헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπάθομεν, φίλαι, ‐ ἦ πολλὰ δὴ παθοῦσα καὶ μάτην ἐγώ, ‐ ἐπάθομεν πάθοσ δυσαχέσ, ὦ πόποι, ἄφερτον κακόν·
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, strophe 12)
ἃ καὶ ἡμεῖσ ἐπάθομεν, οὔτε πεῖσαι δυνηθέντεσ τὸ πλῆθοσ οὔτ’ ἐπισχεῖν διὰ τοὺσ ἐκεῖ μὲν διαβάλλοντασ ἡμᾶσ, παρὰ δὲ ὑμῖν τὴν παρρησίαν ἀφῃρημένουσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 2:12)
ἀλλ’ οὔτε αὐτοὶ τοιοῦτον οὐδὲν ἐπάθομεν οὔτε τοὺσ ἄλλουσ ἠνεσχόμεθα, οὐδ’ ἐκολακεύσαμεν οὐδετέρουσ, οὔτε τὸν βασιλέα δι’ οὐδέτερον τούτων, ἢ φόβον, ἢ κέρδουσ ἐλπίδα, οὔτ’ αὖ τὸν δῆμον τῶν Ἀθηναίων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 77:12)
ἐά ἐά, προδεδόμεθ’ ἀνόσιά τ’ ἐπάθομεν·
(아리스토파네스, Birds, Agon, strophe 11)
αἰσχρά γ’ ἐπάθομεν.
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, anapests23)
καὶ εἰ μὴ Τηλεφάνησ ὁ αὐλητὴσ ἀνδρῶν βέλτιστοσ περὶ ἐμὲ τότ’ ἐγένετο, καὶ τὸ πρᾶγμ’ αἰσθόμενοσ τὸν ἄνθρωπον ἀπελάσασ αὐτὸσ συγκροτεῖν καὶ διδάσκειν ᾤετο δεῖν τὸν χορόν, οὐδ’ ἂν ἠγωνισάμεθ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἀλλ’ ἀδίδακτοσ ἂν εἰσῆλθεν ὁ χορὸσ καὶ πράγματ’ αἴσχιστ’ ἂν ἐπάθομεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 24:2)
παρακαλούντων δή με ἁπάντων, ἰδίᾳ προσιόντων μοι, ἐπὶ τιμωρίαν τρέπεσθαι ὧν ἐπάθομεν ὑπ’ αὐτοῦ, καὶ ὀνειδιζόντων μοι ἀνανδρότατον ἀνθρώπων εἶναι, εἰ οὕτωσ οἰκείωσ ἔχων τὰ πρὸσ τούτουσ μὴ λήψομαι δίκην ὑπὲρ ἀδελφῆσ καὶ κηδεστοῦ καὶ ἀδελφιδῶν καὶ γυναικὸσ ἐμαυτοῦ, μηδὲ τὴν περιφανῶσ εἰσ τοὺσ θεοὺσ ἀσεβοῦσαν καὶ εἰσ τὴν πόλιν ὑβρίζουσαν καὶ τῶν νόμων καταφρονοῦσαν τῶν ὑμετέρων εἰσαγαγὼν εἰσ ὑμᾶσ καὶ ἐξελέγξασ τῷ λόγῳ ὡσ ἀδικεῖ, κυρίουσ καταστήσω ὅ τι ἂν βούλησθε χρῆσθαι αὐτῇ, ὥσπερ καὶ Στέφανοσ οὑτοσὶ ἐμὲ ἀφῃρεῖτο τοὺσ οἰκείουσ παρὰ τοὺσ νόμουσ καὶ τὰ ψηφίσματα τὰ ὑμέτερα, οὕτω καὶ ἐγὼ τοῦτον ἥκω ἐπιδείξων εἰσ ὑμᾶσ ξένῃ μὲν γυναικὶ συνοικοῦντα παρὰ τὸν νόμον, ἀλλοτρίουσ δὲ παῖδασ εἰσαγαγόντα εἴσ τε τοὺσ φράτερασ καὶ εἰσ τοὺσ δημότασ, ἐγγυῶντα δὲ τὰσ τῶν ἑταιρῶν θυγατέρασ ὡσ αὑτοῦ οὔσασ, ἠσεβηκότα δ’ εἰσ τοὺσ θεούσ, ἄκυρον δὲ ποιοῦντα τὸν δῆμον τῶν αὑτοῦ, ἄν τινα βούληται πολίτην ποιήσασθαι·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 16:1)
θαυμάζω δὲ τὰ τῶν πρεσβυτέρων, εἰ μηκέτι μνημονεύουσι, καὶ τῶν νεωτέρων, εἰ μηδενὸσ ἀκηκόασιν, ὅτι διὰ μὲν τοὺσ παραινοῦντασ ἀντέχεσθαι τῆσ εἰρήνησ οὐθὲν πώποτε κακὸν ἐπάθομεν, διὰ δὲ τοὺσ ῥᾳδίωσ πολεμεῖν αἱρουμένουσ πολλαῖσ ἤδη καὶ μεγάλαισ συμφοραῖσ περιεπέσομεν.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 16 4:4)
ἐπάθομεν πάθεα μέλεα πρὸσ θεῶν.
(에우리피데스, Heracles, episode, lyric1)
ἐπάθομεν ὤ .
(에우리피데스, Suppliants, choral, strophe 211)
οἱ αὐτοὶ γὰρ ὄντεσ ἐκείνοισ γένει συγγνώμην ἀλλήλοισ ἔχομεν ὧν τ’ ἐποιήσαμεν ὧν τ’ ἐπάθομεν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μενέξενος 66:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION