헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ληθαργικοῖσι κατάκλισισ ἐν φωτὶ καὶ πρὸσ αὐγήν· ζόφοσ γὰρ ἡ νοῦσοσ· ἠδὲ ἐν ἀλέῃ μᾶλλον· ψῦξισ γὰρ ἔμφυτοσ ἡ αἰτίη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.93)
δρῆν μέντοι τάδε ἄμφω ἱερὴ δύναται · κατειλίσσειν δὲ τὰ τε αἰδοῖα καὶ τὰσ ἰξύασ καὶ τὴν πλιχάδα καὶ τοὺσ ὄρχιασ ἐρίοισι τοῖσι ἀπὸ ὀί̈οσ Ῥυπῶσι· Ῥοδίνῳ δὲ καὶ οἴνῳ διῆναι χρὴ τὰ ἔρια, καὶ τέγγειν τὰ μέρεα, πολλόντι μᾶλλον τάδε καταιον οῦν τα, ὅκωσ μήτε θάλψισ ἐκ τῶν ἐρίων ἐοί, ἀτὰρ ἡ ἔμφυτοσ θέρμη ὑπὸ ψυχρῆσ δυνάμιοσ τῶν χυμῶν πρηο̈́νηται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.336)
ἔστι δὲ τὸ αὑτοῦ αἰσθάνεσθαι καὶ τὸ αὑτὸν γνωρίζειν αἱρετώτατον ἑκάστῳ, καὶ διὰ τοῦτο τοῦ ζῆν πᾶσιν ἔμφυτοσ ἡ ὄρεξισ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 230:4)
ἀλλ’ ἡ ἐκ τοῦ ἄλλου βίου ἔμφυτοσ αἰσχροκέρδεια καὶ πονηρία ταῦτ’ εἰσ τὴν κεφαλὴν αὐτῷ τέτροφε.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 131:3)
περὶ δὴ θεῶν τῆσ τε καθόλου φύσεωσ καὶ μάλιστα τοῦ πάντων ἡγεμόνοσ πρῶτον μὲν καὶ ἐν πρώτοισ δόξα καὶ ἐπίνοια κοινὴ τοῦ ξύμπαντοσ ἀνθρωπίνου γένουσ, ὁμοίωσ μὲν Ἑλλήνων, ὁμοίωσ δὲβαρβάρων, ἀναγκαία καὶ ἔμφυτοσ ἐν παντὶ τῷ λογικῷ γιγνομένη κατὰ φύσιν ἄνευ θνητοῦ διδασκάλου καὶ μυσταγωγοῦ χωρὶσ ἀπάτησ καὶ χαρᾶσ διά τε τὴν ξυγγένειαν τὴν πρὸσ αὐτοὺσ καὶ πολλὰ μαρτύρια τἀληθοῦσ, οὐκ ἐῶντα κατανυστάξαι καὶ ἀμελῆσαι τοὺσ πρεσβυτάτουσ καὶ παλαιοτάτουσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 34:1)
νῦν δὲ μνημονεύει τῆσ ὁμοιότητόσ τε καὶ τροφῆσ, ὁποία τισ ἐστὶν αὐτοῖσ, ἐνδεικνύμενα διότι πᾶσι τοῖσ ζῴοισ ἔμφυτόσ ἐστιν ἡ τῆσ ὁμοιότητοσ θεωρία·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 14:4)
βαρεῖα γὰρ κἀκείνοισ ἡ τυραννὶσ καὶ ἔμφυτοσ ἅπασιν ἀνθρώποισ ὁ τῆσ ἐλευθερίασ πόθοσ, καὶ πᾶσα μεταβολῆσ πρόφασισ τοῖσ δι’ ἀνάγκην ταλαιπωροῦσιν ἱκανή·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 83 3:2)
ἦ που κατανενόηκασ ἤδη τινὰσ τοιούτουσ, οἷσ ἔμφυτοσ ὁ ἔρωσ οὗτόσ ἐστι πρὸσ τὸ ψεῦδοσ;
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 2:1)
ἔστι δὴ οὖν ἐκ τόσου ὁ ἔρωσ ἔμφυτοσ ἀλλήλων τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ τῆσ ἀρχαίασ φύσεωσ συναγωγεὺσ καὶ ἐπιχειρῶν ποιῆσαι ἓν ἐκ δυοῖν καὶ ἰάσασθαι τὴν φύσιν τὴν ἀνθρωπίνην.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 159:1)
δεῖ αὖ νοῆσαι ὅτι ἡμῶν ἐν ἑκάστῳ δύο τινέ ἐστον ἰδέα ἄρχοντε καὶ ἄγοντε, οἷν ἑπόμεθα ᾗ ἂν ἄγητον, ἡ μὲν ἔμφυτοσ οὖσα ἐπιθυμία ἡδονῶν, ἄλλη δὲ ἐπίκτητοσ δόξα, ἐφιεμένη τοῦ ἀρίστου.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 71:4)
ἐπεὶ δὲ τῆσ τύχησ εὐροούσησ ἐπαιρόμενοσ τοῖσ πράγμασι πολλὰσ μὲν ἀνέφυε καὶ μεγάλασ ἐπιθυμίασ, ἡ δ’ ἔμφυτοσ κακία, τὸν παρὰ φύσιν σχηματισμὸν ἐκβιαζομένη καὶ ἀναδύουσα, κατὰ μικρὸν ἀπεγύμνου καὶ διέφαινεν αὐτοῦ τὸ ἦθοσ, πρῶτον μὲν ἰδίᾳ τὸν νεώτερον Ἄρατον ἠδίκει περὶ τὴν γυναῖκα καὶ πολὺν χρόνον ἐλάνθανεν ἐφέστιοσ ὢν καὶ ξενιζόμενοσ ὑπ’ αὐτῶν·
(플루타르코스, Aratus, chapter 49 1:1)
κρίνων δὲ κατὰ βραχὺ ἐδίδουσ τόπον μετανοίασ, οὐκ ἀγνοῶν ὅτι πονηρὰ ἡ γένεσισ αὐτῶν καὶ ἔμφυτοσ ἡ κακία αὐτῶν καὶ ὅτι οὐ μὴ ἀλλαγῇ ὁ λογισμὸσ αὐτῶν εἰσ τὸν αἰῶνα.
(70인역 성경, 지혜서 12:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION