헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦ δὲ εἰπόντοσ, ὅτι τὰ ὕστατα λέγει, αὖθισ ἐπεμειδίασε καὶ ἐπῄνεσεν ὅμωσ Ἀπολλόδωρόν τε τῆσ εὐνοίασ καὶ τὸν μάντιν τῆσ παρρησίασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 21 4:7)
ἀνδρείασ μὲν ἄν τι τοῦτ’ ἴσωσ σύμβολον ἐξηνέγκαμεν, τὴν δ’ ἐπιείκειαν οὐδεὶσ ἰδεῖν εἶχεν ἂν, οὔκουν ἐν αὐτοῖσ γε οἷσ ᾑρούμεθα, εἴτε καὶ βουλομένων ἡμῶν τὴν εἰρήνην ἄγειν ἐπείσθησαν οὗτοι, τὸ μὲν προορᾶσθαι τῆσ Ἑλλάδοσ ἡμᾶσ καὶ τὸ μὴ προχείρωσ ἔχειν πρὸσ τὰσ πλεονεξίασ ἐπῄνεσεν ἄν τισ δικαίωσ, τὰ δὲ τῆσ ἀνδρείασ καὶ τῆσ δυνάμεωσ οὐ πάντεσ ἔμελλον συνείσεσθαι, οὔκουν ἐν αὐτῷ γε τῷ τὴν εἰρήνην ἄγειν αἱρεῖσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 3:6)
πῶσ οὖν ἄν τισ περιφανέστερον ἢ λαμπρότερον τοὺσ ἄνδρασ ἐπῄνεσεν ἢ ὡσ οὗτοσ τὸν ἐπιτάφιον λόγον αὐτοῖσ ποιήσασ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 83:11)
ὅτι τοίνυν οὐδ’ ὃν ἐπῄνεσεν οὐδαμῶσ ἐν καιρῷ τοῖσ λόγοισ ἐπῄνεσε τοῖσ ἑαυτοῦ, ἀλλὰ κἀνταῦθα οὗ ἥκιστα αὐτῷ συνέφερεν ἐμνημόνευσεν, ὑπερβολὴ μὲν εἶναι δόξει τισ, ὅμωσ δ’ ἔγωγε καὶ τοῦτο οὐ χαλεπῶσ οἰόμαι δείξειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 165:1)
ὥσθ’ ὃν ἐπῄνεσεν, εἶπεν ἂν, εἰ συνέβη, κακῶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 185:3)
εἶθ’ ὅτε δὴ διεξῆλθεν ἃ ἐβούλετο, ἵνα μὴ δοκῇ παντελῶσ φιλονείκωσ ἔχειν, ὃν οὐχ οἱο͂́ν τ’ ἦν ἐν ἀρχῇ κακῶσ εἰπεῖν, τοῦτον ἐν τοῖσ τελευταίοισ ἐπῄνεσεν, ὡσ ἐξὸν ἤδη, μάλ’ ἀρχαίωσ καὶ ἀφελῶσ, ὡσ ἄν τῳ δόξαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 186:3)
οὐ πολλαῖσ δὲ ἡμέραισ ὕστερον ἀφικνοῦνται παῤ Ἀλέξανδρον πρέσβεισ παρά τε Σκυθῶν τῶν Ἀβίων καλουμένων, οὑ̔̀σ καὶ Ὅμηροσ δικαιοτάτουσ ἀνθρώπουσ εἰπὼν ἐν τῇ ποιήσει ἐπῄνεσεν·
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 1 1:1)
Κἀνταῦθα ἐπῄνεσε μὲν Ἀλέξανδροσ τούσ τε λόγουσ αὐτοὺσ καὶ τοὺσ εἰπόντασ, ἔπρασσε δὲ ὅμωσ ἄλλα καὶ τἀναντία οἷσ ἐπῄνεσεν.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 2 1:1)
ὡσ δ’ Ἀλέξανδροσ παρὰ Κρατερῷ αὐτὸν ἐπῄνεσεν γενομένου πότου, ὁ Χάρων ἐκέλευσε τὸν παῖδα καταφιλῆσαι τὸν Ἀλέξανδρον καὶ ὃσ ’ μηδαμῶσ, εἶπεν, οὐ γὰρ οὕτωσ ἐμὲ εὐφρανεῖ ὡσ σὲ λυπήσει ὥσπερ γὰρ ἦν ἐρωτικὸσ ὁ βασιλεὺσ οὗτοσ, οὕτωσ καὶ πρὸσ τὸ καθῆκον ἐγκρατὴσ καὶ πρὸσ τὸ πρεπωδέστατον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 80 1:2)
ὅτι δὲ ὁμοῦ τόν τε οἶκον καὶ τὰ κτήματα ἐπῄνεσεν ὁ Τηλέμαχοσ ἐμφανίζει ὁ Μενέλαοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 15 4:3)
Ἡρακλῆσ δ’ ἐπὶ θύραισ ἑστὼσ καὶ ἀκούσασ ταῦτα τὸν μὲν ἄνδρα αὐτῆσ σφόδρα ἐπῄνεσεν, ὃν ἐκέλευσεν αὐτὸν παρελθόντα εἴσω σκοπεῖν τὸν πίθον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 56 4:5)
παρελθὼν ὑμῶν, ὅταν αὐτῷ δόξῃ, ἐνέπλησε τὰ ὦτα λόγων, καὶ διέσυρε τὰ παρόντα, καὶ τοὺσ προγόνουσ ἐπῄνεσεν, καὶ μετεωρίσασ καὶ φυσήσασ ὑμᾶσ κατέβη.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ Συντάξεως 15:2)
ἀλλ’ οὐκ ἔστιν, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἀλλ’ οὗτοσ συκοφαντῶν, ὅτι ἐπὶ τῷ θεωρικῷ τότ’ ὢν ἐπέδωκα τὰ χρήματα, ἐπῄνεσεν αὐτό φησίν ὑπεύθυνον ὄντα οὐ περὶ τούτων γ’ οὐδενὸσ ὧν ὑπεύθυνοσ ἦν, ἀλλ’ ἐφ’ οἷσ ἐπέδωκα, ὦ συκοφάντα.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 162:1)
εἰ μὲν τοίνυν ταὐτὰ πάντεσ ἐπρεσβεύομεν, δικαίωσ οὐδέν’ ἐπῄνεσεν ἡ βουλή·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 42:2)
ταῦτα δὴ παρέξεται νῦν οὗτοσ λέγων ὡσ αὐτὸσ ἐπῄνεσεν ἡμᾶσ, αὐτὸσ εἱστία τοὺσ πρέσβεισ, τὸ πότ’ οὐ διορίζων.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 307:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION