헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ὃ οἱ ἀκούοντεσ φοβοῦνται μᾶλλον ἢ ἐλεοῦσιν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 14 5:3)
διὸ οὔτε οἱ παντελῶσ ἀπολωλότεσ ἐλεοῦσιν οὐδὲν γὰρ ἂν ἔτι παθεῖν οἰόνται·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 8 3:1)
οὐ γὰρ ἐλεοῦσιν οἱ ἐκπεπληγμένοι, διὰ τὸ εἶναι πρὸσ τῷ οἰκείῳ πάθει.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 8 6:2)
ὡσ μὲν οὖν ἔχοντεσ ἐλεοῦσιν εἴρηται, ἃ δ’ ἐλεοῦσιν ἐκ τοῦ ὁρισμοῦ δῆλον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 8 8:1)
<οὐ γὰρ> ἔτι ἐλεοῦσιν ἐγγὺσ αὐτοῖσ τοῦ δεινοῦ ὄντοσ, καὶ τοὺσ ὁμοίουσ ἐλεοῦσιν κατὰ ἡλικίαν, κατὰ ἤθη, κατὰ ἕξεισ, κατὰ ἀξιώματα, κατὰ γένη·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 8 13:1)
ὅλωσ γὰρ καὶ ἐνταῦθα δεῖ λαβεῖν ὅτι ὅσα ἐφ’ αὑτῶν φοβοῦνται, ταῦτα ἐπ’ ἄλλων γιγνόμενα ἐλεοῦσιν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 8 13:3)
ἐπεὶ δ’ ἐγγὺσ φαινόμενα τὰ πάθη ἐλεεινά ἐστιν, τὰ δὲ μυριοστὸν ἔτοσ γενόμενα ἢ ἐσόμενα οὔτε ἐλπίζοντεσ οὔτε μεμνημένοι ἢ ὅλωσ οὐκ ἐλεοῦσιν ἢ οὐχ ὁμοίωσ, ἀνάγκη τοὺσ συναπεργαζομένουσ σχήμασι καὶ φωναῖσ καὶ ἐσθῆσι καὶ ὅλωσ ὑποκρίσει ἐλεεινοτέρουσ εἶναι ἐγγὺσ γὰρ ποιοῦσι φαίνεσθαι τὸ κακόν, πρὸ ὀμμάτων ποιοῦντεσ ἢ ὡσ μέλλοντα ἢ ὡσ γεγονότα·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 8 14:1)
ἀλλ’ οὗτοί γ’ οὐκ ἐπὶ τούτοισ ἐλεοῦσιν, ἐφ’ οἷσ, εἴπερ ἄρα, ἦν ἄξιον, ἐπὶ τοῖσ ἁμαρτανομένοισ, ἀλλ’ ἐπὶ πενίᾳ καὶ ἀναρχίᾳ καὶ νόσοισ καὶ θανάτοισ καὶ ἄλλοισ τοιούτοισ.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ἐπὶ τῷ ἐλεεῖσθαι ὀδυνωμένουσ. 2:3)
ἀλλὰ μέλει σοι, εἴ σε ἐλεοῦσιν οἱ ἄλλοι;
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ἐπὶ τῷ ἐλεεῖσθαι ὀδυνωμένουσ. 19:1)
τί οὖν μοι μέλει, εἴ μ’ ἐπὶ τῇ πενίᾳ ἐλεοῦσιν;
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ἐπὶ τῷ ἐλεεῖσθαι ὀδυνωμένουσ. 22:3)
εἶτα θαυμάζεισ, εἴ σ’ ἐλεοῦσιν, καὶ ἀγανακτεῖσ;
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ἐπὶ τῷ ἐλεεῖσθαι ὀδυνωμένουσ. 37:1)
ταῦτα εἰπὼν ἐλεοῦσιν ἅμα καὶ τεθυμωμένοισ ὄμμασιν περισκέπτεται τὴν ἑαυτοῦ γενεάν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 599:1)
ὅσα γὰρ ἡγοῦνται ἀλλήλουσ κακὰ ἔχειν ἄνθρωποι φύσει ἢ τύχῃ, οὐδεὶσ θυμοῦται οὐδὲ νουθετεῖ οὐδὲ διδάσκει οὐδὲ κολάζει τοὺσ ταῦτα ἔχοντασ, ἵνα μὴ τοιοῦτοι ὦσιν, ἀλλ’ ἐλεοῦσιν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 120:3)
ἀλλὰ καὶ τὸ ῥηθὲν ὑπό τινοσ τῶν καθ’ ἡμᾶσ σοφιστῶν, ὅτι ἥδισθ’ οἱ φθονοῦντεσ ἐλεοῦσιν, ἀληθέσ ἐστιν·
(플루타르코스, De invidia et odio, section 6 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION