헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τί γὰρ ἐλλείπει μὴ <οὐ> παραπαίειν ἡ τοῦδ’ εὐχή;
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, anapests2)
σφοδρότησ δέ ἐστι καὶ ὅταν τισ ὑπεραγανακτῇ, οἱο͂ν τοῦτο μὲν γὰρ οὐκ ἔχον ἐστὶν ὑπερβολὴν ἀκαθαρσίασ, καὶ πάλιν ἀλλαχοῦ, τοῦτο γὰρ δὴ τοὔσχατόν ἐστι, καὶ πάλιν τῆσ ἐσχάτησ ὕβρεωσ οὐδὲν ἐλλείπει.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ. 5:1)
ὥσθ’ ἃ μὲν ἡ τύχη δίδωσιν ἀνεκτὰ τοῖσ εὖ φρονοῦσι, τὸ δ’ αὑτοὺσ τῶν χειρίστων ἑκόντασ τιμᾶν οὐδὲν αἰσχύνησ ἐλλείπει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 12:15)
ὁμοίωσ δὲ καὶ ὁ μικροπρεπὴσ καὶ ὁ σαλάκων, ὁ μὲν γὰρ ὑπερβάλλει τὸ πρέπον, ὁ δ’ ἐλλείπει τοῦ πρέποντοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 61:3)
ὁ δ’ ἄσωτοσ ἐλλείπει τῶν ἀναγκαίων·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 89:2)
λέγω δὲ τοῦ μὲν πράγματοσ μέσον τὸ ἴσον ἀπέχον ἀφ’ ἑκατέρου τῶν ἄκρων, ὅπερ ἐστὶν ἓν καὶ τὸ αὐτὸ πᾶσιν, πρὸσ ἡμᾶσ δὲ ὃ μήτε πλεονάζει μήτε ἐλλείπει·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 54:2)
ὁ μὲν γὰρ ἄσωτοσ ἐν μὲν προέσει ὑπερβάλλει ἐν δὲ λήψει ἐλλείπει, ὁ δ’ ἀνελεύθεροσ ἐν μὲν λήψει ὑπερβάλλει ἐν δὲ προέσει ἐλλείπει.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 77:1)
ὁ μὲν γὰρ νεμεσητικὸσ λυπεῖται ἐπὶ τοῖσ ἀναξίωσ εὖ πράττουσιν, ὁ δὲ φθονερὸσ ὑπερβάλλων τοῦτον ἐπὶ πᾶσι λυπεῖται, ὁ δ’ ἐπιχαιρέκακοσ τοσοῦτον ἐλλείπει τοῦ λυπεῖσθαι ὥστε καὶ χαίρειν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 92:2)
ἐλλείπει δὲ καὶ τῷ θαρρεῖν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 103:1)
ἡ μὲν οὖν ἀσωτία τῷ διδόναι καὶ μὴ λαμβάνειν ὑπερβάλλει, τῷ δὲ λαμβάνειν ἐλλείπει, ἡ δ’ ἀνελευθερία τῷ διδόναι μὲν ἐλλείπει, τῷ λαμβάνειν δ’ ὑπερβάλλει, πλὴν ἐν μικροῖσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 24:3)
ὁ δὲ μικρόψυχοσ ἐλλείπει καὶ πρὸσ ἑαυτὸν καὶ πρὸσ τὸ τοῦ μεγαλοψύχου ἀξίωμα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 69:6)
καὶ ἔστιν αὕτη ἡ φύσισ ἡ τοῦ ἐπιεικοῦσ, ἐπανόρθωμα νόμου, ᾗ ἐλλείπει διὰ τὸ καθόλου.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 146:1)
καὶ τὸ χρῆσθαι συσσίτοισ καὶ συνημερευταῖσ ξενικοῖσ μᾶλλον ἢ πολιτικοῖσ τυραννικόν, ὡσ τοὺσ μὲν πολεμίουσ τοὺσ δ’ οὐκ ἀντιποιουμένουσ ‐ ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα τυραννικὰ μὲν καὶ σωτήρια τῆσ ἀρχῆσ, οὐθὲν δ’ ἐλλείπει μοχθηρίασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 292:1)
καὶ οἷσ μικρὸν ἐλλείπει τοῦ μὴ πάντα ὑπάρχειν διὸ οἱ μεγάλα πράττοντεσ καὶ οἱ εὐτυχοῦντεσ φθονεροί εἰσιν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 10 2:2)
ἐλλείπει οὖν τό τισ μόριον τὸ γὰρ πλῆρέσ ἐστιν ’ ἄλλοσ μέν τισ μογέων ἀποκινήσασκε τραπέζησ πλεῖον ἐόν, Νέστωρ δ’ ὁ γέρων ἀμογητὶ ἀείρεν,’ ὡσ παντὸσ ἀνθρώπου μόλισ ἂν ἀποκινήσαντοσ ἀπὸ τῆσ τραπέζησ τὸ ποτήριον, τοῦ δὲ Νέστοροσ αὐτὸ ῥᾳδίωσ βαστάζοντοσ δίχα πόνου καὶ κακοπαθείασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 84 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION