헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ γὰρ ἀφαιρεῖν τὰσ ἐπιβολὰσ καὶ αὐτοῖσ χρῆσθαι τοῖσ ὀνόμασι καὶ ἀκολουθεῖν τῶν πραγμάτων τῇ φύσει καὶ μὴ δεδιέναι τὴν σμικρότητα αὐτῶν καὶ ταπεινότητα ἁπλῆσ ψυχῆσ καὶ γενναίασ, ὅθεν καὶ λόγων τέχναι εὑρέθησαν, ἐξ ὧν ἐδυνήθη μέγεθοσ προσλαβεῖν καὶ τὰ μὴ ἔχοντα ἐν αὑτοῖσ φύσει μεγέθη, καὶ ποτὲ μὲν τοιαῦτα εἶναι τὰ ἐν αὐτοῖσ ἐμφαινόμενα, τὰ δὲ καὶ ψεῦδόσ τι ἐμφαίνειν, ὥσπερ ἔχει καὶ τοῦτο, ἀεὶ σὺ ἐπισκώπτεισ ἡμᾶσ, ὅτι σὺ μὲν Πρωταγόρᾳ πολὺ ἀργύριον δέδωκασ ἐπὶ σοφίᾳ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 2:3)
καὶ τὰ μέν τινα τοιαῦτά ἐστιν ἐννοήματα, ὥστε μηδὲν αὐτοῖσ προσυπακούεσθαι, τὰ δέ τινα τοιαῦτα, ὥστε ἦθοσ ἔχειν καὶ τὸ ἦθοσ οὐχ ἓν οὐδὲ ἁπλοῦν, ἀλλὰ διάφορον, τὸ μὲν χάριεν ἦθοσ, τὸ δέ τι ἀγαθὸν ἦθοσ, τὸ δὲ γλυκύτητα ἐμφαῖνον, τὸ δὲ χρηστότητα, τὸ δέ τι τοιοῦτόν ἐστιν ἦθοσ, ὥστε αὐτόθεν πολλὴν σεμνότητα ἐμφαίνειν, ὥσπερ ἔχει καὶ τοῦτο, Αὐτόλυκοσ μὲν οὖν παρὰ τὸν πατέρα ἐκαθέζετο·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 3:1)
ἃ γὰρ ἄν τισ ἤθουσ ἔχεσθαι νομίσῃ παρὰ τοῖσ τοὺσ πολιτικοὺσ λόγουσ μεταχειριζομένοισ, ταῦτα καὶ ἐπὶ τούτοισ ἦθοσ ἐμφαίνειν δύναιτ’ ἄν, ἔλαττον μέντοι·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 5:10)
ἦθοσ δὲ ἔχει καὶ σεμνότητα ἢ εἰσ θεοὺσ εὐσέβειαν ἐμφαίνειν ἢ εἰσ φίλουσ εὐεργεσίασ, καὶ μάλιστα δεῖ καὶ τοῖσ τοιούτοισ προσέχειν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ σεμνότητοσ. 2:1)
οὐ γὰρ ὡσ σπάνιον καὶ δυσπρόσοδον παρέχων ἑαυτὸν ἡγεῖται τὴν τοῦ μέγασ καὶ θαυμαστὸσ καὶ τοιοῦτοσ οἱο͂σ μηδεὶσ ἄλλοσ πώποτε ἐγένετο δόξαν ἀποίσεσθαι βασιλεὺσ, ἀλλ’ οὕτωσ ἂν μάλιστα βεβαιοῦν τὴν τοῦ τοιοῦτοσ εἶναι προσηγορίαν, εἰ τὴν παρ’ αὑτοῦ εὔνοιαν καὶ φιλανθρωπίαν κοινὴν ἅπασι τοῖσ δεομένοισ παρασκευάσεται, οἰόμενοσ δεῖν τὸν ὡσ ἀληθῶσ βασιλέα τῷ τῶν ὅλων ἀπεικάσθαι βασιλεῖ κατά τε τὴν φιλανθρωπίαν καὶ τὴν πρόνοιαν ἁπάντων τῶν ἀρχομένων, καὶ μὴ πρὸ μὲν τῆσ βασιλείασ χρηστόν τι καὶ μέτριον ἦθοσ ἐμφαίνειν ἑαυτοῦ, βασιλέα δὲ ἀποδειχθέντα χαλεπὸν καὶ βίαιον εἶναι περὶ τοὺσ ἀρχομένουσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 7:8)
γυμνοὶ γὰρ ὀρχοῦνται οἱ παῖδεσ πάντεσ, ἐνρύθμουσ φοράσ τινασ ἀποτελοῦντεσ καὶ σχήματά τινα τῶν χειρῶν κατὰ τὸ ἁπαλόν, ὥστ’ ἐμφαίνειν θεωρήματά τινα τῆσ παλαίστρασ καὶ τοῦ παγκρατίου, κινοῦντεσ ἐνρύθμωσ τοὺσ πόδασ, τρόποι δὲ αὐτῆσ οἵ τε ὠσχοφορικοὶ καὶ οἱ βακχικοί, ὥστε καὶ τὴν ὄρχησιν ταύτην εἰσ τὸν Διόνυσον ἀναφέρεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 302)
μὴ γὰρ οἰέσθε αὐλήματα μὲν καὶ κρούματα καὶ μέλη τὰ μὲν ἐμφαίνειν τὸ ἀνδρεῖον, τὰ δὲ τὸ θῆλυ, κινήσεισ δὲ καὶ πράξεισ μὴ διαφέρειν μηδ’ εἶναι μηδένα ἐν τούτοισ ἔλεγχον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 67:3)
τὰσ δ’ ἐφ’ ἑκάτερα κινήσεισ αὐτῶν φασι προαίρεσιν μὲν μηδεμίαν ἐμφαίνειν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 51 4:1)
τὸ γὰρ ἀποδεικτικὸν ἐμφαίνειν, ὅπερ συμβάλλεσθαι πολὺ πρὸσ διόρθωσιν τῶν δογμάτων, καὶ τάξιν καὶ μνήμην τὸ ἐπιστατικὸν κατάλημμα ἐμφαίνειν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 45:2)
Εοἰκέναι δὲ τοὺσ διαλεκτικοὺσ λόγουσ τοῖσ ἀραχνίοισ, ἃ καίτοι δοκοῦντα τεχνικόν τι ἐμφαίνειν, ἄχρηστά ἐστιν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. b'. ARISTWN 1:1)
εἰ δέ ποτ’ αὐτομάτωσ ἐπὶ τοῦτο κατενεχθείη, τὸ ἀνεπιτήδευτον ἐμφαίνειν θέλει καὶ ἀφελέσ, οὔτε προσθήκαισ τισὶν ὀνομάτων, ἵνα ὁ κύκλοσ ἐκπληρωθῇ, μηδὲν ὠφελούσαισ τὸν νοῦν χρωμένη οὔτε ὅπωσ αἱ βάσεισ αὐτῶν γένοιντο θεατρικαί τινεσ ἢ γλαφυραί, σπουδὴν ἔχουσα οὐδ’ ἵνα τῷ πνεύματι τοῦ λέγοντοσ ὦσιν αὐτάρκεισ συμμετρουμένη μάλα, οὐδ’ ἄλλην τινὰ τοιαύτην ἔχουσα ἐπιτήδευσιν οὐδεμίαν.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 229)
καὶ οὔτε τὸ λιγυρὸν ἐοίκεν ἐμφαίνειν λάλον οὔτε τὸ κομψὸν θεατρικόν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 5 1:5)
ὅ τε πίνοσ ὁ τῆσ ἀρχαιότητοσ ἠρέμα αὐτῇ καὶ λεληθότωσ ἐπιτρέχει ἱλαρόν τέ τι καὶ τεθηλὸσ καὶ μεστὸν ὡρ́ασ ἄνθοσ ἀναδίδωσι, καὶ ὥσ2περ ἀπὸ τῶν εὐωδεστάτων λειμώνων αὖρά τισ ἡδεῖα ἐξ αὐτῆσ φέρεται, καὶ οὔτε τὸ λιγυρὸν ἐοίκεν ἐμφαίνειν λάλον οὔτε τὸ κομψὸν θεατρικόν.
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 4:1)
τούτου υἱὸσ Λαβοροσοάρδοχοσ ἐκυρίευσε μὲν τῆσ βασιλείασ παῖσ ὢν μῆνασ θ, ἐπιβουλευθεὶσ δὲ διὰ τὸ πολλὰ ἐμφαίνειν κακοήθη ὑπὸ τῶν φίλων ἀπετυμπανίσθη.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 168:2)
"στέργεσθαι δὲ καὶ στέργειν ἑνί μοι δοκεῖ γράμματι τοῦ στέγειν παραλλάττον εὐθὺσ ἐμφαίνειν τὴν ὑπὸ χρόνου καὶ συνηθείασ ἀνάγκῃ μεμιγμένην εὔνοιαν.
(플루타르코스, Amatorius, section 2119)

SEARCH

MENU NAVIGATION