헬라어 문장 내 검색 Language

γλυκύτητα δὲ καὶ ἐν τῷ Ἀγησιλάῳ θαυμαστὴν ἐποίησεν εἰπών, ὁπότε γε μὴν πορεύοιτο, συντεταγμένον μὲν οὕτωσ ἦγε τὸ στράτευμα, ὡσ ἂν ἐπικουρεῖν μάλιστα ἑαυτοῖσ δύναιντο, εἶτα παράδειγμα ἐπήνεγκεν, ὡσ ἂν ἀφελὴσ ἀνὴρ γλυκύτητα μετὰ σεμνότητοσ ἐμφαίνων, ἡσύχωσ δέ, ὥσπερ ἂν παρθένοσ ἡ σωφρονεστάτη προβαίνοι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ γλυκύτητοσ. 5:1)
τὸ δὲ ἐπὶ τέλει σοι καὶ τοῦ ὀνόματοσ καὶ παντὸσ λόγου ἱστάσθω ἐν μακρῷ, κρίνεται δὲ τὰ κῶλα αὐτὰ καθ’ ἑαυτά, ὁ δὲ λόγοσ ἔστω ἀφελήσ, ὡσ κατὰ κῶλα μὲν ἀπαρτιζόμενοσ, κατὰ δὲ λόγου ἰδέαν ἢ ποιότητα πυκνότητά τινα καὶ συμπλοκὴν καινοπρεπῆ καὶ ἀφελῆ ἐμφαίνων·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἀρχῆσ. 6:1)
διὸ καὶ Ἔφιπποσ ὁ κωμῳδιοποιὸσ ἐν Ναυάγῳ Πλάτωνά τε αὐτὸν καὶ τῶν γνωρίμων τινὰσ κεκωμῴδηκεν ὡσ καὶ ἐπ’ ἀργυρίῳ συκοφαντοῦντασ, ἐμφαίνων ὅτι καὶ πολυτελῶσ ἠσκοῦντο καὶ ὅτι τῆσ εὐμορφίασ τῶν καθ’ ἡμᾶσ ἀσελγῶν πλείονα πρόνοιαν ἐποιοῦντο·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 1201)
ὁ δὲ παρὰ Θηβαίοισ ἱερὸσ λόχοσ καλούμενοσ συνέστηκεν ἐξ ἐραστῶν καὶ ἐρωμένων, τὴν τοῦ θεοῦ σεμνότητα ἐμφαίνων, ἀσπαζομένων θάνατον ἔνδοξον ἀντ’ αἰσχροῦ καὶ ἐπονειδίστου βίου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 12 2:3)
ὁ δὲ τὴν μὲν ἑώσ τῆσ ἐγχειρήσεωσ ἐάσασ προελθεῖν ἐπ’ αὐτοφώρῳ τοῦ δρασμοῦ συνέλαβεν, παρῆκεν δὲ τὴν ἁμαρτίαν, χαλεπὸν μὲν οὐδέν, εἰ καὶ σφόδρα βουλομένῳ ἦν αὐτῷ, διαθεῖναι τολμήσασ, οὐ γὰρ ἂν ἀνασχέσθαι Κλεοπάτραν αἰτίαν ἐπὶ τῷ πρὸσ αὐτὸν μίσει λαβοῦσαν, ἐμφαίνων δὲ μεγαλοψυχίαν μᾶλλον ἐξ ἐπιεικείασ αὐτοῖσ συνεγνωκέναι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 62:1)
Ἡρώδησ δὲ πᾶσι τοῖσ ἔξωθεν πιθανῶσ ἀπεσκευάζετο, μὴ μετὰ προνοίασ γενέσθαι τῷ παιδὶ τὸν θάνατον, οὐχ ὅσα πρὸσ πένθοσ ἐπιτηδεύων μόνον, ἀλλὰ καὶ δάκρυσι χρώμενοσ καὶ σύγχυσιν τῆσ ψυχῆσ ἐμφαίνων ἀληθινήν, τάχα μὲν καὶ τοῦ πάθουσ ἀπονικῶντοσ αὐτὸν ἐν ὄψει τῆσ τε ὡρ́ασ καὶ τοῦ κάλλουσ, εἰ καὶ πρὸσ ἀσφάλειαν ὁ θάνατοσ τοῦ παιδὸσ ἐνομίζετο, δῆλον δ’ ὡσ ἀπολογίαν αὐτὰ πραγματευόμενοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 76:2)
Τοιαῦτα λέγων καὶ παράπαν ἐμφαίνων τὸ τῆσ ψυχῆσ ἐλευθέριον οὐ μετρίωσ ἐπεσπᾶτο τὸν Καίσαρα φιλότιμον ὄντα καὶ λαμπρόν, ὥστ’ αὐτῷ τὰσ τῶν ἐγκλημάτων αἰτίασ σύστασιν ἤδη τῆσ πρὸσ ἐκεῖνον εὐνοίασ πραγματεύεσθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 234:1)
τοσαύτησ ἀποδοχῆσ ἠξιωμένοσ καὶ παρ’ ἐλπίδασ ὁρῶν αὐτῷ πάλιν ἐξ ὑπαρχῆσ βεβαιοτέραν τὴν βασιλείαν δόσει Καίσαροσ καὶ δόγματι Ῥωμαίων, ὅπερ ἐκεῖνοσ αὐτῷ πρὸσ τὸ βέβαιον ἐπραγματεύσατο, παρέπεμψεν ἐπ’ Αἰγύπτου Καίσαρα, δωρησάμενοσ ὑπὲρ δύναμιν αὐτόν τε καὶ τοὺσ φίλουσ καὶ πᾶσαν ἐμφαίνων μεγαλοψυχίαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 236:1)
ἐν δὲ τοῖσ κάτω τῆσ γραφῆσ μετὰ τὸν Θρᾷκά εἰσι Θάμυριν Ἕκτωρ μὲν καθεζόμενοσ ‐ ἀμφοτέρασ ἔχει τὰσ χεῖρασ περὶ τὸ ἀριστερὸν γόνυ, ἀνιωμένου σχῆμα ἐμφαίνων ‐ , μετὰ δὲ αὐτὸν Μέμνων ἐστὶν ἐπὶ πέτρᾳ καθεζόμενοσ καὶ Σαρπηδὼν συνεχὴσ τῷ Μέμνονι·
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 31 9:1)
δι’ ὧν καὶ τὰ τῆσ ἐγκρατείασ καὶ τὰ τῆσ μετριότητοσ ἐμφαίνων μεγάλην ἀποδοχὴν ἐνειργάζετο τοῖσ ὑποταττομένοισ.
(폴리비오스, Histories, book 10, chapter 19 7:1)
τὸ πλέον δ’ οὗτοσ ὑπὸ γῆσ ῥυεὶσ εἶτ’ ἀνακύψασ συνέπεσεν εἰσ ταὐτὸ τοῖσ ἄλλοισ ποταμοῖσ, ἐμφαίνων ἅμα καὶ τὸ πολύτρητον τῆσ χώρασ καὶ τὸ εὔσειστον·
(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 8 26:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION