헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰσ γὰρ τοῦτο προήχθη Καλλίασ μὲν ὕβρεωσ καὶ πλεονεξίασ, Δημοσθένησ δέ, ὃν ἐπαινεῖ Κτησιφῶν, δωροδοκίασ, ὥστε τὰσ ἐξ Ὠρεοῦ συντάξεισ καὶ τὰσ ἐξ Ἐρετρίασ, τὰ δέκα τάλαντα, ζώντων φρονούντων βλεπόντων ἔλαθον ὑμῶν ὑφελόμενοι, καὶ τοὺσ ἐκ τῶν πόλεων τούτων συνέδρουσ παρ’ ὑμῶν μὲν ἀνέστησαν, πάλιν δὲ εἰσ Χαλκίδα καὶ τὸ καλούμενον Εὐβοϊκὸν συνέδριον συνήγαγον.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 94 1:2)
καὶ γὰρ γενεᾷ κοινὸν τόδ’ ἄχοσ, καὶ πόλισ ἄλλωσ ἄλλοτ’ ἐπαινεῖ τὰ δίκαια.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode, anapests12)
νῦν δ’ ἐπεὶ οὖν ὀλίγοσ περ ἐὼν κλυτὰ μήδεα οἶδασ, ἷζε, πέπον, καὶ μῦθον ἐπαίνει πρεσβυτέροισι·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 48:6)
σκοτοδινιᾷ δὲ ἐνταῦθα πᾶσ ἀκροατὴσ καὶ οὐκ ἔχει τί γένηται, ἀλλ’ ὥσπερ ἐν τῇ παρατάξει κυκλούμενοι θορυβοῦνται καὶ ὡσ ἕκαστοσ ἔχει φύσεωσ, οὕτωσ ἐπαινεῖ ὁ μὲν τῆσ λέξεωσ τὴν ἀκρίβειαν, ὁ δὲ τοῦ νοῦ τὴν λεπτότητα, ὁ δὲ ὡσ ὡραῖα, ὁ δὲ ἄλλοσ ἄλλο τι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 6:4)
καὶ τό γε πλείονοσ ἄξιον καὶ καθαρὸν τῆσ εὐφημίασ, τοὺσ μὲν γὰρ ἄλλουσ οὓσ ἐπαινεῖ κατὰ τὴν τοῦ σώματοσ ἕξιν ἢ καὶ ἄλλωσ πωσ ὡσ ἀρίστουσ, ἂν οὕτω τύχῃ, τῶν Ἀχαιῶν, ἢ τῶν δείνων, οὕτωσ ἐπαινεῖ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 102:2)
ὃν δὲ τῶν ἀπ’ αὐτῆσ τῆσ γῆσ φύντων ὡσ ἄριστον ἐπαινεῖ, τοῦτον ὡσ διὰ πάντων τῶν ἐν τῇ γῇ φύντων ἄριστον ἐπαινέσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 102:9)
καίτοι Θουκυδίδησ γε ἐπαινεῖ Σικελίαν, ὅτι εἴκοσι σταδίουσ ἀπέχει τῆσ ἠπείρου τοὐλάχιστον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 3:9)
ἐκεῖνοσ γὰρ τούσ τε ἡρ́ωασ ἅπαντασ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν ἐπαινεῖ καὶ τοὺσ ἐναντιωτάτουσ ἀλλήλοισ, ἡγούμενοσ μείζω τοῖσ κρατήσασιν αὐτῶν οὕτωσ ἂν γίγνεσθαι τὴν δόξαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 10:1)
καὶ ὁ Τηλέμαχοσ πρῶτον τότε ῥητορεύων εὔποροσ γίγνεται καὶ λόγουσ ἀποχρῶντασ εὑρίσκει τῇ χρείᾳ ‐ ἃ γὰρ ἐν μνηστῆρσιν ἐδημηγόρησεν ἐῶ λέγειν ‐ τῆσ Ἀθηνᾶσ, καὶ τυγχάνει τοῦ σκοποῦ οὕτωσ ὥσθ’ ὅ γε Νέστωρ ἀκούσασ, τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ἥδιστον, ἐπαινεῖ τε καὶ φησὶν ἤτοι γὰρ μῦθοί γε ἐοικότεσ, οὐδέ κε φαίησ ἄνδρα νεώτερον ὧδε ἐοικότα μυθήσασθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 24:1)
ἀλλ’ ὅμωσ ἐπαινεῖ καὶ λαμπρῶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 24:3)
οὐκοῦν ὅτε τοὺσ ταῦτα βουλευσαμένουσ καὶ πράξαντασ ἐπαινεῖ, τὸν Θεμιστοκλέα καὶ τὸν Μιλτιάδην ἐπαινεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 84:3)
φανήσεται γὰρ οὐχ ἁπλῶσ οὐδ’ ὡσ νῦν μόνον δείκνυμεν εἰσ τοὺσ ἐναντίουσ λόγουσ ἐληλυθὼσ αὐτὸσ αὑτῷ, ἀλλὰ καὶ ἐξ ὧν ἐκείνουσ ᾐτίαται τοῦτον ἐπαινεῖν οὐκ ἔχων, ἢ εἴπερ ὀρθῶσ ἐπαινεῖ τοῦτον, δι’ αὐτὸ τοῦτο οὐδ’ ἐκείνουσ ἔχων αἰτιάσασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 88:6)
οὐκοῦν ἐν τούτοισ ἐπαινεῖ τοὺσ τῆσ σωτηρίασ αἰτίουσ τοῖσ Ἕλλησι καταστάντασ, καὶ χάριτάσ γέ φησι δεῖν ἐκτίνειν αὐτοῖσ, καὶ ταύτασ οὐ φαύλασ, ἀλλ’ οἱάσ οὐδ’ ἂν αὐτὸσ ἄν τισ ῥᾳδίωσ αἰτήσειε, καὶ πρὸσ τὸν δυσχεραίνοντά φησιν ὅτι τὸ μέγιστον ἔσωσαν οἱ πρόγονοι ἀπὸ βαρβάρων τοὺσ Ἕλληνασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 86:1)
ἐπαινεῖ δέ που καὶ τὸν Νικίαν διὰ τὸ πᾶσαν ἀρετὴν ἐπιτηδεύειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 153:3)
ὡσ τοίνυν καὶ πάντασ ἐπαινεῖ λαμπρῶσ καὶ οὐ μόνον ἐξ ὧν τῆσ αἰτίασ ἀφῆκεν αὐτοὺσ ἣν ᾐτιάσατο, οὐδ’ ἐξ ὧν τῷ γε Ἀριστείδῃ τὴν πρέπουσαν εὐφημίαν ἀπέδωκεν, οὐδὲν κύριόν ἐστι τῶν βλασφημιῶν, ἀλλὰ καὶ ἐξ ὧν ἄντικρυσ ταὐτὰ ἐμοὶ φθέγγεται, περὶ τούτων βραχὺσ ἀρκέσει μοι λόγοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 165:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION