헬라어 문장 내 검색 Language

ἥ τε γὰρ εὐτραπελία ἡ τοιαύτη, καὶ μὴ ἣν μεταφέροντεσ λέγομεν, ἐπιεικεστάτη ἕξισ, καὶ ἡ μεσότησ ἐπαινετή, τὰ δ’ ἄκρα ψεκτά.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 137:4)
ἐπαινετὴ γὰρ καὶ ἡ σωφροσύνη.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 52:1)
τὸ μὲν ἄρα τοσοῦτο δηλοῖ ὅτι ἡ μέση ἕξισ ἐν πᾶσιν ἐπαινετή, ἀποκλίνειν δὲ δεῖ ὁτὲ μὲν ἐπὶ τὴν ὑπερβολὴν ὁτὲ δ’ ἐπὶ τὴν ἔλλειψιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 114:5)
ἀλλὰ τό γε τοσοῦτον δῆλον, ὅτι ἡ μὲν μέση ἕξισ ἐπαινετή, καθ’ ἣν οἷσ δεῖ ὀργιζόμεθα καὶ ἐφ’ οἷσ δεῖ καὶ ὡσ δεῖ καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα, αἱ δ’ ὑπερβολαὶ καὶ ἐλλείψεισ ψεκταί, καὶ ἐπὶ μικρὸν μὲν γινόμεναι ἠρέμα, ἐπὶ πλέον δὲ μᾶλλον, ἐπὶ πολὺ δὲ σφόδρα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 117:3)
ὅτι μὲν οὖν αἱ εἰρημέναι ἕξεισ ψεκταί εἰσιν, οὐκ ἄδηλον, καὶ ὅτι ἡ μέση τούτων ἐπαινετή, καθ’ ἣν ἀποδέξεται ἃ δεῖ καὶ ὡσ δεῖ, ὁμοίωσ δὲ καὶ δυσχερανεῖ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 120:1)
ἂν μὲν οὖν ὁ σκοπὸσ ᾖ καλόσ, ἐπαινετή ἐστιν, ἐὰν δὲ φαῦλοσ, πανουργία·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 97:5)
καὶ λήψονται ἐπὶ σὲ θρῆνον καὶ ἐροῦσί σοι. πῶσ κατελύθησ ἐκ θαλάσσησ, ἡ πόλισ ἡ ἐπαινετή, ἡ δοῦσα τὸν φόβον αὐτῆσ πᾶσι τοῖσ κατοικοῦσιν αὐτήν̣
(70인역 성경, 에제키엘서 26:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION