헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὃσ εἰσ τοσοῦτον ἐλήλυθε τόλμησ, ὥστε πείσασ Ἀγάθαρχον τὸν γραφέα συνεισελθεῖν οἴκαδε τὴν οἰκίαν ἐπηνάγκασε γράφειν, δεομένου δὲ καὶ προφάσεισ ἀληθεῖσ λέγοντοσ, ὡσ οὐκ ἂν δύναιτο ταῦτα πράττειν ἤδη διὰ τὸ συγγραφὰσ ἔχειν παρ’ ἑτέρων, προεῖπεν αὐτῷ δήσειν, εἰ μὴ πάνυ ταχέωσ γράφοι.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 27:1)
ἀνελήλυθε γὰρ εἰσ τὴν ἀρχὴν ὁ λόγοσ, μᾶλλον δὲ ἐλήλυθε πρὸσ αὐτὸ τὸ ἔσχατον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 8:15)
ὣσ δὲ καὶ τῇ πόλει μετ’ ἐκεῖνον τὸν λέβητα, ὃσ αὐτῇ πάντα ἐπέφλεξεν, ἡ δευτέρα σύστασισ εἰσ θαυμαστήν τινα ἐλήλυθε κάλλουσ περιουσίαν, ὥσπερ τοῦ Ποσειδῶνοσ ἐξεπίτηδεσ τῇ τριαίνῃ κινήσαντοσ αὐτὴν, ἵν’ ἴδοι καλλίονα ἢ πρὸ τοῦ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 4:7)
δημηγορῶν τε γὰρ, ὦ Ἀθηναῖοι, βουλόμενοσ τῆσ στρατείασ ὑμᾶσ ἀποστρέψαι πλῆθοσ ᾔτησε τοσοῦτον ὅσον ἥκιστ’ ἂν ὑμᾶσ ᾠήθη δοῦναι, ἵν’ ἐκ τούτου πρὸσ τὴν ἀναγκαίαν ἡσυχίαν τράπησθε ‐ ὃ καὶ σφόδρα δῆλόν ἐστιν ὡσ οὐκ ἐνδείᾳ δυνάμεωσ εἰσ ταῦτα ἐλήλυθε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 6:3)
ἐλήλυθε δὲ τοῖσ διαποροῦσιν αὕτη ἡ δόξα ἐκ τῶν αἰσθητῶν, ἡ μὲν τοῦ ἅμα τὰσ ἀντιφάσεισ καὶ τἀναντία ὑπάρχειν ὁρῶσιν ἐκ ταὐτοῦ γιγνόμενα τἀναντία·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 130:2)
ἐλήλυθε δ’ ἐνίοισ αὕτη ἡ δόξα ὥσπερ καὶ ἄλλαι τῶν παραδόξων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 189:3)
ὅθεν ἐλήλυθε τὰ μάλιστα καθόλου στοιχεῖα εἶναι, ὅτι ἕκαστον αὐτῶν ἓν ὂν καὶ ἁπλοῦν ἐν πολλοῖσ ὑπάρχει ἢ πᾶσιν ἢ ὅτι πλείστοισ, καὶ τὸ ἓν καὶ τὴν στιγμὴν ἀρχάσ τισι δοκεῖν εἶναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 38:1)
κατὰ τί γὰρ ἐλήλυθεν ἢ οὗ ἕνεκα ἐλήλυθε λέγεται, καὶ κατὰ τί παραλελόγισται ἢ συλλελόγισται, ἢ τί τὸ αἴτιον τοῦ συλλογισμοῦ ἢ παραλογισμοῦ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 201:1)
ἐλήλυθε δ’ ἡ ἐνέργεια τοὔνομα, ἡ πρὸσ τὴν ἐντελέχειαν συντιθεμένη, καὶ ἐπὶ τὰ ἄλλα ἐκ τῶν κινήσεων μάλιστα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 35:1)
ἐλήλυθε δὲ τὰ ὀνόματα ταῦτα, ἥ τε ζημία καὶ τὸ κέρδοσ, ἐκ τῆσ ἑκουσίου ἀλλαγῆσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 60:2)
ἐφ’ ὃ τὸ νόμισμ’ ἐλήλυθε, καὶ γίνεταί πωσ μέσον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 70:1)
ἐκ ταύτησ οὖν τῆσ δόξησ ἐλήλυθε τὸ τούτουσ φρονίμουσ εἶναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 60:7)
καὶ ἐντεῦθεν ἐλήλυθε τοὔνομα ἡ σύνεσισ, καθ’ ἣν εὐσύνετοι, ἐκ τῆσ ἐν τῷ μανθάνειν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 78:2)
ἡ μὲν οὖν φωνὴ τοῦ λυπηροῦ καὶ ἡδέοσ ἐστὶ σημεῖον, διὸ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ὑπάρχει ζῴοισ μέχρι γὰρ τούτου ἡ φύσισ αὐτῶν ἐλήλυθε, τοῦ ἔχειν αἴσθησιν λυπηροῦ καὶ ἡδέοσ καὶ ταῦτα σημαίνειν ἀλλήλοισ, ὁ δὲ λόγοσ ἐπὶ τῷ δηλοῦν ἐστι τὸ συμφέρον καὶ τὸ βλαβερόν, ὥστε καὶ τὸ δίκαιον καὶ τὸ ἄδικον·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 23:1)
οὐ Κορινθίων ἐπ’ Ἀμβρακίαν ἐλήλυθε καὶ Λευκάδα;
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 40:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION