헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ἢν τὰ παρ’ ἡμῶν ποτ’ ἐλλείπῃ καὶ μὴ τὴν νομιζομένην ταύτην εἰσφέρωμεν εἰσφορὰν, ἐναγεῖσ εὐθὺσ ἡμεῖσ καὶ μιαροὶ καὶ προδόται τοῦ θείου καὶ κακῶν κάκιστοι, καὶ δεῖ δοῦναι δίκην, κατὰ τὸν Σωφρονίσκου Σωκράτη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 54:1)
ἕκαστον γὰρ τότε τέλειον καὶ οὐσία πᾶσα τότε τελεία, ὅταν κατὰ τὸ εἶδοσ τῆσ οἰκείασ ἀρετῆσ μηδὲν ἐλλείπῃ μόριον τοῦ κατὰ φύσιν μεγέθουσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 190:2)
κατὰ γὰρ τὸ ἔχειν τὸ τέλοσ τέλεια, ὥστ’ ἐπεὶ τὸ τέλοσ τῶν ἐσχάτων τί ἐστι, καὶ ἐπὶ τὰ φαῦλα μεταφέροντεσ λέγομεν τελείωσ ἀπολωλέναι καὶ τελείωσ ἐφθάρθαι, ὅταν μηδὲν ἐλλείπῃ τῆσ φθορᾶσ καὶ τοῦ κακοῦ ἀλλ’ ἐπὶ τῷ ἐσχάτῳ ᾖ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 190:4)
ἐν δὲ ταῖσ μείζοσι διὰ τριετηρίδοσ ἢ πενταετηρίδοσ, κἂν ᾖ πολλαπλάσιον ἢ πολλοστημόριον τοῦ πρότερον, ἐν ᾧ αἱ τιμήσεισ κατέστησαν τῆσ πολιτείασ, νόμον εἶναι καὶ τὰ τιμήματα ἐπιτείνειν ἢ ἀνιέναι, ἐὰν μὲν ὑπερβάλλῃ, ἐπιτείνοντασ κατὰ τὴν πολλαπλασίωσιν, ἐὰν δ’ ἐλλείπῃ, ἀνιέντασ καὶ ἐλάττω ποιοῦντασ τὴν τίμησιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 164:1)
καὶ ἐάν τι ἐλλείπῃ τοῦ ἀργυρίου, ὃ δεῖ γενέσθαι τοῖσ δανείσασι κατὰ τὴν συγγραφήν, παρὰ Ἀρτέμωνοσ καὶ Ἀπολλοδώρου ἔστω ἡ πρᾶξισ τοῖσ δανείσασι καὶ ἐκ τῶν τούτων ἁπάντων, καὶ ἐγγείων καὶ ναυτικῶν, πανταχοῦ ὅπου ἂν ὦσι, καθάπερ δίκην ὠφληκότων καὶ ὑπερημέρων ὄντων, καὶ ἑνὶ ἑκατέρῳ τῶν δανεισάντων καὶ ἀμφοτέροισ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ τὴν Λάκριτον Παραγραφὴν 15:2)
ὁ δ’ Εὐμενὴσ μετὰ τῆσ δοθείσησ δυνάμεωσ παρελθὼν ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον καὶ προκατασκευασάμενοσ ἐκ τῆσ ἰδίασ σατραπείασ ἵππων πλῆθοσ ἐκόσμησε τὴν στρατιάν, ἐλλειπῆ καθεστῶσαν κατὰ τοῦτο τὸ μέροσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 29 3:1)
ἐὰν δ’ ἐλλείπῃ τὸ ἐν ἑκάστῳ τούτων ἄκρον ἢ τὸ διὰ πάσησ ἰδέασ ὅμοιον, μενέτωσαν ἐν τοῖσ Δειναρχείοισ.
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 7 2:1)
ὅταν δὲ ἐλλείπῃ τὸ τῆσ δυνάμεωσ, οὐ παραμείναντοσ μέχρι πάντων τοῦ τόνου, διὰ τὸ τάχοσ τῆσ ἀπαγγελίασ ἀσαφήσ τε ἡ λέξισ γίνεται καὶ ἄλλασ τινὰσ ἐπιφέρει κῆρασ οὐκ εὐπρεπεῖσ.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 24 4:2)
ἐν ἴσῳ γὰρ οἱ ἄνθρωποι δικαιοῦσι τῆσ τε ὑπαρχούσησ δόξησ αἰτιᾶσθαι, ὅστισ ἂν μαλακίᾳ ἐλλείπῃ, καὶ τῆσ μὴ προσηκούσησ μισεῖν τὸν θρασύτητι ὀρεγόμενον.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 47 2:5)
Ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ μεγέθη λέγεται εἶναι πρῶτον πρὸσ δεύτερον καὶ τρίτον πρὸσ τέταρτον, ὅταν τὰ τοῦ πρώτου καὶ τρίτου ἰσάκισ πολλαπλάσια τῶν τοῦ δευτέρου καὶ τετάρτου ἰσάκισ πολλαπλασίων καθ’ ὁποιονοῦν πολλαπλασιασμὸν ἑκάτερον ἑκατέρου ἢ ἅμα ὑπερέχῃ ἢ ἅμα ἴσα ᾖ ἢ ἅμα ἐλλείπῃ ληφθέντα κατάλληλα.
(유클리드, Elements, book 5, type Def5)
Ὑποθεὶσ τὸ Ῥάμμα τῇ βελόνῃ τῇ τὸ κύαρ ἐχούσῃ, κατὰ τὸ ὀξὺ τῆσ ἄνω τάσιοσ τοῦ βλεφάρου ἐσ τὸ κάτω διακεντήσασ δίεσ, καὶ ἄλλο ὑποκάτω τούτου‧ ἀνατείνασ δὲ τὰ Ῥάμματα Ῥάψον καὶ κατάδει, ἑώσ ἂν ἀποπέσῃ‧ κἢν μὲν ἱκανῶσ ἔχῃ‧ εἰ δὲ μὴ, ἢν ἐλλείπῃ, ὀπίσω ποιέειν τὰ αὐτά.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 29.2)
Κἢν μέν τι τούτων τῶν εἰρημένων ἐλλείπῃ, γινώσκειν χρὴ ὅτι χαλαρωτέρη ἡ ἐπίδεσισ τοῦ μετρίου‧ ἢν δέ τι τῶν εἰρημένων πλεονάζῃ, χρὴ γινώσκειν ὅτι μᾶλλον ἐπιέχθη τοῦ μετρίου‧ καὶ τουτέοισι σημαινόμενοσ, τὸ ὕστερον ἐπιδέων, ἢ χαλᾷν μᾶλλον, ἢ πιέζειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 5.4)
ἆρα οὐ κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον, ἂν μὲν πάντα ἀποδῷ τὰ προσήκοντα, καλὴ ἡ εἰκὼν ἔσται ‐ τοῦτο δ’ ἐστὶν ὄνομα ‐ ἐὰν δὲ σμικρὰ ἐλλείπῃ ἢ προστιθῇ ἐνίοτε, εἰκὼν μὲν γενήσεται, καλὴ δὲ οὔ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 291:3)
τοὺσ δὲ ἄλλουσ παῖδασ, οἷσ ἂν πλείουσ ἑνὸσ γίγνωνται, θηλείασ τε ἐκδόσθαι κατὰ νόμον τὸν ἐπιταχθησόμενον, ἄρρενάσ τε, οἷσ ἂν τῆσ γενέσεωσ ἐλλείπῃ τῶν πολιτῶν, τούτοισ ὑεῖσ διανέμειν, κατὰ χάριν μὲν μάλιστα, ἐὰν δέ τισιν ἐλλείπωσιν χάριτεσ, ἢ πλείουσ ἐπίγονοι γίγνωνται θήλεισ ἤ τινεσ ἄρρενεσ ἑκάστων, ἢ καὶ τοὐναντίον ὅταν ἐλάττουσ ὦσιν, παίδων ἀφορίασ γενομένησ, πάντων τούτων ἀρχὴν ἣν ἂν θώμεθα μεγίστην καὶ τιμιωτάτην, αὕτη σκεψαμένη τί χρὴ χρῆσθαι τοῖσ περιγενομένοισ ἢ τοῖσ ἐλλείπουσι, ποριζέτω μηχανὴν ὅτι μάλιστα ὅπωσ αἱ πεντακισχίλιαι καὶ τετταράκοντα οἰκήσεισ ἀεὶ μόνον ἔσονται.
(플라톤, Laws, book 5 99:1)
ἐὰν δὲ μὴ ἔχωσιν ὁπόθεν, ἐλλείπῃ δὲ μὴ ἔλαττον δραχμῆσ, μὴ πρότερον εἶναι τούτῳ δίκασ πρὸσ ἄλλον μηδένα, πρὶν ἂν ἐκπληρώσῃ τὸ χρέοσ ἅπαν τῷ νικήσαντι·
(플라톤, Laws, book 12 122:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION