헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Πονουμένων δὲ ὧδε πάντων ὑπὲρ φύσιν ἀνθρωπίνην, ἡ μὲν στρατηγὶσ ἡ Καίσαροσ ἅπασα διεφθάρη, τῶν δὲ Ἀρείων οἱ μὲν ὑπὸ τῷ Καρσουληίῳ μᾶλλον ἐκράτουν τῶν κατὰ σφᾶσ, οὐκ αἰσχρῶσ, ἀλλὰ κατ’ ὀλίγον ἐνδιδόντων, οἱ δὲ ὑπὸ τῷ Πάνσᾳ τὸν αὐτὸν τρόπον ἐβαροῦντο, διεκαρτέρουν δ’ ὅμωσ ἐπ’ ἴσησ ἑκάτεροι, μέχρι Πάνσασ ὀβελῷ τὴν λαγόνα τρωθεὶσ ἐσ Βονωνίαν ἐξεφέρετο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 9 6:1)
Λίβων μὲν δὴ συνεὶσ τῶν ἐχθρῶν ἐνδιδόντων ἠξίου τοὺσ ἡγεμόνασ αὐτοὺσ συνελθεῖν ὡσ ἀλλήλοισ ἐνδώσοντασ, ὅ τι ἂν δοκῇ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 8 3:7)
Καὶ τὸν Δόριον περάσασ πολλὰ μὲν πολέμῳ κατέδραμε, πολλὰ δὲ παρὰ τῶν αὑτοὺσ ἐνδιδόντων ὅμηρα αἰτήσασ ἐπὶ Λήθην μετῄει, πρῶτοσ ὅδε Ῥωμαίων ἐπινοῶν τὸν ποταμὸν τόνδε διαβῆναι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 4:1)
κἀκεῖ αὐτῷ πρεσβεία ἀφικνεῖται Παφλαγόνων, τό τε ἔθνοσ ἐνδιδόντων καὶ ἐσ ὁμολογίαν ξυμβαινόντων·
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 4 1:2)
ὁ δὲ εἰσ μὲν Πηλούσιον φυλακὴν εἰσήγαγε, τοὺσ δὲ ἐπὶ τῶν νεῶν ἀναπλεῖν κατὰ τὸν ποταμὸν κελεύσασ ἔστε ἐπὶ Μέμφιν πόλιν αὐτὸσ ἐφ̓ Ἡλιουπόλεωσ ᾔει, ἐν δεξιᾷ ἔχων τὸν ποταμὸν τὸν Νεῖλον, καὶ ὅσα καθ̓ ὁδὸν χωρία ἐνδιδόντων τῶν ἐνοικούντων κατασχὼν διὰ τῆσ ἐρήμου ἀφίκετο ἐσ Ἡλιούπολιν·
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 1 3:1)
καὶ ἐν τούτῳ οἱ περὶ Κρατερὸν ξυνέμιξαν αὐτῷ, τοῖσ μὲν ξένοισ τοῖσ Δαρείου οὐκ ἐντετυχηκότεσ, τὴν χώραν δὲ ὅσην διαπεπορευμένοι ἦσαν τὴν μὲν βίᾳ, τὴν δὲ ἐνδιδόντων τῶν κατοικούντων προσπεποιημένοι.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 23 6:2)
ἦν δὲ ὅ τε κτύποσ τῆσ εἰρεσίασ οὐδενὶ ἄλλῳ ἐοικώσ, ἅτε ἀπὸ πολλῶν νεῶν ἐν ταὐτῷ ἐρεσσομένων, καὶ βοὴ ἀπό τε τῶν κελευστῶν ἐνδιδόντων τὰσ ἀρχάσ τε καὶ ἀναπαύλασ τῇ εἰρεσίᾳ καὶ τῶν ἐρετῶν ὁπότε ἀθρόοι ἐμπίπτοντεσ τῷ ῥοθίῳ ἐπαλαλάξειαν·
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 3 3:1)
παυσαμένου δὲ τοῦ Ἀρίονοσ καὶ τῶν πορθμέων οὐδὲν μαλακὸν ἐνδιδόντων, ὁ μὲν ἔρριψεν ἑαυτὸν εἰσ τὸν πόντον, δελφὶσ δ̓ ὑπελθὼν ἐξεκόμισε τὸν ᾠδὸν ἐπὶ Ταίναρον ὡσ εἶχε σὺν τῇ σκευῇ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 7:4)
οὗτοι δὲ ὡσ λύσοντεσ τὴν πολιορκίαν καὶ τὰσ δυνάμεισ ἀπάξοντεσ εἰσ Ιὠνίαν δείλησ ταῖσ ναυσὶ πάσαισ ἐξέπλευσαν, καὶ τὸ πεζὸν στράτευμα μέχρι τινὸσ ἀπαγαγόντεσ, ὡσ ἐπέλαβεν ἡ νύξ, πάλιν ὑπέστρεψαν καὶ περὶ μέσασ νύκτασ προσέμιξαν τῇ πόλει, καὶ τὰσ μὲν τριήρεισ ἀπέστειλαν προστάξαντεσ ἀφέλκειν τὰ πλοῖα καὶ κραυγὴν ποιεῖν, ὡσ ἁπάσησ ἐκεῖ τῆσ δυνάμεωσ οὔσησ, αὐτοὶ δὲ μετὰ τοῦ πεζοῦ στρατεύματοσ πρὸσ τοῖσ τείχεσιν ἐτήρουν τὸ συντεταγμένον παρὰ τῶν ἐνδιδόντων σύσσημον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 66 9:1)
ἐκάλει δὲ τὸν Ἀντίοχον ἐπὶ τούτοισ ἅμα μὲν τῶν φίλων αὐτὴν ἀναπεισάντων, ἅμα δὲ καὶ τὴν πόλιν ἐνδιδόντων τινῶν ἐκ τῆσ Σελευκείασ τῷ Τρύφωνι δείσασα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 271:2)
τῶν δὲ Γαζαίων ἀντεχόντων καὶ μήτε ὑπὸ τῆσ ἐνδείασ μήτε ὑπὸ τοῦ πλήθουσ τῶν ἀναιρουμένων ἐνδιδόντων, πᾶν γὰρ ὁτιοῦν ὑπέμενον παθεῖν ἢ ὑπὸ τῷ πολεμίῳ γενέσθαι, προσεπήγειρεν δ’ αὐτῶν τὴν προθυμίαν καὶ Ἀρέτασ ὁ Ἀράβων βασιλεὺσ ἐπίδοξοσ ὢν ἥξειν αὐτοῖσ σύμμαχοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 444:1)
πρὸσ δὲ τὸ πάθοσ τῶν στασιαστῶν μηδὲν ἐνδιδόντων Τίτοσ οἰκτείρων τὰ λείψανα τοῦ δήμου καὶ σπουδάζων τὸ γοῦν περιὸν ἐξαρπάσαι, πάλιν ἤρχετο χωμάτων χαλεπῶσ αὐτῷ τῆσ ὕλησ ποριζομένησ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 592:1)
μᾶλλον δὲ πολὺ μετριώτεροσ ἐκεῖνοσ, ἔρωτι μὲν ἁλούσ, ὡσ ἔφασκεν ἀπολογούμενοσ, ἑκὼν δὲ μάλα εὐψύχωσ ἐσ τὸ πῦρ ἁλλόμενοσ, καίτοι ἐλεούντων αὐτὸν ἤδη Κροτωνιατῶν καὶ ἐνδιδόντων φυγεῖν, εἰ βούλοιτο.
(루키아노스, Apologia 11:3)
ὅτι μάλιστα οὖσιν θεοῖσ εὐχαῖσ προσδιαλεγομένουσ καὶ ἱκετείαισ, ἀνατέλλοντόσ τε ἡλίου καὶ σελήνησ καὶ πρὸσ δυσμὰσ ἰόντων προκυλίσεισ ἅμα καὶ προσκυνήσεισ ἀκούοντέσ τε καὶ ὁρῶντεσ Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων πάντων ἐν συμφοραῖσ παντοίαισ ἐχομένων καὶ ἐν εὐπραγίαισ, οὐχ ὡσ οὐκ ὄντων ἀλλ’ ὡσ ὅτι μάλιστα ὄντων καὶ οὐδαμῇ ὑποψίαν ἐνδιδόντων ὡσ οὐκ εἰσὶν θεοί ‐ τούτων δὴ πάντων ὅσοι καταφρονήσαντεσ οὐδὲ ἐξ ἑνὸσ ἱκανοῦ λόγου, ὡσ φαῖεν ἂν ὅσοι καὶ σμικρὸν νοῦ κέκτηνται, νῦν ἀναγκάζουσιν ἡμᾶσ λέγειν ἃ λέγομεν, πῶσ τούτουσ ἄν τισ ἐν πρᾳέσι λόγοισ δύναιτο νουθετῶν ἅμα διδάσκειν περὶ θεῶν πρῶτον ὡσ εἰσίν;
(플라톤, Laws, book 10 20:1)
καὶ φυγὴ μὲν οὐκ ἦν, ἀναχώρησισ δὲ πρὸσ ὄροσ τὸ καλούμενον Ὀλόκρον, ὥστε καὶ τὸν Αἰμίλιον ἰδόντα φησὶν ὁ Ποσειδώνιοσ καταρρήξασθαι τὸν χιτῶνα, τούτων μὲν ἐνδιδόντων, τῶν δ’ ἄλλων Ῥωμαίων διατρεπομένων τὴν φάλαγγα προσβολὴν οὐκ ἔχουσαν, ἀλλ’ ὥσπερ χαρακώματι τῷ πυκνώματι τῶν σαρισῶν ὑπαντιάζουσαν πάντοθεν ἀπρόσμαχον.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 20 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION