헬라어 문장 내 검색 Language

ἔτι δὲ ἐπὶ τούτοισ καὶ τόδε ἐνεθυμήθην, ὦ ἄνδρεσ, καὶ ἐλογιζόμην πρὸσ ἐμαυτὸν τοὺσ ἐξημαρτηκότασ καὶ τὸ ἔργον εἰργασμένουσ, ὅτι οἱ μὲν αὐτῶν ἤδη ἐτέθνασαν ὑπὸ Τεύκρου μηνυθέντεσ, οἱ δὲ φεύγοντεσ ᾤχοντο καὶ αὐτῶν θάνατοσ κατέγνωστο, τέτταρεσ δὲ ἦσαν ὑπόλοιποι οἳ οὐκ ἐμηνύθησαν ὑπὸ Τεύκρου τῶν πεποιηκότων, Παναίτιοσ, Χαιρέδημοσ, διάκριτοσ, Λυσίστρατοσ·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 92:1)
ἀναλογιζομένῳ δέ μοι τόν τε χρόνον ὁπόσον τινὰ ἀπείην τῆσ Σμύρνησ, καὶ ταῦτα ψηφισμάτων ἡκόντων, καὶ ὅτι καὶ ἡλικίασ ἤδη μέσωσ ἔχοιμι, καὶ πρὸσ τούτοισ τῶν ἄνω χρόνων τὸ πλῆθοσ, ἐν οἷσ ἐξῆν, εἴ τισ ἔρρωτο, ἐπελθεῖν τὰσ πόλεισ, καὶ ὅτι καὶ τῆσ ὑπαρχούσησ δόξησ δέοσ εἰή ἀφαιρεθῆναί τι διὰ τὴν πολλὴν ἡσυχίαν, ταῦτα δὲ ἐλογιζόμην μὲν οἱᾶ εἰκὸσ ἄνθρωπον, εὖ δὲ ᾔδειν ὅτι πάντα λῆροσ πρὸσ τὸ πείθεσθαι τῷ θεῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 13:5)
μετὰ δὲ τοῦτο ἐλογιζόμην ὡσ τὸ μὲν χαίρειν κοινὸν ἁπάντων καὶ ἀνδρῶν καὶ παιδαρίων καὶ γυναικῶν, ἅτε τῆσ ὄψεωσ προξενούσησ τὴν ἡδονὴν, λόγῳ δὲ ἐπικοσμῆσαι τὴν τῶν Νυμφῶν δόσιν τάχα ἄν τινοσ εἰή τῶν περὶ τὸν Παιᾶνα διατριψάντων καὶ τῶν ἐπιταχθέντων τῶν ἐν λόγοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, πανηγυρικὸσ ἐπὶ τῷ ὕδατι ἐν Περγάμῳ12)
ἐλογιζόμην ἥξει Φιλῖνοσ, Μοσχίων, Νικήρατοσ, ὁ δεῖν’, ὁ δεῖνα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 28 3:14)
ἀλλὰ καὶ τειχοποιὸσ ἦσθα καὶ διά γε τοῦτο ὀρθῶσ ἐπῃνούμην, ὅτι τἀνηλωμέν’ ἔδωκα καὶ οὐκ ἐλογιζόμην.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 162:2)
καίτοι τό γε τίμημα τῶν χρημάτων ὧν ἀπεστερήμην, οὐκ ἐκ ταύτησ συντιθεὶσ ἐλογιζόμην τοσοῦτον οὐ γὰρ ἔνεστ’ ἀργύριον, ἀλλ’ ἐξ ἐκείνων καθ’ ἕκαστα τιθείσ, αἷσ οὗτοσ οὐκ ἐπεσκήψατο.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 12:1)
οὐκοῦν εὐωχούμην τῆσ θέασ καὶ ἐλογιζόμην πρὸσ ἐμαυτὸν ὅτι τότε Ἀθήνησιν ὢν οὐχ οἱο͂́σ τ̓ ἂν ἦν μετασχεῖν τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων ἀνταγωνιζομένων, ἀλλὰ Σοφοκλέουσ μὲν πρὸσ Αἰσχύλον νέου πρὸσ γέροντα, καὶ πρὸσ Εὐριπίδην πρεσβυτέρου πρὸσ νεώτερον ἀγωνιζομένου μετέσχον τινέσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΚΑΙ 4:1)
ἐλογιζόμην οὖν, ὅτι μοι πολλοῦ καὶ τοῦ παντὸσ δεήσει πιστὸσ εἶναι ὁ λόγοσ, εἰ τοσοῦτον ἔφην μόνον, ὅτι παρῆκαν οἱ πατρίκιοι τοῖσ δημοτικοῖσ τὴν ἑαυτῶν δυναστείαν, καὶ ἐξὸν αὐτοῖσ ἐν ἀριστοκρατίᾳ πολιτεύεσθαι τὸν δῆμον ἐποίησαν τῶν μεγίστων κύριον, δι’ ἃσ δὲ συνεχωρήθη ταῦτ’ αἰτίασ παρέλιπον·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 66 2:1)
φήσαντι δὲ ὑπὸ σοῦ πεμφθῆναι κατὰ πολλὴν σπουδὴν ἐπὶ πρᾶξιν τῷ μηδὲν παρασχεῖν ὧν ἐπεζήτει σοὶ μᾶλλον ἀντιλέγειν ἢ ἐκείνῳ περὶ αὐτῶν ἐλογιζόμην.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 330:3)
οὔκ, ἀλλὰ ἐλογιζόμην ὡσ τηλικαύτη γενομένη θρέψεισ μὲν ἐμέ, σεαυτὴν δὲ κατακοσμήσεισ ῥᾳδίωσ καὶ πλουτήσεισ καὶ ἐσθῆτασ ἕξεισ ἁλουργεῖσ καὶ θεραπαίνασ.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Κρωβύλη καὶ Κόρινανα. 2:2)
τοὐντεῦθεν οὖν ἐπανιὼν ἐλογιζόμην, εἴ τισ θεῶν τὴν ναῦν ἄφνω ἐμὴν ποιήσειεν εἶναι, οἱο͂ν ἄν, ὡσ εὐδαίμονα βίον ἐπεβίωσα εὖ ποιῶν τοὺσ φίλουσ καὶ ἐπιπλέων ἐνίοτε μὲν αὐτόσ, ἐνίοτε δὲ οἰκέτασ ἐκπέμπων·
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 23:3)
ἐνταῦθα τοίνυν πρὸσ ἐμαυτόν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὰ τοιαῦτα ἐλογιζόμην·
(루키아노스, Tyrannicida, (no name) 8:2)
ὅτε ἤμην νήπιοσ, ἐλάλουν ὡσ νήπιοσ, ἐφρόνουν ὡσ νήπιοσ, ἐλογιζόμην ὡσ νήπιοσ·
(PROS KORINQIOUS A, chapter 8 162:1)
πρὸσ ἐμαυτὸν δ’ οὖν ἀπιὼν ἐλογιζόμην ὅτι τούτου μὲν τοῦ ἀνθρώπου ἐγὼ σοφώτερόσ εἰμι·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 36:2)
ἐπεὶ δ’ ἔτυχέσ ποτε καὶ ἐμοῦ δεηθεὶσ προθύμωσ ἐξαγγεῖλαι πρὸσ Μήδουσ τὰ παρὰ Κυαξάρου, ἐλογιζόμην, εἰ ταῦτα προθύμωσ σοι συλλάβοιμι, ὡσ οἰκεῖόσ τέ σοι ἐσοίμην καὶ ἐξέσοιτό μοι διαλέγεσθαί σοι ὁπόσον χρόνον βουλοίμην.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ζ, chapter 5 58:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION