헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οἶμαι τὸ τῆσ φύσεωσ Ἑλληνικὸν καὶ εὔκολον καὶ εὔχαρι καὶ ποικίλον καὶ θεῖον ἐφ’ ἅπαντα ταῦτ’ ἄγον σε ποιεῖ μαρτυρεῖν ὅτι καὶ τούτων ἑκάστου χρῆσίσ ἐστι καιρὸν ἔχουσα καὶ χάριν ἐμμελῆ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 180:1)
Πέρσαι γὰρ ὥσπερ ἱππεύειν οὕτω καὶ ὀρχεῖσθαι μανθάνουσι καὶ νομίζουσι τὴν ἐκ τῆσ ἐργασίασ ταύτησ κίνησιν ἐμμελῆ τινα λαμβάνειν γυμνασίαν τῆσ τοῦ σώματοσ ῥώμησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 45 2:4)
καὶ οὐχὶ τὰ μὲν ἐμμελῆ καὶ εὔρυθμα ἡδονῆσ ἀγωγά ἐστι καὶ πάντεσ ὑπ’ αὐτῶν κηλούμεθα, αἱ μεταβολαὶ δὲ καὶ τὸ πρέπον οὐκ ἔχουσι τὴν αὐτὴν ὡρ́αν καὶ χάριν οὐδ’ ὑπὸ πάντων ὁμοίωσ διακούοννται·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1118)
ταῦτα δὴ καταμαθὼν ὁ Δημοσθένησ τά τε μέλη τῶν ὀνομάτων καὶ κώλων καὶ τοὺσ χρόνουσ αὐτῶν ἐπιλογιζόμενοσ οὕτω συναρμόττειν αὐτὰ ἐπειρᾶτο, ὥστ’ ἐμμελῆ φαίνεσθαι καὶ εὔρυθμα, ἐξαλλάττειν τε καὶ ποικίλλειν ἑκάτερον αὐτῶν ἐπειρᾶτο μυρίοισ ὅσοισ σχήμασι καὶ τρόποισ καὶ τοῦ πρέποντοσ ὅσην οὐδεὶσ τῶν περὶ λόγουσ σπουδαζόντων ἐποιεῖτο δόσιν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 48 1:9)
δίκη δὲ ὀρθὴ τὸν πλημμελοῦντα ἐμμελῆ ποιεῖν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 3:1)
πρῶτον μὲν δή φαμεν νομοθετεῖν αὐτοῖσ τοὺσ νομοφύλακασ ἀντὶ γεννητόρων πατέρασ οὐ χείρουσ, καὶ δὴ καὶ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ὡσ οἰκείων ἐπιμελεῖσθαι προστάττομεν, ἐμμελῆ τούτοισ τε αὐτοῖσ περὶ τροφῆσ ὀρφανῶν προοιμιασάμενοι καὶ τοῖσ ἐπιτρόποισ.
(플라톤, Laws, book 11 91:2)
θεὸσ οὔτε σῶμα τὸ ἀσώματον οὔτε ψυχὴν τὸ ἄψυχον ἐποίησεν, ἀλλ’ ὥσπερ ἁρμονικὸν ἄνδρα καὶ ῥυθμικὸν οὐ φωνὴν ποιεῖν οὐδὲ κίνησιν ἐμμελῆ δὲ φωνὴν καὶ κίνησιν εὔρυθμον ἀξιοῦμεν, οὕτωσ ὁ θεὸσ οὔτε τοῦ σώματοσ τὸ ἁπτὸν καὶ ἀντίτυπον οὔτε τῆσ ψυχῆσ τὸ φανταστικὸν καὶ κινητικὸν αὐτὸσ ἐποίησεν·
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 5 8:1)
γὰρ οὕτωσ τὰ μαθήματα φαίη τισ ἄν, ὡσ ἔλεγε Ξενοκράτησ, λαβὰσ εἶναι φιλοσοφίασ, ὡσ τὰ πάθη τῶν νέων, αἰσχύνην ἐπιθυμίαν μετάνοιαν ἡδονὴν λύπην φιλοτιμίαν ὧν ἐμμελῆ καὶ σωτήριον ἁφὴν ἁπτόμενοσ ὁ λόγοσ καὶ ὁ νόμοσ εἰσ τὴν προσήκουσαν ὁδὸν ἀνυσίμωσ καθίστησι τὸν νέον.
(플루타르코스, De virtute morali, section 12 8:2)
οὐ γὰρ οὕτω τὰ μαθήματα φαίη τισ ἄν, ὡσ ἔλεγε Ξενοκράτησ, λαβὰσ εἶναι φιλοσοφίασ, ὡσ τὰ πάθη τῶν νέων, αἰσχύνην ἐπιθυμίαν μετάνοιαν ἡδονὴν λύπην φιλοτιμίαν ὧν ἐμμελῆ καὶ σωτήριον ἁφὴν ἁπτόμενοσ ὁ λόγοσ καὶ ὁ νόμοσ εἰσ τὴν προσήκουσαν ὁδὸν ἀνυσίμωσ καθίστησι τὸν νέον.
(플루타르코스, De virtute morali, section 12 24:1)
ἀλλ’ ἐμμελῆ τινα μηχανητέον σύγκρασιν ἀμφοῖν, τοῦ μὲν ἀτενοῦσ ἄγαν τὴν ἀναίδειαν τοῦ δ’ ἐπιεικοῦσ σφόδρα τὴν ἀσθένειαν ἀφαιροῦσαν.
(플루타르코스, De vitioso pudore, section 2 1:1)
ἀλλὰ καί τὴν ἐμμελῆ ταύτην καί λεγομένην ἐλευθέριον ἐπὶ τῷ καλῷ προσεποιεῖτο παιδείαν ἔτι καί μειράκιον ὤν.
(플루타르코스, Lucullus, chapter 1 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION