헬라어 문장 내 검색 Language

κυάνεον δ’ ὄμμασι λεύσσων φονίου δέργμα δράκοντοσ, πολύχειρ καὶ πολυναύτασ, Σύριόν θ’ ἁρ́μα διώκων, ἐπάγει δουρικλύτοισ ἀν‐ δράσι τοξόδαμνον Ἄρη.
(아이스킬로스, 페르시아인들, choral, strophe 21)
ποῖ δ’ ἔτι τέλοσ ἐπάγει θεόσ;
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 26)
Ἢν δὲ τὰ μέσα εἰσάγῃ τὴν αἰτίην καὶ τάδε ἐπάγει τὴν νοῦσον,‐‐ ἥκιστα δὲ τάδε γίγνεται· ξυμπαθέει γὰρ κεφαλῇ τὰ μέσα μᾶλλον, ὡσ ἐπὶ μεγάλῳ κακῷ, ἥπερ ἀρχὴ τῆσ νούσου,‐‐ ὅκωσ δ’ οὖν ἴσχῃ, φλέβα τάμνειν τὴν ἐπ’ ἀγκῶνι καὶ ἐπὶ τῶνδε· ἀπὸ σπλάγχνων γὰρ ἡ Ῥοή· ἀτὰρ καὶ καθαίρειν τούσδε μᾶλλον τῶν ἄλλων, καὶ τῇ ἱερῇ, καὶ κνεώρῳ, καὶ κόκκῳ κνίδησ· τάδε γὰρ φλεγμάτων ἀγωγά.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.124)
καὶ γὰρ οὐδ’ ἂν ἄλλωσ δυναίμην, εἶτα ἀποστήσασ ἐπάγει πάντεσ ὅσοι πώποτε ἐκπεπλεύκασι παρ’ ὑμῶν στρατηγοί.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:15)
καὶ πάλιν ἀνελὼν δι’ ἃ οὐ δεῖ ἐπάγει πλὴν εἰ τοῦτό τισ εἴποι, μανέντεσ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητοσ. 6:2)
περιβολὴν δὲ ποιεῖ καὶ ὅταν τισ μὴ ἀκόλουθα ἐξετάζῃ μόνον, ἀλλὰ καὶ τἀναντία προσλαμβάνῃ, ὡσ ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ τὸ μὲν ἁπλοῦν ἦν καὶ τὸ ἀκόλουθον οὕτωσ, ἐπεὶ γὰρ ἐχειροτονήσατε τοῦτον πρεσβευτήν, ὡσ φυλάξοντα τοὺσ ἄλλουσ, ἐνταῦθα τὸ ἐναντίον προσλαβὼν οὕτωσ ἐπάγει τὸ ἀκόλουθον ἐχειροτονήσατε τοῦτον πρότερον τὸ τί μὴ ποιήσοντα, εἶτα τὸ τί ποιήσοντα, οὐχ ὡσ τῶν ἀποδωσομένων τὰ ὑμέτερα, οὐδ’ ὡσ τῶν πεπιστευκότων τῷ Φιλίππῳ, εἶτα νῦν τὸ ἀκόλουθον, ἀλλ’ ὡσ φυλάξοντα τοὺσ ἄλλουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 6:1)
καὶ ἐν τοῖσ Φιλιππικοῖσ δοκεῖτε δέ μοι πολὺ βέλτιον ἂν περὶ τοῦ πολέμου καὶ ὅλησ τῆσ παρασκευῆσ βουλεύσασθαι, εἶτα ἐπάγει ὧν ἕνεκα ταῦτα προελήφθη εἰ τὸν τόπον, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τῆσ χώρασ ᾗ πολεμεῖτε ἐνθυμηθείητε.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 7:3)
περιβολὴν δὲ καὶ αἱ συμπληρώσεισ ἐργάζονται ἐν τῷ κατὰ Κόνωνοσ, ὅτι μὲν τοίνυν οὐ μετρίασ τινὰσ καὶ φαύλασ λαβὼν πληγάσ, καὶ τὸ ἀντικείμενον τῷ οὐ φαύλασ λαβὼν πληγάσ, ἀλλὰ ἐπανελθὼν διὰ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ἀσέλγειαν τὴν τούτων, ἐπάγει τί παθὼν πεποίηκεν, πολλῷ τῆσ προσηκούσησ ἐλάττω δίκην εἴληχα, νῦν τὸ συλληπτικὸν εἰσ ἐπίτασιν ὁμολογούμενον, πολλαχόθεν νομίζω δῆλον ὑμῖν γεγενῆσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 17:1)
τὸ μὲν δὴ κατὰ τὴν μεταχείρισιν τῶν ἐννοημάτων τοιοῦτόν ἐστιν, καὶ ἔτι τὸ μὴ ὡσ εἰσ πρότασιν λέγεσθαι τὰ λεγόμενα κατασκευαστικὰ τοῦ προκειμένου, ἀλλ’ ἀδήλου ὄντοσ πρὸσ ἃ λέγεται, οὕτω προχωρεῖν τὸν λόγον, οἱο͂ν μὴ προθεὶσ ὅτι βούλεται ἀποδεῖξαι πολλοῦ ἄξιον Κῦρον ἐπάγει ἔννοιά ποθ’ ἡμῖν ἐγένετο, καὶ προλαβὼν πάντα τὰ προκατασκευαστικά, ἐξ ὧν χαλεπόν ἐστιν ἀνθρώπων ἄρχειν, χαλεπώτερον τῶνδε καὶ τῶνδε, οὕτωσ ἐπήγαγεν, ἀλλὰ μὴν Κῦροσ πλείστων ἀνθρώπων ἦρξε·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 6:1)
ὁ δὲ [πρῶτον μὲν] οὐ πρότασιν θεὶσ οὕτωσ ἐπάγει τὰ κατασκευαστικά, ἀλλ’ ἁπλῶσ ἐπεξέρχεται τὰ πράγματα, πρῶτον.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 15:3)
ὡσ δ’ ἀντέλεγε μὲν οὐδεὶσ αὐτῷ, παραμένειν δὲ οὐκ ἐτόλμων, ἀλλ’ ἐξεχέοντο ὑπὸ τοῦ δέουσ οἱ λόγοι καὶ ὁ δρασμὸσ ἐνίκα καὶ πράγματα αἴσχιστα ἔμελλε συμβήσεσθαι, καὶ οὐχ ὅσον τὸ τῆσ δουλείασ, ἀλλ’ ἀποδρᾶναι πρῶτον, εἶτα δουλεύειν, καὶ πρότερον δούλουσ κακοὺσ δόξαι τοῖσ βαρβάροισ ἢ δούλουσ γενέσθαι, τότε δὴ, τότε ὑπὲρ πάντασ ἰατροὺσ πρὸσ ἀνάγκην καὶ πρὸσ ἀηδίαν σώζοντασ ἐπάγει τοὺσ βαρβάρουσ αὐτοῖσ, ἀμφοτέρουσ ἐξαπατήσασ, τοὺσ μὲν ὡσ κατ’ εὔνοιαν καλῶν, τοὺσ δ’ ὡσ οὐδὲν εἰδὼσ τοῦ πράγματοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 79:3)
χωρὶσ δὲ τούτων τὰ μὲν ἄλλα τῶν ἀδικημάτων οὐκ ἐν ἅπαντι δή που τῷ χρόνῳ, ἀλλ’ ἐπὶ μέρουσ ἐπάγει τὴν βλάβην·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 42:2)
ἀτρέμασ πρῶτον παππὰξ παππάξ, κἄπειτ’ ἐπάγει παπαπαππάξ, χὤταν χέζω, κομιδῇ βροντᾷ παπαπαππὰξ ὥσπερ ἐκεῖναι.
(아리스토파네스, Clouds, Choral, anapests35)
οὗτοι δὲ πρὸσ τὰ δεῖπνα τῶν ἐν τῇ πόλει ἀφορῶσιν ἀεὶ καὶ πέτονται δεξιῶσ ἐπὶ ταῦτ’ ἄκλητοι, Ἀντιφάνησ φησί, καὶ ἐπάγει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 7 1:1)
ἄριστον ἐν ὅσῳ ὁ μάγειροσ ποιεῖ, εἶτ’ ἐπάγει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 19 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION