헬라어 문장 내 검색 Language

τέλη ἐν ψυχῇ καὶ τὰ ἄριστα τῶν ἀγαθῶν, αὐτὴ δὲ ἢ ἕξισ ἢ ἐνέργεια, ἐπεὶ βέλτιον ἡ ἐνέργεια τῆσ διαθέσεωσ καὶ τῆσ βελτίστησ ἕξεωσ ἡ βελτίστη ἐνέργεια, ἡ δ’ ἀρετὴ βελτίστη ἕξισ, τῆσ ἀρετῆσ ἐνέργειαν τῆσ ψυχῆσ ἄριστον εἶναι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 15:1)
ἔχει ἐπίστασιν, πότερον γὰρ τὸ αὐτῷ ἀγαθὸν ἢ τὸ ἁπλῶσ ἀγαθὸν φίλον, καὶ πότερον τὸ κατ’ ἐνέργειαν φιλεῖν μεθ’ ἡδονῆσ, ὥστε καὶ τὸ φιλητὸν ἡδύ, ἢ οὔ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 53:4)
ἐνταῦθα γὰρ ἐπιστατέον, καὶ σκεπτέον πότερόν ἐστιν ἄνευ ἡδονῆσ φιλία, καὶ τί διαφέρει, καὶ ἐν ποτέρῳ ποτ’ ἐστὶ τὸ φιλεῖν, καὶ πότερον ὅτι ἀγαθόσ, κἂν εἰ μὴ ἡδύσ, ἀλλ’ οὐ διὰ τοῦτο, διχῶσ δὴ λεγομένου τοῦ φιλεῖν, πότερον ὅτι ἀγαθὸν τὸ κατ’ ἐνέργειαν οὐκ ἄνευ ἡδονῆσ φαίνεται.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 60:5)
εἰ δὲ τὸ κατ’ ἐνέργειαν φιλεῖν μεθ’ ἡδονῆσ ἀντιπροαίρεσισ τῆσ ἀλλήλων γνωρίσεωσ, δῆλον ὅτι καὶ ὅλωσ ἡ φιλία ἡ πρώτη ἀντιπροαίρεσισ τῶν ἁπλῶσ ἀγαθῶν καὶ ἡδέων, ὅτι ἀγαθὰ καὶ ἡδέα.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 63:2)
ἐπεὶ δὲ τὸ φιλεῖν τὸ κατ’ ἐνέργειαν τὸ φιλούμενον ὅ ἐστὶ χρῆσθαι ᾗ φιλούμενον, ὁ δὲ φίλοσ φιλούμενον τῷ φίλῳ ᾗ φίλοσ, ἀλλὰ μὴ ᾗ μουσικὸσ ἢ ᾗ ἰατρικόσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 65:1)
καὶ οὗτοι πάλιν τὰ αὑτῶν ἢ τοὺσ γεννήσαντασ, διὰ τὸ τὴν ἐνέργειαν εἶναι τὸ ἄριστον·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 157:1)
δῆλον δὲ λαβοῦσι τί τὸ ζῆν τὸ κατ’ ἐνέργειαν, καὶ ὡσ τέλοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 230:2)
δεῖ δὴ ὥσπερ καὶ ἐν τοῖσ ἄλλοισ πρὸσ τὸ ἄρχον ζῆν, καὶ πρὸσ τὴν ἕξιν κατὰ τὴν ἐνέργειαν τὴν τοῦ ἄρχοντοσ, οἱο͂ν δοῦλον πρὸσ δεσπότου καὶ ἕκαστον πρὸσ τὴν ἑκάστου καθήκουσαν ἀρχήν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 69:2)
ἐπεὶ δ’ ἡ μὲν ὡσ ὑποκειμένη καὶ ὡσ ὕλη οὐσία ὁμολογεῖται, αὕτη δ’ ἐστὶν ἡ δυνάμει, λοιπὸν τὴν ὡσ ἐνέργειαν οὐσίαν τῶν αἰσθητῶν εἰπεῖν τίσ ἐστιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 16:1)
οἱ δὲ ἀγγεῖον σκεπαστικὸν χρημάτων καὶ σωμάτων ἤ τι ἄλλο τοιοῦτον προτιθέντεσ, τὴν ἐνέργειαν λέγουσιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 27:1)
τὸ ὄνομα τὴν σύνθετον οὐσίαν ἢ τὴν ἐνέργειαν καὶ τὴν μορφήν, οἱο͂ν ἡ οἰκία πότερον σημεῖον τοῦ κοινοῦ ὅτι σκέπασμα ἐκ πλίνθων καὶ λίθων ὡδὶ κειμένων, ἢ τῆσ ἐνεργείασ καὶ τοῦ εἴδουσ ὅτι σκέπασμα, καὶ γραμμὴ πότερον δυὰσ ἐν μήκει ἢ ὅτι δυάσ, καὶ ζῷον πότερον ψυχὴ ἐν σώματι ἢ ψυχή·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 31:1)
ἓν γάρ τι ἕκαστον, καὶ τὸ δυνάμει καὶ τὸ ἐνεργείᾳ ἕν πώσ ἐστιν, ὥστε αἴτιον οὐθὲν ἄλλο πλὴν εἴ τι ὡσ κινῆσαν ἐκ δυνάμεωσ εἰσ ἐνέργειαν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 83:1)
εἰ οὖν μὴ ἐνδέχεται ταῦτα λέγειν, φανερὸν ὅτι δύναμισ καὶ ἐνέργεια ἕτερόν ἐστιν ἐκεῖνοι δ’ οἱ λόγοι δύναμιν καὶ ἐνέργειαν ταὐτὸ ποιοῦσιν, διὸ καὶ οὐ μικρόν τι ζητοῦσιν ἀναιρεῖν, ὥστε ἐνδέχεται δυνατὸν μέν τι εἶναι μὴ εἶναι δέ, καὶ δυνατὸν μὴ εἶναι εἶναι δέ, ὁμοίωσ δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων κατηγοριῶν δυνατὸν βαδίζειν ὂν μὴ βαδίζειν, καὶ μὴ βαδίζειν δυνατὸν ὂν βαδίζειν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 32:4)
τὸ γὰρ μὴ ὑπολείπειν τὴν διαίρεσιν ἀποδίδωσι τὸ εἶναι δυνάμει ταύτην τὴν ἐνέργειαν, τὸ δὲ χωρίζεσθαι οὔ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 62:1)
τὴν μὲν οὖν τοιαύτην ἐνέργειαν λέγω, ἐκείνην δὲ κίνησιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 65:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION