헬라어 문장 내 검색 Language

τἆλλα δ’ ἄλλοισ ἄφεσ, μηδὲ φωνήν τισ ἀκούσῃ σου περὶ αὐτῶν ποτε μηδ’, ἂν ἐπαινέσῃ τισ ἐπ’ αὐτοῖσ, ἀνέχου, δόξον δὲ μηδεὶσ εἶναι καὶ εἰδέναι μηδέν.
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ μάχεται τὸ θαρρεῖν τῷ εὐλαβεῖσθαι. 36:2)
ἢν δέ σοι μελήσῃ ποτὲ εἰδέναι ὅπωσ ἂν τὰ κάλλιστα οἰκηθείη πόλισ καὶ ὅπωσ ἂν ἄριστοι γένοιντο οἱ πολῖται αὐτῆσ, ἐπαινέσῃ τότε καὶ τὰσ ἀσκήσεισ ταύτασ καὶ τὴν φιλοτιμίαν ἣν φιλοτιμούμεθα περὶ αὐτάσ, καὶ εἴσῃ ὅτι πολὺ τὸ χρήσιμον ἔχουσιν ἐγκαταμεμιγμένον τοῖσ πόνοισ, εἰ καὶ νῦν μάτην σπουδάζεσθαι δοκοῦσιν.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 14:2)
καὶ ἀδίκων πέρι καὶ κακῶν καὶ ἀγαθῶν οὐκ ἐκφεύγει τῇ ἀληθείᾳ μὴ οὐκ ἐπονείδιστον εἶναι, οὐδὲ ἂν ὁ πᾶσ ὄχλοσ αὐτὸ ἐπαινέσῃ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 330:1)
οὐδ’ ἂν ἡ πόλισ ἄρα, ὅπερ ἄρτι ἐλέγομεν, ὅλη τοιοῦτον ποιῇ, οὐκ ἐπαινέσῃ.
(플라톤, Republic, book 4 137:1)
καὶ ὁ τοῦ βασκάνου δὲ καὶ τῷ κακολογεῖν ἀεὶ καὶ ψέγειν χαίροντοσ, ἄν ποτε προαχθεὶσ ἐπαινέσῃ τινὰ τῶν ἐνδόξων, καθαπτόμενοσ καὶ ἀντιλέγων ὡσ νόσημα τοῦτ’ ἔχοντοσ, ἀνθρώπουσ ἐπαινεῖν καὶ μηδενὸσ ἀξίουσ.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 19 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION