헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλά μοι δοκοῦσιν λέγειν τοὺσ ἀγαθοὺσ ὁμοίουσ εἶναι ἀλλήλοισ καὶ φίλουσ, τοὺσ δὲ κακούσ, ὅπερ καὶ λέγεται περὶ αὐτῶν, μηδέποτε ὁμοίουσ μηδ’ αὐτοὺσ αὑτοῖσ εἶναι, ἀλλ’ ἐμπλήκτουσ τε καὶ ἀσταθμήτουσ·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 143:7)
καὶ γὰρ ἡμεῖσ τὴν βλασφημίαν ὅτι δυσμενείασ σημεῖόν ἐστι προβαλλόμεθα, καὶ τοὺσ κακῶσ ἡμᾶσ λέγοντασ ἐχθροὺσ νομίζομεν ὡσ καὶ κακῶσ φρονοῦντασ, ὁρᾷσ δ’ οἱᾶ περὶ τῶν θεῶν οἱ δεισιδαίμονεσ φρονοῦσιν, ἐμπλήκτουσ ἀπίστουσ, εὐμεταβόλουσ τιμωρητικοὺσ ὠμοὺσ μικρολύπουσ ὑπολαμβάνοντεσ, ἐξ ὧν ἀνάγκη καὶ μισεῖν τὸν δεισιδαίμονα καὶ φοβεῖσθαι τοὺσ θεούσ.
(플루타르코스, De superstitione, section 114)
"τοὺσ δὲ κατακοιμηθέντασ ἐν αὐγῇ σελήνησ μόλισ ἐξανισταμένουσ οἱο͂ν ἐμπλήκτουσ ταῖσ αἰσθήσεσι καὶ ναρκώδεισ ὁρῶμεν ἡ γὰρ ὑγρότησ ὑπὸ τῆσ σελήνησ διαχεομένη βαρύνει τὰ σώματα.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Διὰ τί τὰ κρέα σήπεται μᾶλλον ὑπὸ τὴν σελήνην ἢ τὸν ἥλιον. 6:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION