헬라어 문장 내 검색 Language

τρίτον ἆθλον ἐπέταξεν αὐτῷ τὴν Κερυνῖτιν ἔλαφον εἰσ Μυκήνασ ἔμπνουν ἐνεγκεῖν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 3:1)
ὁ δὲ ὑποτιμησάμενοσ τὴν ἀνάγκην, καὶ τὸν αἴτιον εἰπὼν Εὐρυσθέα γεγονέναι, πραύ̈νασ τὴν ὀργὴν τῆσ θεοῦ τὸ θηρίον ἐκόμισεν ἔμπνουν εἰσ Μυκήνασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 3:6)
ἣν νυκτὸσ ἀγνοήσασ Ἡρακλῆσ λίθῳ βαλὼν ὡσ ἔμπνουν ἔπληξε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 6 3:6)
καὶ τὸν μὲν αἵματι ῥεόμενον ἐσ τὸ πλησίον πανδοκεῖον ὁ ἱπποκόμοσ ἐσέφερεν, ὁ δὲ Μίλων μετὰ τῶν θεραπόντων ἐπιστὰσ ἔτι ἔμπνουν ἢ καὶ νεκρὸν ἐπανεῖλεν, ὑποκρινόμενοσ μὲν οὐ βουλεῦσαι τὸν φόνον οὐδὲ προστάξαι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 3 7:2)
νάβλασ ἐν ἄρθροισ γραμμάτων οὐκ εὐμελήσ, ᾧ λωτὸσ ἐν πλευροῖσιν ἄψυχοσ παγεὶσ ἔμπνουν ἀνίει μοῦσαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 77 1:4)
πᾶν γὰρ τὸ διατμηθὲν ἔμπνουν σῶμα κολλᾶν παραχρῆμα, κἂν ἀποκοπεῖσα χεὶρ ἢ ὅμοιον εἰπεῖν τύχῃ, δι’ αὐτοῦ κολλᾶσθαι προσφάτου τῆσ τομῆσ οὔσησ, καὶ τἄλλα δὲ μέρη τοῦ σώματοσ, ὅσα μὴ κυρίοισ τόποισ καὶ συνέχουσι τὸ ζῆν κατέχεται.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 58 4:2)
ὡσ δ’ ἔνιοι γεγράφασιν, ἔμπνουν ἔτι καταλαβὼν τοῖσ μὲν ἀτυχήμασιν αὐτοῦ συνήλγησε, παρακληθεὶσ δὲ ὑπὸ τοῦ Δαρείου μετελθεῖν τὸν φόνον καὶ καθομολογήσασ ἐδίωξε τὸν Βῆσσον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 71 24:1)
Ἥρα δὲ μεμφθεῖσ’ οὕνεκ’ οὐ νικᾷ θεάσ, ἐξηνέμωσε τἄμ’ Ἀλεξάνδρῳ λέχη, δίδωσι δ’ οὐκ ἔμ’, ἀλλ’ ὁμοιώσασ’ ἐμοὶ εἴδωλον ἔμπνουν οὐρανοῦ ξυνθεῖσ’ ἄπο, Πριάμου τυράννου παιδί·
(에우리피데스, Helen, episode 4:1)
ἐλπίδοσ γὰρ αὐτοῖσ παραγενομένησ ἔμπνουν κεῖσθαι τὸν Γάιον οὐκ ἔσθ’ οὗτινοσ κακῶν ἂν ἀπέσχοντο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 168:2)
οὔκ, ἀλλ’ ἔτ’ ἔμπνουν Αἰ̈́δησ μ’ ἐδέξατο.
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 1:12)
ἐγὼ δὲ ἔτι ἔμπνουν καὶ ζῶντα τὸν ἄνδρα ἐξαιρεθῆναι κελεύσασ, ὡσ μὴ μιάνειε τὸ ἔργον ἐναποθανών, ἐκεῖνον μὲν ἄταφον κατὰ κρημνῶν ῥίπτειν ἐκέλευσα, καθήρασ δὲ τὸν βοῦν ἀνέπεμψα ὑμῖν ἀνατεθησόμενον τῷ θεῷ.
(루키아노스, Phalaris, book 1 12:4)
καὶ τὸν μὲν ἔτι ἔμπνουν περιθεῖν, ὅπου δὲ ῥυῆναι τὸ αἷμα, ὕδωρ ἐντεῦθεν ἀνεῖναι τὴν γῆν.
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 33 7:5)
"ὡσ γὰρ ἔμπνουν τὸ πνεύματοσ πληρωθὲν ἔμφρον δὲ τὸ φρονήσεωσ, οὕτωσ ὁ τοιοῦτοσ σάλοσ ψυχῆσ ἐνθουσιασμὸσ ὠνόμασται μετοχῇ καὶ κοινωνίᾳ θειοτέρασ δυνάμεωσ·
(플루타르코스, Amatorius, section 16 2:5)
ἐπεὶ καὶ τὸ σῶμα τοῦ ζῴου, μέχρι μὲν ἔμπνουν ἐστὶ καὶ θαλερόν, ὡσ οἱ ποιηταὶ λέγουσι, θερμότητι χρῆται καὶ ζωῇ·
(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 22 1:1)
ἐν μέσῳ δ’ ἀνεῖχεν ὑπὲρ τῆσ θαλάσσησ ὄγκοσ ἀσαφὴσ καὶ ἄσημοσ ὀχουμένου σώματοσ, μέχρι οὗ συναγαγόντεσ εἰσ ταὐτὸ καὶ συνεποκείλαντεσ ἐξέθηκαν ἐπὶ γῆν ἄνθρωπον ἔμπνουν καὶ κινούμενον, αὐτοὶ δὲ πάλιν πρὸσ τὴν ἄκραν ἀναφερόμενοι μᾶλλον ἢ πρότερον ἐξήλαντο, παίζοντεσ;
(플루타르코스, Septem sapientium convivium, chapter, section 18 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION