헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ὅμηροσ μὲν γὰρ καὶ ἄντικρυσ αὐτὴν ἐναγώνιον ἀποφαίνει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 6:11)
χωρῆσαι βουλομένῳ καὶ πρὸσ ἀσκήσει γενέσθαι καὶ δύναμιν περιποιήσασθαι ἐναγώνιον ἐτέρων ἔργων τε καὶ πράξεων δεῖ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΥ ΑΣΚΗΣΕΩΣ. 8:1)
τὸν Ἄρην δὲ μυθολογοῦσι πρῶτον κατασκευάσαι πανοπλίαν καὶ στρατιώτασ καθοπλίσαι καὶ τὴν ἐν ταῖσ μάχαισ ἐναγώνιον ἐνέργειαν εἰσηγήσασθαι, φονεύοντα τοὺσ ἀπειθοῦντασ τοῖσ θεοῖσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 74 4:1)
βιαζομένου δὲ τοῦ Φωκίωνοσ καὶ πρὸσ περίστασιν ἀπεγνωσμένην ὑπὲρ τοῦ ζῆν ἀγωνιζομένου οἱ μὲν πλησίον ὄντεσ ἤκουον τῶν τῆσ ὑποθέσεωσ δικαίων, οἱ δὲ μακρότερον διεστηκότεσ διὰ τὸ μέγεθοσ τῆσ κραυγῆσ τῶν θορυβούντων ἤκουον μὲν οὐδέν, αὐτὴν δὲ μόνην ἐθεώρουν τὴν τοῦ σώματοσ κίνησιν, γινομένην ἐναγώνιον καὶ ποικίλην διὰ τὸ μέγεθοσ τοῦ κινδύνου.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 67 1:1)
ἐπὶ δὲ τούτοισ ὑπῆρχε καὶ τῇ ψυχῇ μετέωροσ καὶ μεγαλοπρεπὴσ καὶ καταφρονῶν οὐ τῶν πολλῶν μόνον, ἀλλὰ καὶ τῶν ἐν ταῖσ δυναστείαισ ὄντων, καὶ τὸ πάντων ἰδιώτατον, κατὰ μὲν τὴν εἰρήνην ἐν μέθαισ διέτριβε καὶ συμποσίοισ ἔχουσιν ὀρχήσεισ καὶ κώμουσ καὶ τὸ σύνολον ἐζήλου τὴν μυθολογουμένην ποτὲ γενέσθαι κατ’ ἀνθρώπουσ τοῦ Διονύσου διάθεσιν, κατὰ δὲ τοὺσ πολέμουσ ἐνεργὸσ ἦν καὶ νήφων, ὥστε παρὰ πάντασ τοὺσ ἐργατευομένουσ ἐναγώνιον παρέχεσθαι τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχήν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 92 4:1)
εἶχε γὰρ ἑκατέραν πηχῶν ἑκατὸν εἴκοσι, σεσιδηρωμένην καὶ τὴν ἐμβολὴν ἔχουσαν παραπλησίαν νεὼσ ἐμβόλῳ, καὶ προωθουμένην μὲν εὐκινήτωσ, ὑπότροχον δὲ καὶ τὴν ἐναγώνιον ἐνέργειαν λαμβάνουσαν δἰ ἀνδρῶν οὐκ ἐλαττόνων ἢ χιλίων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 95 1:3)
καὶ μετὰ τὴν τροπὴν τῶν Λατίνων καὶ τὴν ἅλωσιν τοῦ χάρακοσ αὐτῶν περὶ δείλην ὀψίαν τὸ τέλοσ λαβούσησ τῆσ μάχησ, ἐν τῇ Ῥωμαίων ἀγορᾷ τὸν αὐτὸν τρόπον ὀφθῆναι δύο νεανίσκοι λέγονται, πολεμικὰσ ἐνδεδυκότεσ στολὰσ μήκιστοί τε καὶ κάλλιστοι καὶ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν ἔχοντεσ, αὐτοί τε φυλάττοντεσ ἐπὶ τῶν προσώπων ὡσ ἐκ μάχησ ἡκόντων τὸ ἐναγώνιον σχῆμα, καὶ τοὺσ ἵππουσ ἱδρῶτι διαβρόχουσ ἐπαγόμενοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 13 2:1)
μετατίθημι τῆσ λέξεωσ ταύτησ τὴν ἁρμονίαν, καὶ γενήσεταί μοι οὐκέτι ὑπαγωγικὸν τὸ πλάσμα οὐδ’ ἱστορικόν, ἀλλ’ ὀρθὸν μᾶλλον καὶ ἐναγώνιον·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 428)
ταῦτα μέντοι πολλαχῇ μακροτέραν τε αὐτὴν ποιεῖ κἀναληθεστέραν ἀπαθῆ τε καὶ ἄψυχον καὶ πανηγυρικὴν μᾶλλον ἢ ἐναγώνιον.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 4 2:2)
μάλιστα δὲ κατὰ τὸ δραστήριον καὶ ἐναγώνιον καὶ ἐμπαθὲσ ὅλῳ καὶ τῷ παντὶ κρεῖττον ἔχει ἐκείνησ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 21 6:1)
ἔχει μέντοι τὰ πλείω καλῶσ οὐ γὰρ δοκεῖ ψεύδεσθαι, πλὴν ὅτι πολιτικόν γε τὸ σχῆμα αὐτῆσ ἐστιν, οὐκ ἐναγώνιον.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 30 7:4)
κατὰ τὴν ποικιλίαν, κατὰ τὴν συμμετρίαν, κατὰ τὴν εὐκαιρίαν, ἔτι πρὸσ τούτοισ κατὰ τὸ παθητικόν τε καὶ ἐναγώνιον καὶ δραστήριον καὶ τελευταῖον τὸ πρέπον, ὃ τῶν ἄστρων ψαύει παρὰ Δημοσθένει.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 34 1:4)
ὅσοι δ’ ἐν ἁμαρτήματοσ αὐτὸ μοίρᾳ φέρουσι, τὰσ αἰτίασ οὐκ ἐξητακότεσ, δι’ ἃσ εἰώθει πλεονάζειν ἐνίοτε ἐν τοῖσ ὀνόμασιν, οὐ δεόντωσ αὐτοῦ κατηγοροῦσιν, ἀλλ’ ἐοίκασιν οἱ τοῦτο συκοφαντοῦντεσ τὴν βραχυλογίαν ἐκ παντὸσ ἀπαιτεῖν, ἥν, ὅπερ εἶπον, παντὸσ μᾶλλον καὶ εὐκαιρότερον παρέχεται, τῶν δὲ ἄλλων ἀρετῶν οὐδεμίαν, οὐκέτι συνορῶντεσ ὅτι καὶ τῆσ σαφηνείασ δεῖ στοχάζεσθαι τὸν ῥήτορα καὶ τῆσ ἐναργείασ καὶ τῆσ αὐξήσεωσ καὶ τῆσ περὶ τὴν σύνθεσιν τῶν ὀνομάτων εὐρυθμίασ, ὑπὲρ ἅπαντα δὲ ταῦτα τοῦ παθητικήν τε καὶ ἠθικὴν καὶ ἐναγώνιον ποιεῖν τὴν λέξιν, ἐν οἷσ ἐστιν ἡ πλείστη τοῦ πιθανοῦ μοῖρα.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 58 1:1)
τῶν δὲ τοὺσ ἀκριβεῖσ προαιρουμένων λόγουσ καὶ πρὸσ τὴν ἐναγώνιον ἀσκούντων ῥητορικήν, ὧν ἐγένετο Ἀντιφῶν τε ὁ Ῥαμνούσιοσ καὶ Θρασύμαχοσ ὁ Καλχηδόνιοσ καὶ Πολυκράτησ ὁ Ἀθηναῖοσ Κριτίασ τε ὁ τῶν τριάκοντα ἄρξασ καὶ Ζωΐλοσ ὁ τὰσ καθ’ Ὁμήρου συντάξεισ καταλιπὼν καὶ ἄλλοι τοιοῦτοί τινεσ, οὐδένα ἡγούμενοσ οὔτε ἀκριβέστερον οὔτε χαριέστερον γεγονέναι Λυσίου·
(디오니시오스, chapter 201)
οὐδὲ τὴν σύνθεσιν ἐπιδείκνυται τὴν φυσικὴν καὶ ἀφελῆ καὶ ἐναγώνιον, ὥσπερ ἡ Λυσίου, ἀλλὰ πεποιημένην μᾶλλον εἰσ σεμνότητα πομπικὴν καὶ ποικίλην καὶ πῇ μὲν εὐπρεπεστέραν ἐκείνησ πῇ δὲ περιεργοτέραν.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 2 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION