헬라어 문장 내 검색 Language

ὃ δέ γ’ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων, οὗ ’γὼ ’πελελήσμην, ὅταν οἴκαδ’ ἰώ τὸν μισθὸν ἔχων, κἄπειθ’ ἥκονθ’ ἅμα πάντεσ ἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον, καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ με ἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ’ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃ καὶ παππίζουσ’ ἅμα τῇ γλώττῃ <τὸ> τριώβολον ἐκκαλαμᾶται, καὶ τὸ γύναιόν μ’ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ, κἄπειτα καθεζομένη παρ’ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ, ’φάγε τουτί, ἔντραγε τουτί·
(아리스토파네스, Wasps, Agon, epirrheme 2:1)
ἀλλ’ ἔντραγε τὴν σηπίαν τηνδὶ λαβοῦσα καὶ τοδὶ τὸ πουλυπόδειον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 124 2:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION