헬라어 문장 내 검색 Language

Ἡ βουλὴ δέ οὑ̓ γάρ τισ αὐτὴν συνῆγεν, οὐδ’ ἐξῆν τῷ ἑτέρῳ τῶν ὑπάτων συναγαγεῖν αὐτήν̓ ἐσ τὴν οἰκίαν τοῦ Βύβλου συνελθόντεσ οὐδὲν μὲν ἀντάξιον τῆσ Καίσαροσ ἰσχύοσ τε καὶ παρασκευῆσ ἐποίουν, ἐπενόουν δ’ ὅμωσ Βύβλον ἐνίστασθαι τοῖσ νόμοισ καὶ μὴ δόξαν ἀμελείασ, ἀλλὰ ἥσσησ ἐνέγκασθαι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 2 4:1)
χρὴ ὦν ἀποτρέπειν γιγνομένουσ, καὶ λύειν ἄρτι ἀρχομένουσ · ἐνίστασθαι δὲ τῇσι φλεγμονῇσι , ἤνπερ οἱ σκίρροι διάδοχον .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.268)
καὶ περὶ τοὺσ ῥυθμοὺσ ὁμοίωσ λέγομεν διαφοράν τινα εἶναι τοῦ πολιτικοῦ λόγου πρὸσ τὸν ἀφελῆ, καὶ ὅλωσ ἡ διαφορὰ τῆσ ἀφελείασ πρὸσ τὸν πολιτικὸν λόγον, ὅτι τῆσ μὲν ἀφελείασ ἐστὶ τὸ ἁπλῶσ προχωρεῖν τὸν λόγον καὶ ἕλκεσθαι ἀεὶ τὴν ἀκοὴν κατὰ τὸ ὅμοιον καὶ μηδαμοῦ ἐγκοπὰσ εἶναι τοῦ λόγου μηδὲ ἐνίστασθαί που πρὸσ τὴν ἀκοήν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 8:1)
τοὺσ γὰρ Ἀθηναίουσ τῷ μὲν λόγῳ πρὸσ Συρακοσίουσ ἐνίστασθαι τὸν πόλεμον, τῇ δ’ ἀληθείᾳ καταστρέψασθαι βουλομένουσ ὅλην τὴν νῆσον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 3 8:2)
μετ’ οὐ πολὺ δὲ τῆσ σκηνοπηγίασ ἑορτῆσ ἐνίστασθαι μελλούσησ λογισάμενοσ, ὡσ ἐὰν ἐπιτρέψῃ τῷ πλήθει προσκυνῆσαι τὸν θεὸν εἰσ Ιἑροσόλυμα πορευθέντι καὶ ἐκεῖ τὴν ἑορτὴν διαγαγεῖν, μετανοῆσαν ἴσωσ καὶ δελεασθὲν ὑπὸ τοῦ ναοῦ καὶ τῆσ θρησκείασ τῆσ ἐν αὐτῷ τοῦ θεοῦ καταλείψει μὲν αὐτόν, προσχωρήσει δὲ τῷ πρώτῳ βασιλεῖ, καὶ κινδυνεύσει τούτου γενομένου τὴν ψυχὴν ἀποβαλεῖν, ἐπιτεχνᾶταί τι τοιοῦτον·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 284:2)
μεμψαμένουσ γάρ τι καὶ θυμωθέντασ αὐτῷ τοὺσ περὶ τὸ σῶμα στρατιώτασ, ὡσ ἕτερον οὐδὲν ἠδύναντο λυπεῖν καὶ κακοῦν αὐτόν, ἐξείργειν τῶν ὕπνων, καὶ προσέχοντασ ἀκριβῶσ ἐνίστασθαι ταῖσ καταφοραῖσ καὶ συνέχειν ἐγρηγορότα πάσῃ μηχανῇ, μέχρι οὗ τοῦτον τὸν τρόπον ἐκπονηθεὶσ ἐτελεύτησεν.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 37 2:1)
βουλευομένων δὲ περὶ πλήθουσ καὶ τρόπου παρασκευῆσ ἐπεχείρησεν αὖθισ ὁ Νικίασ ἐνίστασθαι καὶ καταπαύειν τὸν πόλεμον.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 18 2:1)
μόλισ οὖν ὥσπερ ἐξυπνισθεὶσ καὶ ἀποκραιπαλήσασ ὡρ́μησε μὲν Πάρθοισ ἐνίστασθαι καὶ μέχρι Φοινίκησ προῆλθε, Φουλβίασ δὲ γράμματα θρήνων μεστὰ πεμπούσησ ἐπέστρεψεν εἰσ τὴν Ἰταλίαν, ἄγων ναῦσ διακοσίασ.
(플루타르코스, Antony, chapter 30 2:1)
ἐπαινεῖν δὲ φασκόντων, παρεκάλει βοηθεῖν ἐπὶ τοὺσ ἐνίστασθαι μετὰ ξιφῶν ἀπειλοῦντασ.
(플루타르코스, Caesar, chapter 14 3:1)
ἐπεὶ καὶ τοῦτο ἄν τισ εἴποι, τῇ μὲν Γράγχων πολιτείᾳ τοὺσ μεγίστουσ ἐνίστασθαι Ῥωμαίων, οἷσ δὲ Ἆγισ ἐνεχείρησε, Κλεομένησ δὲ τὸ ἔργον ἐπέθηκε, τῶν παραδειγμάτων τὸ κάλλιστον ὑπέκειτο καὶ μεγαλοπρεπέστατον, αἱ πάτριοι ῥῆτραι περὶ σωφροσύνησ καὶ ἰσότητοσ, ὧν τούτοισ μὲν ὁ Λυκοῦργοσ, ἐκείνῳ δὲ ὁ Πύθιοσ βεβαιωτήσ.
(플루타르코스, Comparison of Agis and Cleomenes and the Gracchi, chapter 2 3:2)
καί, ὃ δὴ πάντων ἐστὶ χαλεπώτατον, ἂν οἰκέτασ ἢ θεραπαινίδασ κολάζωσιν ἀμέτρωσ καὶ ἀδίκωσ, ἐνίστασθαι καὶ κωλύειν αὐτάσ, ὑφ’ ἑαυτῶν δ’ ὠμῶσ κολαζομένασ καὶ πικρῶσ περιορᾶν ἐν πάθεσι καὶ τύχαισ ῥᾳστώνησ καὶ φιλανθρωπίασ δεομέναισ;
(플루타르코스, Consolatio ad uxorem, section 4 9:1)
καὶ τότε παρεσκευασμένουσ πολλοὺσ ἐνίστασθαι καὶ καταβοᾶν ὁρώμενοσ πρὸ αὐτοῦ φαιδρῷ βλέμματι καὶ προσώπῳ κατεπράυνεν ὁ Πομπήιοσ, ὥσθ’ ὑπείκειν σιωπῇ δι’ αὐτῶν προϊοῦσιν.
(플루타르코스, chapter 16 4:2)
πρὸσ δὲ τούτοισ λέγων ἐνίοισ ἀδικήμασιν ἐνίστασθαι τὸν θεὸν ἔμφασιν πάλιν τῆσ τῶν ἁμαρτημάτων δίδωσιν ἀνοσιότητοσ.
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 36 3:1)
ἐκ δὲ τούτου θαυμαστὴ μὲν ἔσχε καὶ ἀθρόα μεταβολὴ γνώμησ τὸν δῆμον, ἄτοποσ δὲ κομιδῇ καὶ παράλογοσ τοὺσ πατρικίουσ, ὁ μὲν γὰρ δῆμοσ ὡρ́μησε λύειν τὴν τοῦ Μαρκίου καταδίκην καὶ καλεῖν αὐτὸν εἰσ τὴν πόλιν, ἡ δὲ βουλὴ συναχθεῖσα καὶ σκοποῦσα περὶ τοῦ βουλεύματοσ ἀπέγνω καὶ διεκώλυσεν, εἴτε πάντωσ ἐνίστασθαι φιλονεικοῦσα πᾶσιν οἷσ ὁ δῆμοσ ἐσπούδαζεν, εἴτ’ ἄλλωσ χάριτι τοῦ δήμου τὸν ἄνδρα μὴ βουλομένη κατελθεῖν, εἴτε κἀκεῖνον αὐτὸν ἤδη πεποιημένη δι’ ὀργῆσ, ὅτι πάντασ ἐποίει κακῶσ οὐχ ὑπὸ πάντων ἀγνωμονηθείσ, καὶ τῆσ πατρίδοσ αὑτὸν ἔδειξεν ἐχθρόν, ἐν ᾗ τὸ κυριώτατον καὶ κράτιστον μέροσ ἐγίνωσκε συμπαθοῦν αὐτῷ καὶ συναδικούμενον.
(플루타르코스, Lives, chapter 29 3:1)
ἦν δέ τι καὶ τὸ φθονοῦν καὶ πρὸσ τὴν αὔξησιν ὄντι νέῳ πειρώμενον ἐνίστασθαι, μάλιστα μὲν οἱ συγγενεῖσ καὶ οἰκεῖοι τῆσ τοῦ βασιλέωσ μητρὸσ ὑβρίσθαι δοκούσησ, ὁ δὲ ἀδελφὸσ αὐτῆσ Λεωνίδασ καὶ θρασύτερόν ποτε τῷ Λυκούργῳ λοιδορηθείσ, ὑπεῖπεν ὡσ εἰδείη σαφῶσ μέλλοντα βασιλεύειν αὐτόν, ὑπόνοιαν διδοὺσ καὶ προκαταλαμβάνων διαβολῇ τὸν Λυκοῦργον, εἴ τι συμβαίη τῷ βασιλεῖ παθεῖν, ὡσ ἐπιβεβουλευκότα.
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 3 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION