헬라어 문장 내 검색 Language

βουλόμενοσ δὴ συνεθίσαι τοὺσ ἄριστα φρονοῦντασ, τούτουσ ἐπάναγκεσ περὶ τῶν πραγμάτων λέγειν, ἐπειδὴ ὀνομαστὶ αὐτῶν ἕνα ἕκαστον ἀπορεῖ προσειπεῖν, τῇ ἐπωνυμίᾳ τῆσ ὅλησ ἡλικίασ περιλαβὼν παρακαλεῖ ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ προτρέπει δημηγορεῖν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 243)
ὁ γὰρ πρὸσ ἕνα τοῦτο πράττων, ἐπὶ μισθῷ δὲ τὴν πρᾶξιν ποιούμενοσ, αὐτῷ μοι δοκεῖ τούτῳ ἔνοχοσ εἶναι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 512)
φήσασ γὰρ Φιλωτάδην τὸν Κυδαθηναιᾶ, ἕνα τῶν πολιτῶν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1142)
ἔπειθ’ ὑμεῖσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Σωκράτην μὲν τὸν σοφιστὴν ἀπεκτείνατε, ὅτι Κριτίαν ἐφάνη πεπαιδευκώσ, ἕνα τῶν τριάκοντα τῶν τὸν δῆμον καταλυσάντων, Δημοσθένησ δ’ ὑμῖν ἑταίρουσ ἐξαιρήσεται, ὁ τηλικαύτασ τιμωρίασ λαμβάνων παρὰ τῶν ἰδιωτῶν καὶ δημοτικῶν ἀνθρώπων ὑπὲρ τῆσ ἰσηγορίασ, ᾧ παρακεκλημένοι τινὲσ τῶν μαθητῶν ἥκουσιν ἐπὶ τὴν ἀκρόασιν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1731)
μὴ οὖν εἰσ ἁθρόουσ, ἀλλ’ εἰσ ἕνα ἀποσκήψατε, καὶ τὴν παρασκευὴν καὶ τοὺσ συνηγόρουσ αὐτῶν παρατηρεῖτε·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1931)
ὧν ἕνα μὲν καὶ πρῶτον, ὡσ ἔγωγε ἀκούω, καταλογίζεται ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐν ᾧ πρὸσ Φίλιππον ὑπὲρ Ἀμφιπόλεωσ ἐπολεμοῦμεν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 54 1:3)
Ἀρχῖνοσ γὰρ ὁ ἐκ Κοίλησ ἐγράψατο παρανόμων Θρασύβουλον τὸν Στειριέα γράψαντά τι παρὰ τοὺσ νόμουσ, ἕνα τῶν ἀπὸ Φυλῆσ αὐτῷ συγκατελθόντων, καὶ εἷλε, νεωστὶ γεγενημένων αὐτῷ τῶν εὐεργεσιῶν, ἃσ οὐχ ὑπελογίσαντο οἱ δικασταί·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1951)
τὸ γὰρ πόλεωσ ὄνειδοσ ἐν χαλκηλάτῳ σάκει, κυκλωτῷ σώματοσ προβλήματι, Σφίγγ’ ὠμόσιτον προσμεμηχανημένην γόμφοισ ἐνώμα, λαμπρὸν ἔκκρουστον δέμασ, φέρει δ’ ὑφ’ αὑτῇ φῶτα Καδμείων ἕνα, ὡσ πλεῖστ’ ἐπ’ ἀνδρὶ τῷδ’ ἰάπτεσθαι βέλη.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, antistrophe 2 1:8)
εἰπεῖν δὲ ἡμᾶσ ὅτι δεδογμένον ἡμῖν εἰή δύο μὲν τάλαντα ἀργυρίου διδόναι οἱ ἀντὶ τῶν ἑκατὸν μνῶν τῶν ἐκ τοῦ δημοσίου, ἐὰν δὲ κατάσχωμεν ἡμεῖσ ἃ βουλόμεθα, ἕνα αὐτὸν ἡμῶν εἶναι, πίστιν δὲ τούτων δοῦναί τε καὶ δέξασθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 74:7)
οἱ δ’ ἀνταγωνιζόμενοι περὶ τῶν ἄθλων τούτων ἐσμὲν ἐγὼ καὶ Ἀλκιβιάδησ καὶ Νικίασ, ὧν ἀναγκαῖον ἕνα τῇ συμφορᾷ περιπεσεῖν.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 4:3)
ἀλλ’ οὕτω σφόδρα καταπεφρόνηκεν ὥστε διατετέλεκεν ἁθρόουσ μὲν ὑμᾶσ κολακεύων, ἕνα δ’ ἕκαστον προπηλακίζων.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 26:3)
ὅσοι δὲ ἢ παρὰ τῶν πολιτῶν ἤκουον ἢ καὶ ἐπεγίγνωσκον τὰ τούτου, κατεγέλων ἡμῶν, ὁρῶντεσ ἕνα ἄνδρα μεῖζον ἁπάσησ τῆσ πόλεωσ δυνάμενον.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 44:3)
ὦ πέπον, ἠπεροπευτά, δολοφραδέσ, ἦ σε μάλ’ οἰώ πολλάκισ ἀντιτοροῦντα δόμουσ εὖ ναιετάοντασ ἔννυχον οὐχ ἕνα μοῦνον ἐπ’ οὔδεϊ φῶτα καθίσσαι, σκευάζοντα κατ’ οἶκον ἄτερ ψόφου, οἷ’ ἀγορεύεισ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 29:2)
πέτραι δ’ εἰσ ἕνα χῶρον ἐπισχεδὸν ἀλλήλῃσιν νωλεμὲσ ἐρρίζωθεν, ὃ δὴ καὶ μόρσιμον ἠε͂ν ἐκ μακάρων, εὖτ’ ἄν τισ ἰδὼν διὰ νηὶ περήσῃ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 9:50)
ἠῶθεν γὰρ ἐπαθρήσαντασ ἕκαστα ἔλπομαι οὐχ ἕνα μῦθον, ὅτισ προτέρωσε δίεσθαι ἡμέασ ὀτρυνέει, τοὺσ πεισέμεν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 9:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION