헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ τάδε μὲν ἀρχὴ πρώτη· ὑστάτη δὲ καὶ καιρίη, ψύξισ ἐμφύτου θερμοῦ· ἐπὶ ὑγρότητι ἢ ξηρότητι πάσχει ἥδε, καὶ δυσαλθὴσ τῆσ ἑτέρησ μᾶλλον· ἀτὰρ καὶ ἐπὶ τρώματι καὶ διακοπῇ νεύρου ἀναλθήσ · ἡλικίη, γέροντεσ, καὶ οἵδε δυσαλθέεσ· παιδίοισι δὲ εὐανάκλητοι· ὡρ́η, χειμὼν, ἐάρ δεύτερον, ἔπειτα μετόπωρον, θέροσ ἥκιστα· ἕξεισ, οἱ παχέεσ κατὰ φύσιν, ὑγροὶ, ἀργοὶ, ζωώδεεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.127)
ἢν δὲ τῆσ ἐμφύτου θέρμησ δυσκρασίη λάβηται, αἰσθήσιοσ γίγνεται τροπή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.311)
ψύξισ ἐστὶ τοῦ ἐμφύτου θερμοῦ οὐ μικρά γε, ἢ καὶ πάγοσ, ὡσ ἕν τι μέγα χεῖμα, εὖτε τὸ ὕδωρ τρέπεται ἐσ χιόνα, ἢ καὶ χάλαζαν, ἢ κρύσταλλον , ἢ πάγον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.362)
ψύχεϊ μὲν ἐμφύτου τῆσ ἐσ πέψιν θερμασίησ , ἀτονίῃ δὲ τῆσ ἐσ ἀνάδοσιν δυνάμιοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.54)
οὐ γὰρ ἦν ὅ τι ἀνταπέλαβεν, ἀλλὰ δυοῖν ἓν τὸ αὐτὸ σύμβολον ἐξήνεγκε, καὶ τοῦ περιεῖναι τῷ πολέμῳ καὶ τῆσ ἐμφύτου χρηστότητοσ, ἡγουμένη πρὸσ μὲν τοὺσ βαρβάρουσ δεῖν πολεμεῖν ἄχρι παντὸσ τοῦ δυνατοῦ, πρὸσ δὲ τοὺσ Ἕλληνασ ἁπλῶσ μέχρι τοῦ κρείττονοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 67:10)
ἐθίζεται δὲ τὸ ὑπ’ ἀγωγῆσ μὴ ἐμφύτου τῷ πολλάκισ κινεῖσθαι πώσ, οὕτωσ ἤδη τὸ ἐνεργητικόν, ὃ ἐν τοῖσ ἀψύχοισ οὐχ ὁρῶμεν οὐδὲ γὰρ ἂν μυριάκισ ῥίψῃσ ἄνω τὸν λίθον, οὐδέποτε ποιήσει τοῦτο μὴ βίᾳ, διὸ ἔστω <τὸ> ἦθοσ τοῦτο ψυχῆσ κατὰ ἐπιτακτικὸν λόγον <τοῦ ἀλόγου μέν,> δυναμένου δ’ ἀκολουθεῖν τῷ λόγῳ ποιότησ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 44:1)
μαρτύρια δὲ τούτων τρόπαια ἐστήσαντο τῶν πολεμίων Διὸσ μὲν ἀγάλματα τούτων δὲ ἀναθήματα, οὐκ ἄπειροι οὔτε ἐμφύτου Ἄρεωσ οὔτε νομίμων ἐρώτων οὔτε ἐνοπλίου ἔριδοσ οὔτε φιλοκάλου εἰρήνησ, σεμνοὶ μὲν πρὸσ τοὺσ θεοὺσ τῷ δικαίῳ, ὅσιοι δὲ πρὸσ τοὺσ τοκέασ τῇ θεραπείᾳ, δίκαιοι δὲ πρὸσ τοὺσ ἀστοὺσ τῷ ἴσῳ, εὐσεβεῖσ δὲ πρὸσ τοὺσ φίλουσ τῇ πίστει.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 17)
ἀλλὰ πρόσθεσισ μέν τισ γίγνεται τῆσ ἐπιφερομένησ τροφῆσ, ἅτε δ’ ὑδατωδεστέρασ οὔσησ ἔτι καὶ μὴ πάνυ τι κεχυμωμένησ μηδὲ τὸ γλίσχρον ἐκεῖνο καὶ κολλῶδεσ, ὃ δὴ τῆσ ἐμφύτου θερμασίασ οἰκονομίᾳ προσγίγνεται, κεκτημένησ ἡ πρόσφυσισ ἀδύνατόσ ἐστιν ἐπιτελεῖσθαι πλήθει λεπτῆσ ὑγρότητοσ ἀπέπτου διαρρεούσησ τε καὶ Ῥᾳδίωσ ὀλισθαινούσησ ἀπὸ τῶν στερεῶν τοῦ σωματοσ μορίων τῆσ τροφῆσ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 119)
καὶ τὴν πέψιν ἀλλοίωσίν τιν’ ὑπάρχειν καὶ μεταβολὴν τοῦ τρέφοντοσ εἰσ τὴν οἰκείαν τοῦ τρεφομένου ποιότητα, τὴν δ’ ἐξαιμάτωσιν ἀλλοίωσιν εἶναι καὶ τὴν θρέψιν ὡσαύτωσ καὶ τὴν αὔξησιν ἐκ τῆσ πάντη διατάσεωσ καὶ θρέψεωσ γίγνεσθαι, τὴν δ’ ἀλλοίωσιν ὑπὸ τοῦ θερμοῦ μάλιστα συντελεῖσθαι καὶ διὰ τοῦτο καὶ τὴν πέψιν καὶ τὴν θρέψιν καὶ τὴν τῶν χυμῶν ἁπάντων γένεσιν, ἤδη δὲ καὶ τοῖσ περιττώμασι τὰσ ποιότητασ ὑπὸ τῆσ ἐμφύτου θερμασίασ ἐγγίγνεσθαι, ταῦτα σύμπαντα καὶ πρὸσ τούτοισ ἕτερα πολλὰ τά τε τῶν προειρημένων δυνάμεων καὶ τὰ τῶν νοσημάτων τῆσ γενέσεωσ καὶ τὰ τῶν ἰαμάτων τῆσ εὑρέσεωσ Ἱπποκράτησ μὲν πρῶτοσ ἁπάντων ὧν ἴσμεν ὀρθῶσ εἶπεν, Ἀριστοτέλησ δὲ δεύτεροσ ὀρθῶσ ἐξηγήσατο.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 45)
ἀποδέδεικται γὰρ ἐκείνοισ τοῖσ ἀνδράσιν ἀλλοιουμένησ τῆσ τροφῆσ ἐν ταῖσ φλεψὶν ὑπὸ τῆσ ἐμφύτου θερμασίασ αἷμα μὲν ὑπὸ τῆσ συμμετρίασ τῆσ κατ’ αὐτήν, οἱ δ’ ἄλλοι χυμοὶ διὰ τὰσ ἀμετρίασ γιγνόμενοι·
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 858)
ὅταν γὰρ ἐν τοῖσ πυρετοῖσ χείρουσ τῶν σιτίων τὰσ πέψεισ γίγνεσθαι λέγῃ, μὴ διότι τῆσ ἐμφύτου θερμασίασ ἡ συμμετρία διέφθαρται, καθάπερ οἱ πρόσθεν ὑπελάμβανον, ἀλλ’ ὅτι περιστέλλεσθαι καὶ τρίβειν ἡ γαστὴρ οὐχ ὁμοίωσ δύναται βεβλαμμένη τὴν ἐνέργειαν, ἐρέσθαι δίκαιον αὐτόν, ὑπὸ τίνοσ ἡ τῆσ γαστρὸσ ἐνέργεια βέβλαπται.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 869)
κατὰ τὴν τοῦ αἵματοσ γένεσιν ὅσον ἂν ἱκανῶσ παχὺ καὶ γεῶδεσ ἐκ τῆσ τῶν σιτίων φύσεωσ ἐμφερόμενον τῇ τροφῇ μὴ δέξηται καλῶσ τὴν ἐκ τῆσ ἐμφύτου θερμασίασ ἀλλοίωσιν, ὁ σπλὴν εἰσ ἑαυτὸν ἕλκει τοῦτο.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 970)
ἀλλ’ ὅ γε Δημῶναξ οὐχ ὑπὸ τούτων τινόσ, ὡσ ἔφην, παρακληθείσ, ἀλλ’ ὑπ’ οἰκείασ πρὸσ τὰ καλὰ ὁρμῆσ καὶ ἐμφύτου πρὸσ φιλοσοφίαν ἔρωτοσ ἐκ παίδων εὐθὺσ κεκινημένοσ ὑπερεῖδεν.
(루키아노스, (no name) 3:3)
οἱ δέ, ἅτε οἰκίασ τε καὶ συσσίτια κοινὰ ἔχοντεσ, ἰδίᾳ δὲ οὐδενὸσ οὐδὲν τοιοῦτον κεκτημένου, ὁμοῦ δὴ ἔσονται, ὁμοῦ δὲ ἀναμεμειγμένων καὶ ἐν γυμνασίοισ καὶ ἐν τῇ ἄλλῃ τροφῇ ὑπ’ ἀνάγκησ οἶμαι τῆσ ἐμφύτου ἄξονται πρὸσ τὴν ἀλλήλων μεῖξιν.
(플라톤, Republic, book 5 217:2)
ἐφ’ οἷσ λεγομένοισ οὐδ’ οἱ πάνυ συνήθεισ ἔφερον αὐτοῦ τὴν εἰρωνείαν, γινώσκοντεσ ὅτι τῆσ ἐμφύτου φιλοτιμίασ καὶ φιλαρχίασ ὑπέκκαυμα τὴν πρὸσ Λεύκολλον ἔχων διαφορὰν μειζόνωσ ἔχαιρεν.
(플루타르코스, Pompey, chapter 30 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION