헬라어 문장 내 검색 Language

ὥσθ’ ὅταν φῶσιν ἐπείσακτα ταῦθ’ ἑαυτοῖσ εἶναι καὶ πεπορισμένα καὶ τῆσ ἀρχαίασ ἰδέασ ἑκόντεσ ἐκβαίνειν, ἐρωτᾶν χρὴ πότερον χείρονοσ οὔσησ ἢ βελτίονοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 4:1)
"ὁδούσ τε γὰρ πορευόμεθα τεταγμένασ καὶ ὡρισμένασ καὶ τεταγμένα φέρομεν καὶ λέγομεν ἐν ταῖσ εὐχαῖσ καὶ δρῶμεν ἐν ταῖσ ἱερουργίαισ, ἀφελῆ τε ταῦτα καὶ λιτά, καὶ οὐδὲν πλέον τῶν κατὰ φύσιν οὔτε ἠμφιεσμένοι καὶ περὶ τὰ σώματα ἔχοντεσ οὔτε ἀπαρχόμενοι, ἐσθῆτάσ τε ἔχομεν καὶ ὑποδέσεισ εὐτελεῖσ πίλουσ τε ταῖσ κεφαλαῖσ περικείμεθα προβατείων δερμάτων δασεῖσ, κεράμεα δὲ καὶ χαλκᾶ τὰ διακονήματα κομίζομεν κἀν τούτοισ βρωτὰ καὶ ποτὰ πάντων ἀπεριεργότατα, ἄτοπον ἡγούμενοι τοῖσ μὲν θεοῖσ πέμπειν κατὰ τὰ πάτρια αὑτοῖσ δὲ χορηγεῖν κατὰ τὰ ἐπείσακτα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 10428)

SEARCH

MENU NAVIGATION