헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔνδοξα δέ ἐστι πρῶτα μὲν τὰ τῶν θεῶν, οἱο͂ν ὅταν εἰσ τὰ θεῖα ἐπανάγῃσ τὰσ ἐννοίασ, θεῶν εὔνοιαν, τύχησ χρηστότητα, οἱο͂ν ἐπὶ πολλῶν ἄν τισ ἰδεῖν δοκεῖ μοι τὴν παρὰ τῶν θεῶν εὔνοιαν, καὶ ὅσα τοιαῦτα.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 3:2)
παραδείγματοσ δὲ ἕνεκα ἔστω νόημα αὐτὸ καθ’ αὑτὸ ἐκ τῆσ ἐννοίασ σεμνότητοσ μετεσχηκὸσ οὐ μὰ τοὺσ ἐν Μαραθῶνι προκινδυνεύσαντασ τῶν προγόνων καὶ τοὺσ ἐμ Πλαταιαῖσ παραταξαμένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 8:1)
καὶ ὅλωσ δὲ ἐπὶ μιᾶσ ἐννοίασ πολλάκισ πλείω συμπίπτει θεωρήματα, καὶ μάλιστα ὁπόσα αὐτῶν τῆσ αὐτῆσ ἐστι συγγενείασ, καὶ ἐξ ὧν τελείωσ πᾶσι τοῖσ αὐτοῦ μέρεσι κατεσκεύασται ὁ λόγοσ προσλαμβάνει, ἐννοίᾳ, σχήματι, ῥυθμῷ, λέξει.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:20)
τὰ δὲ ἤθη ἐν ταῖσ ἀφελείαισ τόνον λαμβάνει καὶ σεμνότητα, ὅταν τισ ἐμφανίζων τὴν ἑαυτοῦ γνώμην ἐπὶ μόνησ τῆσ ἐννοίασ τὸ ἦθοσ καταλείπῃ, οἱο͂ν εἰ ἔλεγεσ σὺ ἐνσημαινόμενοσ, ἔδοσαν δὲ οἱ θεοὶ καὶ ἐτίμησαν Χείρωνα, ὥσπερ χρή, δίκαιόν τε τὰ τοῦ καλοῦ πεποιημένον ἀγασθέντεσ αὐτοῦ, ὅτι δίκαιόσ τε ἦν καὶ τὴν ἄλλην ἀρετὴν ἐπετήδευεν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 8:1)
τῷ δὲ Ξενοφῶντι ἐξήρκεσε μόνον ἐπὶ τῆσ ἐννοίασ ἀποσιωπῆσαι, Χείρωνα δὲ διὰ δικαιότητα καὶ τὰ ἑξῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 8:3)
τὰ γὰρ πλεῖστα καὶ μέγιστα τῶν θεωρημάτων κατὰ ταύτασ τὰσ ἐννοίασ λαμβάνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ σεμνότητοσ. 2:2)
αἱ δὲ ἔννοιαι λαμβάνονται ἐκ τῶν ἐν αὐτῷ, τὸ δὲ καὶ τὰσ ἐννοίασ ὡσ περὶ εὐσεβείασ καὶ εὐπειθίασ λέγεσθαι πάνυ τῆσ προαιρέσεωσ τῆσ τῶν ἀφελῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ σεμνότητοσ. 2:3)
οὐ γὰρ πάνυ, ὥσπερ ἔφην, τοῖσ ὑποθετικοῖσ χαίρουσι χρώμενοι, εἰ μὴ ἀνάγκη που γένοιτο, οἱο͂ν εὐσεβεῖν δεῖ, θεοῖσ ἄρχουσι πείθεσθαι, ἀλλ’ ὥσπερ ἐννοίασ τινὰσ ὑπογράφουσιν ὡσ χρὴ ποιεῖν, οὐ διδασκαλικῶσ λέγοντεσ ὅτι οὐ χρὴ τόδε ποιεῖν, ἀλλ’ ἐπὶ τοῦ ὅλου, τοῖσ τάδε ποιοῦσι τάδε εἰώθεν ἀποβαίνειν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ σεμνότητοσ. 2:4)
πολλαχοῦ δὲ ὁ Ξενοφῶν πολλαῖσ βίαισ καὶ Δημοσθενικαῖσ κατὰ τὰσ ἐννοίασ χρῆται, μόνῃ δὲ τῇ μεταχειρίσει διαλλάσσει, ὡσ καὶ ἐν τῇ Ἀναβάσει λογισμούσ τινασ λέγων περὶ τοῦ Τισσαφέρνουσ, ὅτι οὐκ ἐπιβουλεύει τοῖσ Ἕλλησιν, ἐπειδὴ ἄπιστόν ἐστι τὸ πρόσωπον πρὸσ τὸ βουληθῆναι ἐπιβουλεῦσαι, καὶ οὐκ ἔχει ἐκ τῆσ κρίσεωσ αὐτὸ συστῆσαι, μεταβὰσ ἐκ τῆσ δυνάμεωσ αὐτὸ πιστοῦται, εἰ δὲ δυνάμενοι κακῶσ ὑμᾶσ δρᾶν οὐ ποιοῦμεν, δῆλον ὅτι οὐδὲ βουλόμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 4:1)
ἀναχωροῦντοσ δέ μου καὶ ὑποπτεύοντοσ, καὶ δεδιότοσ τὴν προτέραν ἐκείνην πρόρρησιν, ἐγένετο μέν τι καὶ τοιοῦτον ἐννοίασ, ὡσ οὐ θήλειάν γε μέλλοιμι θύσειν, καὶ ὡσ οὐδ’ ἀνάγκη γεύεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 10:3)
πόσαι δ’ αὗται τυγχάνουσιν οὖσαι, νῦν μὲν ἡμεῖσ ἃ λέγουσι τῶν μαθηματικῶν τινὲσ ἐννοίασ χάριν λέγομεν, ὅπωσ ᾖ τι τῇ διανοίᾳ πλῆθοσ ὡρισμένον ὑπολαβεῖν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 95:1)
ἔστι δὲ εὑρεῖν καὶ ἐπὶ τῆσ ἐννοίασ ταύτησ σπανίωσ τὸ ἀνακεῖσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 42 2:1)
ἐκδόντοσ γὰρ τούτου πέντε μὲν βιβλία Περὶ τῶν παρὰ Θεοφράστῳ ἐν τοῖσ περὶ Ἠθῶν καθ’ ἱστορίαν καὶ λέξιν ζητουμένων, ἕκτον δὲ περὶ τῶν ἐν τοῖσ Ἠθικοῖσ Νικομαχείοισ Ἀριστοτέλουσ, ἐννοίασ ἀμφιλαφῶσ παραθεμένου περὶ τοῦ παρὰ Ἀντιφῶντι τῷ τραγῳδιοποιῷ Πληξίππου καὶ πλεῖστα ὅσα καὶ περὶ αὐτοῦ τοῦ Ἀντιφῶντοσ εἰπόντοσ, σφετερισάμενοσ καὶ ταῦτα ἐπέγραψέν τι βιβλίον Περὶ τοῦ παρὰ Ξενοφῶντι ἐν τοῖσ Ἀπομνημονεύμασιν Ἀντιφῶντοσ, οὐδὲν ἴδιον προσεξευρών, ὥσπερ κἀν τῷ Περὶ τοῦ λυγίνου στεφάνου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 15 1:3)
ἡσθεὶσ οὖν ἐπὶ τῇ τῆσ ἐννοίασ εὑρέσει καὶ καινότητι τὴν ἐν Μουσῶν αὐτῷ σίτησιν ἔχειν ἐχαρίσατο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 21 1:3)
καὶ μὴν τῆσ ἁπλῆσ καὶ πρεσβυτάτησ ἐννοίασ περὶ θεῶν καὶ ξυγγενῶσ πᾶσιν ἀνθρώποισ ἅμα τῷ λόγῳ φυομένησ πρὸσ τοῖσ τρισὶ τούτοισ ἑρμηνεῦσι καὶ διδασκάλοισ τέταρτον ἀνάγκη παραλαβεῖν, οὐδαμῇ ῥᾴθυμον οὐδὲ ἀπείρωσ ἡγούμενον ἔχειν ὑπὲρ αὐτῶν, λέγω δὲ τὸν φιλόσοφον ἄνδρα, λόγῳ ἐξηγητὴν καὶ προφήτην τῆσ ἀθανάτου φύσεωσ ἀληθέστατον ἴσωσ καὶ τελειότατον.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 60:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION