헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐνθυμηθῶμεν δὲ ὡσ πόλλ’ ἄττα τῶν ἐκεῖ πραγμάτων ἐστὶν οὐκ ἐῶνθ’ ἡμᾶσ ἀποστῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 2:10)
ἔπειτ’ ἐνθυμηθῶμεν, τρέποιτο δ’ εἰσ ἑτέρουσ ἡ βλασφημία, πότερον νῦν χεῖρον ἔχει τὰ πράγματα τῇ πόλει καὶ φόβων ἔστ’ ἀξία πλειόνων, ἢ κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον, ἡνίχ’ ἧκον μὲν Πελοποννήσιοι πάντεσ αὐτοὶ καὶ οἱ σύμμαχοι καὶ τὴν χώραν ἐδῄουν, ἐνέκειτο δὲ ὁ λοιμὸσ, εἰρήνην τὰ πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ εἶναι δοκεῖν ποιῶν, πάντα δ’ ἦν μεστὰ καπνοῦ, πυρκαϊᾶσ, φθορᾶσ τῆσ μὲν ἔξω, τῆσ δὲ ἔνδον κατὰ τὴν πόλιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 8:3)
πρῶτον μὲν τοίνυν περὶ τῆσ ὅλησ συστάσεωσ ἐνθυμηθῶμεν, εἰσ ἣν ἅπαντεσ οἱ ταύτῃ συντελοῦμεν ὁμοίωσ μείζουσ καὶ ἐλάττουσ, ὁπόσῳ τινὶ τῶν ἄλλων προέχειν πεπίστευται καὶ παρὰ τοῖσ ἄρχουσι κριταῖσ καὶ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ σχεδὸν ὡσ εἰπεῖν ἅπασιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 2:4)
ἐνθυμηθῶμεν τοίνυν καὶ περὶ ὧν ἀρτίωσ ἐλέγομεν, τῆσ πρὸσ τὸν Διονύσιον αὐτοῦ Πλάτωνοσ ὁμιλίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 127:2)
ἐνθυμηθῶμεν δὴ καὶ τὸν τοῦ Σόλωνοσ νόμον ὡσ ἥμεροσ, μὴ λέγειν κακῶσ τὸν τελευτήσαντα, μηδ’ ἂν αὐτὸσ ἀκούσῃ ὑπὸ τῶν αὐτοῦ παίδων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 187:9)
πρῶτον μὲν, εἰ βούλει, τοὺσ τῶν πολέμων ἀγωνιστὰσ ἐνθυμηθῶμεν, ποτέρωσ ἂν μᾶλλον αὐτοί τε σώζοιντο καὶ τοὺσ ἀντιτεταγμένουσ τρέποιντο καὶ χειροῖντο, πότερον βεβαίοισ καὶ ὑγιέσι καὶ στεγανοῖσ τοῖσ ὅπλοισ χρώμενοι, ἢ τὸ μὲν ξίφοσ καττιτέρου φέροντεσ, φλοιῷ δὲ τὸν θώρακα πεποιημένον, τὸ δ’ αὖ δόρυ σύκινον, καὶ κράνοσ δὴ καὶ ἀσπίδα ὡσ ἀπὸ τούτων εἰκάσαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 6:5)
ἔτι τοίνυν κἀκεῖθεν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μάλιστ’ ἔχοιτ’ ἂν συνιδεῖν ὃ λέγω καὶ τὸ συμφέρον ἐξ ἀνάγκησ νομοθετεῖν, ὅτι πλὴν ἀτελείασ πάντα τἄλλα πρὸσ τοὺσ εὐεργέτασ ἔσθ’ ἡμῖν ποιητέα, ἂν τοὺσ ἡμετέρουσ προγόνουσ ὁποῖοί τινεσ περὶ ταῦτ’ ἦσαν ἐνθυμηθῶμεν, ὅτε καὶ τὰ τῆσ πόλεωσ ὡσ μάλιστα ἤνθει, καὶ τὸ πρὸσ ταύτην ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι φιλοτιμότερόν πωσ καὶ μετὰ μείζονοσ ἀπήντα παρασκευῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 22:7)
ἐνθυμηθῶμεν δέ, εἴ τισ ἀεί, δι’ ὧν ἂν λέγηται τὸ ὄνομα, ἐκεῖνα ἀνερήσεται τὰ ῥήματα, καὶ αὖθισ αὖ δι’ ὧν ἂν τὰ ῥήματα λεχθῇ, ἐκεῖνα πεύσεται, καὶ τοῦτο μὴ παύσεται ποιῶν, ἆρ’ οὐκ ἀνάγκη τελευτῶντα ἀπειπεῖν τὸν ἀποκρινόμενον;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 231:6)
καὶ ἐνθυμηθῶμεν ὅτι ἀπειθοῦντεσ τεθνηξόμεθα.
(70인역 성경, Liber Maccabees IV 8:21)

SEARCH

MENU NAVIGATION