헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

" θρήνου δὲ ἀθρόωσ ἐξ ἅπαντοσ τοῦ τέλουσ γενομένου, οἱ μὲν ἄρχοντεσ αὐτοῦ προσπεσόντεσ ἱκέτευον, ὁ δὲ Καῖσαρ μόλισ τε καὶ κατ’ ὀλίγον ἐνδιδοὺσ ἐσ τοσοῦτον ὅμωσ ὑφῆκεν, ὡσ ἑκατὸν καὶ εἴκοσι μόνουσ, οἳ κατάρξαι μάλιστα ἐδόκουν, διακληρῶσαι καὶ δυώδεκα αὐτῶν τοὺσ λαχόντασ ἀνελεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 7 4:7)
ἐνδιδοὺσ οὖν ἤδη πρὸσ τὴν τοῦ Ιὀγόρθα προδοσίαν ὁ Βόκχοσ, ἐσ μὲν ὑπόκρισιν ἐπ’ ἄλλον στρατὸν περιέπεμπεν ἐσ Αἰθίοπασ τοὺσ γείτονασ, οἳ ἐπὶ ἑσπέραν ἀπὸ τῶν ἑώων Αἰθιόπων διήκουσιν ἐσ τὸ Μαυρούσιον ὄροσ ὃ καλοῦσιν Ἄτλαντα, Μάριον δ’ ἠξίου Σύλλαν οἱ πέμψαι συνελθεῖν ἐσ λόγουσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, EK THS NOMADIKHS 5:4)
οὗ δὴ καὶ ἐστρατοπέδευσεν, ἐνδιδοὺσ ἔτι τοῖσ Θηβαίοισ τριβήν, εἰ μεταγνόντεσ ἐπὶ τοῖσ κακῶσ ἐγνωσμένοισ πρεσβεύσαιντο παῤ αὐτόν.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 7 7:2)
Ἡγησίστρατοσ γάρ, ὅτῳ ἡ φρουρὰ ἡ Μιλησίων ἐκ βασιλέωσ ἐπετέτραπτο, πρόσθεν γράμματα παῤ Ἀλέξανδρον ἔπεμπεν ἐνδιδοὺσ τὴν Μίλητον·
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 18 4:1)
Καὶ Κρατερὸν μὲν ἐκπέμπει αὖθισ ξὺν τῇ στρατιᾷ [διὰ τῆσ Ἀραχωτῶν καὶ Δραγγῶν γῆσ], αὐτὸσ δὲ κατέπλει ἐσ τὴν Μουσικανοῦ ἐπικράτειαν, ἥντινα εὐδαιμονεστάτην τῆσ Ἰνδῶν γῆσ εἶναι ἐξηγγέλλετο, ὅτι οὔπω οὔτε ἀπηντήκει αὐτῷ Μουσικανὸσ ἐνδιδοὺσ αὑτόν τε καὶ τὴν χώραν οὔτε πρέσβεισ ἐπὶ φιλίᾳ ἐκπέμπει, οὐδέ τι οὔτε αὐτὸσ ἐπεπόμφει ἃ δὴ μεγάλῳ βασιλεῖ εἰκόσ, οὔτε τι ᾐτήκει ἐξ Ἀλεξάνδρου.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 15 5:1)
οὕτω δὴ ἐκπλαγεὶσ κατὰ τάχοσ ἀπήντα Ἀλεξάνδρῳ, δῶρά τε τὰ πλείστου ἄξια παῤ Ἰνδοῖσ κομίζων καὶ τοὺσ ἐλέφαντασ ξύμπαντασ ἄγων καὶ τὸ ἔθνοσ τε καὶ αὑτὸν ἐνδιδοὺσ καὶ ὁμολογῶν ἀδικεῖν, ὅπερ μέγιστον παῤ Ἀλεξάνδρῳ ἦν ἐσ τὸ τυχεῖν ὧν τισ δέοιτο.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 15 6:2)
Ὁ δὲ τῶν Ιοὐδαίων βασιλεὺσ οὐχ ὥσπερ πρότερον εἶχεν πρόσ τε τὸν Ἀλέξανδρον καὶ τὸν Ἀριστόβουλον ἀκούειν μόνον τὰσ κατ’ αὐτῶν διαβολάσ, ἀλλ’ ἤδη διὰ μίσουσ οἰκείου γεγενημένοσ αὐτὸσ εἰ καὶ μὴ λέγοι τισ ἐξειργάζετο, παρατηρῶν ἕκαστα καὶ πυνθανόμενοσ καὶ πᾶσιν ἐνδιδοὺσ τοῖσ βουλομένοισ, εἴ τισ ἔχοι τι κατ’ ἐκείνων εἰπεῖν, Εὐάρατόν τε Κῷον Ἀλεξάνδρῳ συνειδέναι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 367:1)
ἄλλοσ δὲ τῶν ἐφόρων, οἱο͂ν ἐνδιδοὺσ τῷ Ἄγιδι καὶ δεικνύων ἀποφυγὴν τῆσ αἰτίασ, ἠρώτησεν εἰ ταῦτα ἔπραξεν ὑπὸ Λυσάνδρου καὶ Ἀγησιλάου βιασθείσ.
(플루타르코스, Agis, chapter 19 4:2)
ὁ δὲ Σωκράτουσ ἔρωσ πολλοὺσ ἔχων καὶ μεγάλουσ ἀνταγωνιστὰσ πῇ μὲν ἐκράτει τοῦ Ἀλκιβιάδου, δι’ εὐφυί̈αν ἁπτομένων τῶν λόγων αὐτοῦ καὶ τὴν καρδίαν στρεφόντων καὶ δάκρυα ἐκχεόντων, ἔστι δ’ ὅτε καὶ τοῖσ κόλαξι πολλὰσ ἡδονὰσ ὑποβάλλουσιν ἐνδιδοὺσ ἑαυτόν, ἀπωλίσθαινε τοῦ Σωκράτουσ καὶ δραπετεύων ἀτεχνῶσ ἐκυνηγεῖτο, πρὸσ μόνον ἐκεῖνον ἔχων τὸ αἰδεῖσθαι καὶ τὸ φοβεῖσθαι, τῶν δ’ ἄλλων ὑπερορῶν.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 6 1:1)
ταῦτα δ’ εἰδὼσ Ἀλκιβιάδησ ἔπεμπε κρύφα πρὸσ τοὺσ ἐν Σάμῳ δυνατοὺσ τῶν Ἀθηναίων, ἐλπίδασ ἐνδιδοὺσ παρέξειν τὸν Τισαφέρνην φίλον, οὐ τοῖσ πολλοῖσ χαριζόμενοσ οὐδὲ πιστεύων ἐκείνοισ, ἀλλὰ τοῖσ ἀρίστοισ, εἰ τολμήσειαν ἄνδρεσ ἀγαθοὶ γενόμενοι καὶ παύσαντεσ ὑβρίζοντα τὸν δῆμον αὐτοὶ δι’ ἑαυτῶν σώζειν τὰ πράγματα καὶ τὴν πόλιν.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 25 4:1)
Ἀθηναίοισ δὲ τοὺσ ἐλευθέρουσ ἀφῆκεν ἄνευ λύτρων, ἀρχὰσ ἀποστάσεωσ ἐνδιδοὺσ αὐτοῖσ.
(플루타르코스, Aratus, chapter 24 3:2)
προσποιούμενοσ δὲ τῶν προτέρων μεταμέλειν αὐτῷ καὶ μαλακώτερον ἐνδιδοὺσ ἑαυτόν, ἤρεσκε τοῖσ τὰ κοινὰ κλέπτουσιν οὐκ ἐξελέγχων οὐδ’ ἀκριβολογούμενοσ, ὥστε καταπιμπλαμένουσ τῶν δημοσίων ὑπερεπαινεῖν τὸν Ἀριστείδην καὶ δεξιοῦσθαι τὸν δῆμον ὑπὲρ αὐτοῦ, σπουδάζοντασ ἄρχοντα πάλιν αἱρεθῆναι.
(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 4 3:3)
τῆσ δὲ ἕκτησ ὡσ οὐδὲ εἷσ πρώτησ ὠρέγετο, θεραπείαισ τὸν δῆμον ἀναλαμβάνων καὶ πρὸσ χάριν ἐνδιδοὺσ τοῖσ πολλοῖσ, οὐ μόνον παρὰ τὸν ὄγκον καὶ τὸ κοινὸν ἀξίωμα τῆσ ἀρχῆσ, ἀλλὰ καὶ παρὰ τὴν αὐτοῦ φύσιν ὑγρόσ τισ εἶναι βουλόμενοσ καὶ δημοτικόσ, ἥκιστα τοιοῦτοσ πεφυκώσ.
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 28 1:2)
δεξαμένου δὲ τοῦ Καίσαροσ ὁ Κλώδιοσ ὁρῶν ἐκφεύγοντα τὴν δημαρχίαν αὐτοῦ τόν Κικέρωνα προσεποιεῖτο συμβατικῶσ ἔχειν, καὶ τῇ Τερεντίᾳ τὴν πλείστην ἀνατιθεὶσ αἰτίαν, ἐκείνου δὲ μεμνημένοσ ἐπιεικῶσ ἀεὶ καὶ λόγουσ εὐγνώμονασ ἐνδιδούσ, ὡσ ἄν τισ οὐ μισῶν οὐδὲ χαλεπαίνων, ἀλλ’ ἐγκαλῶν μέτρια καὶ φιλικά, παντάπασιν αὐτοῦ τόν φόβον ἀνῆκεν, ὥστ’ ἀπειπεῖν τῷ Καίσαρι τὴν πρεσβείαν καὶ πάλιν ἔχεσθαι τῆσ πολιτείασ, ἐφ’ ᾧ παροξυνθεὶσ ὁ Καῖσαρ τόν τε Κλώδιον ἐπέρρωσε καὶ Πομπήιον ἀπέστρεψε κομιδῇ τοῦ Κικέρωνοσ, αὐτόσ τε κατεμαρτύρησεν ἐν τῷ δήμῳ μὴ δοκεῖν αὐτῷ καλῶσ μηδὲ νομίμωσ ἄνδρασ ἀκρίτουσ ἀνῃρῆσθαι τοὺσ περὶ Λέντλον καὶ Κέθηγον.
(플루타르코스, Cicero, chapter 30 3:1)
δεῖ γὰρ τὸν ἄρχοντα σῴζειν πρῶτον αὐτὴν τὴν ἀρχήν σῴζεται δ’ οὐχ ἧττον ἀπεχομένη τοῦ μὴ προσήκοντοσ ἢ περιεχομένη τοῦ προσήκοντοσ, ὁ δ’ ἐνδιδοὺσ ἢ ἐπιτείνων οὐ μένει βασιλεὺσ οὐδὲ ἄρχων, ἀλλ’ ἢ δημαγωγὸσ ἢ δεσπότησ γιγνόμενοσ, ἐμποιεῖ τὸ μισεῖν ἢ καταφρονεῖν τοῖσ ἀρχομένοισ.
(플루타르코스, Comparison of Theseus and Romulus, chapter 2 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION