헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ὁ πατὴρ ἐπείσθη ἀγῶνα τοιοῦτον ἀγωνίσασθαι, ἐν ᾧ δυοῖν τοῖν μεγίστοιν κακοῖν οὐκ ἦν αὐτῷ ἁμαρτεῖν·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 42:2)
ἢ γὰρ ἐπείσθη τισ ἂν, ἢ πείσασ ἀπήλλακτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 1:3)
ἐπαινετὸσ γὰρ οὐκ ἐμμένων οἷσ ἐπείσθη ὑπὸ τοῦ Ὀδυσσέωσ διὰ τὸ λυπεῖσθαι ψευδόμενοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 20:1)
τὸ γὰρ ἀληθεύειν αὐτῷ καλὸν ἦν, ἐπείσθη δ’ ὑπὸ τοῦ Ὀδυσσέωσ ψεύδεσθαι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 117:1)
ἐκ τούτων δ’ ἐπείσθη Ζηνόδοτοσ δαῖτα ἐίσην τὴν ἀγαθὴν λέγεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 217)
οἱ τὰ Φιλίππου φρονοῦντεσ, καὶ ὅτ’ ἦν ἡ πόλισ τοὺσ τὰ βέλτιστα λέγοντασ συκοφαντοῦντεσ καὶ διαβάλλοντεσ οὕτωσ, ὥστε τόν γ’ Ἀπολλωνίδην καὶ ἐκβαλεῖν ὁ δῆμοσ ὁ τῶν Ὀλυνθίων ἐπείσθη.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 67:4)
οὐδὲ γὰρ τὴν τῶν Θηβαίων πόλιν εἵλετο δημοσίᾳ ποιεῖν ὁ Φίλιπποσ εὖ, πολλοῦ γε καὶ δεῖ, ἀλλ’ ὑπὸ τῶν πρέσβεων ἐπείσθη.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 180:5)
ἐπειδὴ δὲ καλῶσ καὶ τὰ δίκαια ποιῶν ὁ δῆμοσ ἅπασ οὕτωσ ὠργίσθη καὶ παρωξύνθη καὶ σφόδρ’ ἐσπούδασεν ἐφ’ οἷσ ἠδικημένῳ μοι συνῄδει, ὥστε πάντα ποιοῦντοσ τούτου καί τινων ἄλλων ὑπὲρ αὐτοῦ, οὐκ ἐπείσθη οὐδ’ ἀπέβλεψεν εἰσ τὰσ οὐσίασ τὰσ τούτων οὐδὲ τὰσ ὑποσχέσεισ, ἀλλὰ μιᾷ γνώμῃ κατεχειροτόνησεν αὐτοῦ, πολλοί μοι προσιόντεσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τῶν ἐν τῷ δικαστηρίῳ νῦν ὄντων ὑμῶν καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν ἠξίουν καὶ παρεκελεύοντ’ ἐπεξελθεῖν καὶ παραδοῦναι τοῦτον εἰσ ὑμᾶσ, ὡσ μὲν ἐμοὶ δοκεῖ, δι’ ἀμφότερ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, νὴ τοὺσ θεούσ, καὶ δεινὰ πεπονθέναι νομίζοντεσ ἐμὲ καὶ δίκην ἅμα βουλόμενοι λαβεῖν ὧν ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐτεθέαντο θρασὺν ὄντα καὶ βδελυρὸν καὶ οὐδὲ καθεκτὸν ἔτι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 3:1)
καὶ πρότερον προσκαθήμενοσ τὸν ὑμέτερον στρατηγὸν ἔπεισε καὶ ἠνάγκασε μὴ τὰ βέλτισθ’ ὑπὲρ ὑμῶν πράττειν, ἢ αὐτὸσ ὑπὸ τούτου ἐπείσθη ὧν ὡμολογήκει καὶ ὑπέσχητό τι πρᾶξαι, καὶ γράφει δὴ τὰσ συνθήκασ ταύτασ τὰσ πρὸσ Κηφισόδοτον, ἐφ’ αἷσ ὑμεῖσ οὕτωσ ἠγανακτήσατε καὶ χαλεπῶσ ἠνέγκατε, ὥστ’ ἀπεχειροτονήσατε μὲν τὸν στρατηγόν, πέντε ταλάντοισ δ’ ἐζημιώσατε, τρεῖσ δὲ μόναι ψῆφοι διήνεγκαν τὸ μὴ θανάτου τιμῆσαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 235:2)
ἃ δ’ αὐτὸσ ἐπείσθη καὶ ἀφῆκεν, οὐκ ἔνι δήπουθεν εἰπεῖν οὐδ’ αὑτὸν αἰτιάσασθαι, ὡσ οὐ δικαίωσ ταῦτ’ ἐποίησεν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 28:2)
Μάρτυρεσ ἔχων μὲν τοίνυν ἣν ἐπείσθη τῶν αὑτοῦ τιμήν, δεηθεὶσ δ’ ἐμοῦ τὸ γενέσθαι πρατῆρα καθ’ ὃ συνέβαλον ἀργύριον, αὑτὸσ δυοῖν ταλάντοιν προσδικάζεται.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 52:4)
ἴστε δήπου καὶ αὐτοὶ ὅσου ἀξία ἐστὶν γυνὴ ἐν ταῖσ νόσοισ, παροῦσα κάμνοντι ἀνθρώπῳ ἐπείσθη δὴ τὸ παιδίον, ὃ ἔτεκεν ἡ θυγάτηρ ἡ Νεαίρασ ταυτησὶ ὅτ’ ἐξεπέμφθη ὑπὸ τοῦ Φράστοροσ κυοῦσα, πυθομένου ὅτι οὐ Στεφάνου εἰή θυγάτηρ ἀλλὰ Νεαίρασ, καὶ ὀργισθέντοσ ἐπὶ τῇ ἀπάτῃ, πάλιν λαβεῖν καὶ ποιήσασθαι υἱὸν αὑτοῦ, λογισμὸν ἀνθρώπινον καὶ εἰκότα λογιζόμενοσ, ὅτι πονηρῶσ μὲν ἔχοι καὶ οὐ πολλὴ ἐλπὶσ εἰή αὐτὸν περιγενήσεσθαι, τοῦ δὲ μὴ λαβεῖν τοὺσ συγγενεῖσ τὰ αὑτοῦ μηδ’ ἄπαισ τετελευτηκέναι ἐποιήσατο τὸν παῖδα καὶ ἀνέλαβεν ὡσ αὑτόν·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 88:1)
οὐκοῦν περιφανῶσ ἐπιδεικνύω ὑμῖν καὶ αὐτοὺσ τοὺσ οἰκειοτάτουσ Νεαίρασ ταυτησὶ καταμεμαρτυρηκότασ ὡσ ἔστιν ξένη, Στέφανόν τε τουτονὶ τὸν ἔχοντα ταύτην νυνὶ καὶ συνοικοῦντ’ αὐτῇ καὶ Φράστορα τὸν λαβόντα τὴν θυγατέρα, Στέφανον μὲν οὐκ ἐθελήσαντα ἀγωνίσασθαι ὑπὲρ τῆσ θυγατρὸσ τῆσ ταύτησ, γραφέντα ὑπὸ Φράστοροσ πρὸσ τοὺσ θεσμοθέτασ ὡσ Ἀθηναίῳ ὄντι ξένησ θυγατέρα αὐτῷ ἠγγύησεν, ἀλλ’ ἀποστάντα τῆσ προικὸσ καὶ οὐκ ἀπολαβόντα, Φράστορα δ’ ἐκβαλόντα τε τὴν θυγατέρα τὴν Νεαίρασ ταυτησὶ γήμαντα, ἐπειδὴ ἐπύθετο οὐ Στεφάνου οὖσαν, καὶ τὴν προῖκα οὐκ ἀποδόντα, ἐπειδή τε ἐπείσθη ὕστερον διὰ τὴν ἀσθένειαν τὴν αὑτοῦ καὶ τὴν ἀπαιδίαν καὶ τὴν ἔχθραν τὴν πρὸσ τοὺσ οἰκείουσ ποιήσασθαι τὸν υἱόν, καὶ ἐπειδὴ εἰσῆγεν εἰσ τοὺσ γεννήτασ, ἀποψηφισαμένων τῶν γεννητῶν καὶ διδόντων ὁρ́κον αὐτῷ οὐκ ἐθελήσαντα ὀμόσαι, ἀλλὰ μᾶλλον εὐορκεῖν προελόμενον, καὶ ἑτέραν ὕστερον γήμαντα γυναῖκα ἀστὴν κατὰ τὸν νόμον·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 96:1)
καὶ τοῦτο ἐπείσθη τισ κατὰ Κορινθίων;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 28:3)
ὥσπερ τὸν Ἀγαμέμνονα Ὅμηρόσ φησιν ἀεὶ προσδεῖσθαι τῆσ γνώμησ τοῦ Νέστοροσ καὶ ὁσάκισ αὐτῷ συμβουλεύοντι μὴ ἐπείσθη, ὀδύρεσθαι καὶ παραχρῆμα μετανοεῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΣ ΑΡΧΗΣ ΕΝ ΒΟΥΛΗΙ. 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION