헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ὀρφεῖ δὲ γλῶσσαν τὴν ἐναντίαν ἔχεισ.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 2:8)
ἐγὼ δέ, ὦ ἄνδρεσ, πολὺ τὴν ἐναντίαν τούτοισ γνώμην ἔχω.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 8:1)
παραπλεόντων δὲ Σειρῆνασ αὐτῶν, Ὀρφεὺσ τὴν ἐναντίαν μοῦσαν μελῳδῶν τοὺσ Ἀργοναύτασ κατέσχε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 25:1)
Ζεὺσ δὲ Ἑρμῆν πέμπει πρὸσ Ἀτρέα καὶ λέγει συνθέσθαι πρὸσ Θυέστην περὶ τοῦ βασιλεῦσαι Ἀτρέα, εἰ τὴν ἐναντίαν ὁδεύσει ὁ Ἥλιοσ·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 2 12:1)
ὁ δὲ θεὸσ τὴν ἐναντίαν ἐτίθετο, ἀντέχειν καὶ τρέφειν τὸν ὄγκον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 15:8)
ἐγὼ μὲν γὰρ ἐξ ἀμφοτέρων ἡγοῦμαι τῇ τότε κοινωνίᾳ τὴν νῦν ἐναντίαν εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 6:2)
ἐγὼ δὲ τοῦτο μὲν οὔτ’ ἂν αὐτὸσ ποιήσαιμι οὔθ’ ὅστισ ἄλλοσ ποιεῖ νοῦν ἔχειν ἡγοῦμαι, τὴν δὲ ἐναντίαν πᾶσαν βαδιοῦμαι καὶ τὰσ πόλεισ ὡσ ἂν οἱο͂́σ τε ὦ κοσμήσω, κεφαλαίοισ τῶν ἐπαίνων ὥσπερ εἰκόσ ἐστι χρώμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 3:8)
ἀλλὰ μὴν ταῦτά γε οὐδείσ ἐστιν ὅστισ ἂν τὴν ἐναντίαν φύσιν εἰπὼν ἔχειν αἰσχυνθείη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 73:10)
ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνοσ τὴν φαύλην δικαίωσ ψέγει, τί κωλύει τήν γε ἐναντίαν ἡμᾶσ ἐπαινοῦντασ ὀρθῶσ ποιεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 110:3)
ἀλλὰ μὴν εἴ γε τοῦθ’ ἕπεται φύσει τοῖσ ἀγαθοῖσ ἀνδράσι, τὴν ἀγαθὴν δόξαν διώκειν, πῶσ οὐκ ἀδικεῖσθαι φαίη τισ ἂν αὐτοὺσ, εἰ κινδυνεύειν μὲν καὶ πάσχειν ὁτιοῦν ᾤοντο δεῖν ἐπὶ τῷ καλλίονι τῶν λόγων, εἰ δὲ μὴ, μέροσ γέ τι καὶ διὰ τοῦτο, ἐχόντων δὲ πέρασ καὶ τῶν λόγων καὶ τῶν ἔργων αὐτοῖσ καὶ προσέτι καὶ τοῦ βίου, τὴν ἐναντίαν δόξαν οἴσονται, καὶ πῶσ ἂν μᾶλλον ἀποστεροίημεν τὸν μισθὸν αὐτοὺσ, ὃσ μόνοσ τοῖσ ἐπιεικέσι παρὰ τῆσ φύσεωσ ὑπάρχει, καὶ ταῦτα συμφάσκοντεσ εἶναι δεῖν τοῖσ ἀγαθοῖσ καὶ ζῶσι καὶ τελευτήσασιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 191:5)
ἐπειδὰν δὲ ὁ θερισμὸσ ἥκῃ καὶ δέῃ πρὸσ ὕψοσ ἰέναι, τὰ μὲν ἄλλ’ ἀμύθητα, ἄμμοι δ’ ἐκεῖναι καὶ γῆσ χάσματα ἀντὶ τεμπῶν καὶ ἑλῶν ἔστιν αὐτῷ τὸ μηδαμῆ κωλύειν, ἀλλ’ ἀτεχνῶσ ὥσπερ οἱ τὴν ἐναντίαν τῷ παντὶ βαδίζοντεσ τῶν ἀστέρων ἐναντία καὶ τοῖσ καιροῖσ καὶ τῇ φύσει τῆσ χώρασ αἴρεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 33:1)
οὕτω τοίνυν καὶ τῶν ἀνθρώπων ὅσοι θεοφιλεῖσ καὶ τῶν ὁμοφύλων προέχουσιν, οὐκ αἰσχύνονται τἀληθῆ λέγοντεσ, ἀλλ’ ἡγοῦνται τοὺσ ἀλήτασ ὑπὸ ἀπορίασ πολλὰ ψευδομένουσ καὶ κατὰ τὴν τῆσ χρείασ αἰτίαν ποιῆσαι τοὔνομα τοῦτο ὃ σὺ φεύγεισ, τὸν ἀλαζόνα, ᾧ πᾶσαν τὴν ἐναντίαν ἔρχεται δήπουθεν ὁ τἀληθῆ λέγων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 13:3)
ἐναντίαν δὲ τίθεμεν τὴν ἕξιν ἐφ’ ἥν τε ἁμαρτάνομεν μᾶλλον καὶ ἐφ’ ἣν οἱ πολλοί ἡ δ’ ἑτέρα ὥσπερ οὐκ οὖσα λανθάνει·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 88:4)
ὥστ’ ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων ζῴων ἁπλοῦν τὸ βίαιον, ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἀψύχων οὐ γὰρ ἔχει λόγον καὶ ὄρεξιν ἐναντίαν, ἀλλὰ τῇ ὀρέξει ζῇ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 132:5)
πλεονάκισ γὰρ εἰσ τὴν ἐναντίαν μεταβάλλουσι πᾶσαι αἱ πολιτεῖαι ἢ τὴν σύνεγγυσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 337:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION