헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὧδε δὲ αὐτοὺσ ἔχοντασ ἐλεῶν ὁ Λεύκιοσ ἐκάλει τῇ σάλπιγγι ἀναχωρεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 4 8:7)
καὶ ὁ Λεύκιοσ ἐπῄνει μὲν ἐλεῶν ἄνδρασ ὁμοτίμουσ καὶ πέμψειν ἔλεγεν ἑτέρουσ, οὐδένα δὲ εἰπὼν ἀμείνονα ἔχειν ἑαυτοῦ, εὐθὺσ ἄνευ κήρυκοσ ᾔει, προθεόντων αὐτοῦ δρόμῳ τῶν ἀπαγγελούντων Καίσαρι κατιέναι Λεύκιον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 3:3)
ἐλθούσησ δὲ τὴν πρόφασιν τῶν δακρύων διηγούμενοσ καὶ κελεύων αὐτὴν δεηθῆναι τοῦ Διὸσ ὅπωσ ἂν Τρωσὶ σύμμαχοσ γενόμενοσ κακὰ μέγιστα ἐργάσηται τοὺσ Ἕλληνασ, μετὰ ταῦτα δὲ ὁρῶν πολλοὺσ πίπτοντασ τῶν Ἀχαιῶν ἑκάστοτε ὑπό τε τῶν Τρώων καὶ ὑφ’ Ἕκτοροσ, καί τινων ἑταίρων αὐτοῦ καὶ φίλων ἀποθνησκόντων, οὐκ ἐπιστρεφόμενοσ οὐδὲ ἐλεῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 9:2)
"τρίτον δὲ προκαλεῖσθαι χρὴ βασιλέα γίγνεσθαι Συρακουσῶν, ἑκόντα ἑκούσησ τῆσ πόλεωσ, τὸν νῦν τοῦ τῶν πολεμίων ἄρχοντα στρατοπέδου, Διονύσιον τὸν Διονυσίου, ἐὰν ἐθέλῃ ἑκὼν εἰσ βασιλέωσ σχῆμα ἀπαλλάττεσθαι, δεδιὼσ μὲν τὰσ τύχασ, ἐλεῶν δὲ πατρίδα καὶ ἱερῶν ἀθεραπευσίαν καὶ τάφουσ, μὴ διὰ φιλονεικίαν πάντωσ πάντα ἀπολέσῃ, βαρβάροισ ἐπίχαρτοσ γενόμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 79:7)
"προκαλεῖσθαι χρὴ βασιλέα γίγνεσθαι Συρακουσῶν ἑκόντα ἑκούσησ τῆσ πόλεωσ τὸν νῦν τοῦ τῶν πολεμίων ἄρχοντα στρατοπέδου, Διονύσιον τὸν Διονυσίου, ἐὰν ἐθέλῃ ἑκὼν εἰσ βασιλέωσ σχῆμα ἀπαλλάττεσθαι, δεδιὼσ μὲν τὰσ τύχασ, ἐλεῶν δὲ πατρίδα καὶ ἱερῶν ἀθεραπευσίαν καὶ τάφουσ, μὴ διὰ φιλονεικίαν πάντωσ πάντ’ ἀπολέσῃ βαρβάροισ ἐπίχαρτοσ γενόμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 89:1)
ἕτεροσ οὑτοσί τισ βίαιοσ, οὐδέν’ οὔτ’ ἐλεῶν οὔθ’ ὅλωσ ἄνθρωπον ἡγούμενοσ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 132:4)
οἱο͂ν ἔστι μέτριοσ καὶ φιλάνθρωπόσ τισ ἡμῶν καὶ πολλοὺσ ἐλεῶν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 239:1)
τίνοσ δὲ συγγνώμησ ἢ ποίων ἐλέων οἱ σεσυκοφαντημένοι τετυχήκασιν παρὰ τούτου, οἷσ οὗτοσ θανάτου πᾶσιν ἐτιμᾶτ’ ἐν τουτοισὶ τοῖσ δικαστηρίοισ, καὶ ταῦτα πρὶν τὴν πρώτην ψῆφον διενεχθῆναι;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 101:1)
ὁρῶν δὲ ὁ πατὴρ ὁ ἐμὸσ τό τε μέγεθοσ τοῦ ἀγῶνοσ ἡλίκον ἦν τούτῳ, καὶ ὡσ ἠπορεῖτο οὗτοσ, καὶ ἐλεῶν αὐτόν, προσαγαγὼν πρὸσ τὴν τράπεζαν ἐκέλευσεν ἀποδοῦναι Φιλίππῳ χιλίασ δραχμὰσ τὸν Φορμίωνα τὸν ἐπικαθήμενον ἐπὶ τῇ τραπέζῃ, καὶ γράψαι ὀφείλοντα Τιμόθεον.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 20:2)
ἐγὼ δ’ εἰ μέν τισ ἢ τοῖσ Ἀθηναίοισ ἐπιτιμῶν λέγει ταῦτα, καὶ δεικνὺσ οὐκ ὄντασ ἀξίουσ τοὺσ ἐνοικοῦντασ τῆσ πόλεωσ οὐδὲ τῆσ δόξησ, ἣν οἱ πρότερον γενόμενοι κατέλιπον, ἢ καθόλου τὴν Ἑλλάδα ἐλεῶν εἰσ ὃ πέπτωκεν, ὅταν τοιαῦτα πράττωσιν οἱ χρόνον τινὰ δόξαντεσ αὐτῆσ προεστάναι, καλῶσ αὐτὸν ἡγοῦμαι λέγειν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 153:1)
ὀλοφυρόμενοσ καὶ ἐλεῶν, ὅταν ἐπὶ δώροισ, ὥσπερ οἱ παῖδεσ, ἀποκείρωνται, καὶ ταῦτα τὰσ πολιάσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 66:1)
τὸν μὲν γὰρ ἐχθρὸν κατ’ ἰδίαν ἐμίσησε, τὴν δ’ ὑβριζομένην ἐλεῶν ἐπιεικείᾳ διαφέρειν ὑπελάμβανεν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 12 7:5)
ἐπεὶ δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ Σπαρτιατῶν πρέσβεισ ἀποστείλαντεσ πρὸσ τὸν Ἄδμητον ἐξῄτουν αὐτὸν πρὸσ τιμωρίαν, ἀποκαλοῦντεσ προδότην καὶ λυμεῶνα τῆσ ὅλησ Ἑλλάδοσ, πρὸσ δὲ τούτοισ μὴ παραδιδόντοσ αὐτὸν πολεμήσειν ἔφασαν μετὰ πάντων τῶν Ἑλλήνων, τὸ τηνικαῦθ’ ὁ βασιλεὺσ φοβηθεὶσ μὲν τὰσ ἀπειλάσ, ἐλεῶν δὲ τὸν ἱκέτην καὶ τὴν ἐκ τῆσ παραδόσεωσ αἰσχύνην ἐκκλίνων, ἔπειθε τὸν Θεμιστοκλέα τὴν ταχίστην ἀπιέναι λάθρᾳ τῶν Λακεδαιμονίων, καὶ χρυσοῦ πλῆθοσ ἐδωρήσατο αὐτῷ ἐφόδιον τῆσ φυγῆσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 56 2:1)
οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ θεοὺσ σέβων τοὺσ πατρῴουσ καὶ τάφουσ αἰδούμενοσ προγόνων καὶ γῆν, ἐξ ἧσ ἔφυν, γυναῖκάσ τε καὶ παῖδασ ὑμῶν ἐλεῶν, οἷσ οὐκ ἐπιτηδείοισ οὖσι τὰ πατέρων καὶ ἀνδρῶν ἥξει σφάλματα, καὶ οὐχ ἥκιστα τῶν ἄλλων καὶ δἰ ὑμᾶσ, ὦ Μηνύκιε, τοὺσ προχειρισθέντασ ὑπὸ τῆσ πόλεωσ, τάδε ἀποκρίνομαι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 35 3:2)
Βοιωτῶν μὲν Πηνέλεωσ καὶ Λήιτοσ ἦρχον Ἀρκεσίλαόσ τε Προθοήνωρ τε Κλονίοσ τε, οἵ θ’ Ὑρίην ἐνέμοντο καὶ Αὐλίδα πετρήεσσαν σχοῖνόν τε Σκῶλόν τε πολύκνημόν τ’ Ἐτεωνόν, Θέσπειαν Γραῖάν τε καὶ εὐρύχορον Μυκαλησσόν, οἵ τ’ ἀμφ’ Ἅρμ’ ἐνέμοντο καὶ Εἰλέσιον καὶ Ἐρυθράσ, οἵ τ’ Ἐλεῶν’ εἶχον ἠδ’ Ὕλην καὶ Πετεῶνα, Ὠκαλέην Μεδεῶνά τ’ ἐυκτίμενον πτολίεθρον.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1634)

SEARCH

MENU NAVIGATION