헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τίσ δ’ οὐκ ἂν αὐτὸσ αὑτῷ χαρίζεσθαι μᾶλλον ἢ ὑμῖν εἶναι τὸ τοιοῦτον ἐνόμισεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 12:10)
οὐ δεόντωσ γοῦν Πλάτων τὸν Μενέλεων ἐνόμισεν εἶναι δειλόν, ὃν ἀρηίφιλον Ὅμηροσ λέγει καὶ μόνον ὑπὲρ Πατρόκλου ἀριστεύσαντα καὶ τῷ Ἕκτορι πρὸ πάντων πρόθυμον μονομαχεῖν, καίπερ ὄντα τῇ ῥώμῃ καταδεέστερον, ἐφ’ οὗ μόνου τῶν στρατευσαμένων εἴρηκεν ἐν δ’ αὐτὸσ κίεν ᾗσι προθυμίῃσι πεποιθώσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 5 1:5)
κατὰ δὲ τῶν ψευδομένων τὸν χρόνον ἐνόμισεν σαφέστατον ἔλεγχον ἔσεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 43:3)
τὰσ πόλεισ αἰτίασ ὑπολαβών, ἃσ θρυλοῦσι μὲν ἅπαντεσ οἱ πολιτικοί, κατασκευάζουσι δ’ ὀλίγοι, πρῶτον μὲν τὴν παρὰ τῶν θεῶν εὔνοιαν, ἧσ παρούσησ ἅπαντα τοῖσ ἀνθρώποισ ἐπὶ τὰ κρείττω συμφέρεται, ἔπειτα σωφροσύνην τε καὶ δικαιοσύνην, δι’ ἃσ ἧττον ἀλλήλουσ βλάπτοντεσ μᾶλλον ὁμονοοῦσι καὶ τὴν εὐδαιμονίαν οὐ ταῖσ αἰσχίσταισ μετροῦσιν ἡδοναῖσ ἀλλὰ τῷ καλῷ, τελευταίαν δὲ τὴν ἐν τοῖσ πολέμοισ γενναιότητα τὴν παρασκευάζουσαν εἶναι καὶ τὰσ ἄλλασ ἀρετὰσ τοῖσ ἔχουσιν ὠφελίμουσ, οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου παραγίνεσθαι τούτων ἕκαστον τῶν ἀγαθῶν ἐνόμισεν, ἀλλ’ ἔγνω διότι νόμοι σπουδαῖοι καὶ καλῶν ζῆλοσ ἐπιτηδευμάτων εὐσεβῆ καὶ σώφρονα καὶ τὰ δίκαια ἀσκοῦσαν καὶ τὰ πολέμια ἀγαθὴν ἐξεργάζονται πόλιν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 18 2:1)
Τῷ δὲ μηνὶ τῷ Ξανθικῷ, ὃσ Νισὰν παρ’ ἡμῖν καλεῖται καὶ τοῦ ἔτουσ ἐστὶν ἀρχή, τεσσαρεσκαιδεκάτῃ κατὰ σελήνην ἐν κριῷ τοῦ ἡλίου καθεστῶτοσ, τούτῳ γὰρ τῷ μηνὶ τῆσ ὑπ’ Αἰγυπτίουσ δουλείασ ἠλευθερώθημεν, καὶ τὴν θυσίαν, ἣν τότ’ ἐξιόντασ ἀπ’ Αἰγύπτου θῦσαι προεῖπον ἡμᾶσ πάσχα λεγομένην, δι’ ἔτουσ ἑκάστου θύειν ἐνόμισεν, καὶ δὴ τελοῦμεν αὐτὴν κατὰ φατρίασ μηδενὸσ τῶν τεθυμένων εἰσ τὴν ἐπιοῦσαν τηρουμένου.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 315:1)
Τὰ μὲν οὖν ἔργα ταῦτα καὶ τὰ μεγέθη καὶ κάλλη τῶν τε οἰκοδομημάτων καὶ τῶν εἰσ τὸν ναὸν ἀναθημάτων Σολόμων ὁ βασιλεὺσ ἐν ἔτεσιν ἑπτὰ συντελέσασ καὶ πλούτου καὶ προθυμίασ ἐπίδειξιν ποιησάμενοσ, ὡσ ἄν τισ ἰδὼν ἐνόμισεν ὡσ ἐν τῷ παντὶ κατασκευασθῆναι χρόνῳ ταῦτα ἐν οὕτωσ ὀλίγῳ πρὸσ τὸ μέγεθοσ συγκρινόμενα τοῦ ναοῦ συμπερασθῆναι, γράψασ τοῖσ ἡγεμόσι καὶ τοῖσ πρεσβυτέροισ τῶν Ἑβραίων ἐκέλευσεν ἅπαντα τὸν λαὸν συναγαγεῖν εἰσ Ιἑροσόλυμα ὀψόμενόν τε τὸν ναὸν καὶ μετακομιοῦντα τὴν τοῦ θεοῦ κιβωτὸν εἰσ αὐτόν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 127:1)
πρὸσ τοῦτο λίαν ἐχαλέπηνεν καὶ δοκοῦν ἐκείνοισ ποιήσασθαι τὰσ βλασφημίασ τὸν ἄνθρωπον ἐνόμισεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 363:1)
ὁ δὲ ἧκεν τοῦ πατρὸσ αὐτῷ παραινέσαντοσ μὴ ὡσ ἰδιώτῃ μετὰ δ’ ἀσφαλείασ εἰσελθεῖν καὶ φυλακῆσ τῆσ περὶ τὸ σῶμα, τά τε κατὰ τὴν Γαλιλαίαν ὡσ ἐνόμισεν αὐτῷ συμφέρειν ἀσφαλίσασθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 215:2)
καὶ μηδ’ ὣσ ἐπικλωμένησ, οὐ φέρων τὴν ἀτυχίαν τοῦ ἔρωτοσ ἐνδείᾳ σιτίων θάνατον ἐπιτιμᾶν αὑτῷ καλῶσ ἔχειν ἐνόμισεν ἐπὶ παύλῃ κακοῦ τοῦ κατειληφότοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 86:1)
καὶ τοῦ μὲν θείου καὶ νομίμου μείζων ἐσπουδακὼσ εἶναί τε καὶ δοκεῖν, ἡσσώμενοσ δὲ ἐπαίνων τῆσ πληθύοσ καὶ πάντα, ὁπόσα αἰσχρὰ κρίνασ ὁ νόμοσ ἐπιτιμᾷ τιμωρίαν, ἐνόμισεν ἀρετῆσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 229:1)
τὴν γὰρ ἀσφάλειαν ἐν τῇ ἐκείνων πόλει μᾶλλον ἢ ἐν τῇ ἑαυτοῦ πατρίδι ἐνόμισεν εἶναι.
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 200:14)
ἐπειδὴ δὲ ὁ ἄνθρωποσ θείασ μετέσχε μοίρασ, πρῶτον μὲν διὰ τὴν τοῦ θεοῦ συγγένειαν ζῴων μόνον θεοὺσ ἐνόμισεν, καὶ ἐπεχείρει βωμούσ τε ἱδρύεσθαι καὶ ἀγάλματα θεῶν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 110:1)
ὦ φιλτάτη κλίνη καὶ Βακχὶσ θεὸν σ’ ἐνόμισεν, εὔδαιμον λύχνε·
(플루타르코스, De garrulitate, section 22 3:2)
ὦ φιλτάτη κλίνη καὶ Βακχὶσ θεὸν σ’ ἐνόμισεν, εὔδαιμον λύχνε καὶ τῶν θεῶν μέγιστοσ ἐν ταύτῃ δοκεῖσ.
(플루타르코스, De garrulitate, section 22 8:1)
πρὸσ δὲ τὸ μεσιτεῦσαι ταῦτα καὶ συναγαγεῖν ἐνόμισεν αὑτὸν ἐπιτηδειότατον εἶναι.
(폴리비오스, Histories, book 29, chapter 7 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION