἐπὶ μιᾶσ ἡμέρασ ἠξίωσε γενέσθαι.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 23:2)
ὀλίγον δ’ ἐπιβιοὺσ χρόνον ἐν συμπτώσει τῆσ οἰκίασ ἐν ᾗ ᾤκει διεφθάρη νύκτωρ γενομένῃ, Ξέναρχοσ δέ, οὗ ἠκροασάμεθα ἡμεῖσ, ἐν οἴκῳ μὲν οὐ πολὺ διέτριψεν, ἐν Ἀλεξανδρείᾳ δὲ καὶ Ἀθήνησι καὶ τὸ τελευταῖον ἐν Ῥώμῃ, τὸν παιδευτικὸν βίον ἑλόμενοσ·
(스트라본, 지리학, Book 14, chapter 5 8:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION